Ο Βισκαϊκός Κόλπος είναι κόλπος του βορειοανατολικού Ατλαντικού Ωκεανού βρίσκεται στη βόρεια ακτή της Ισπανίας και στη δυτική ακτή της Γαλλίας και πήρε το όνομά του από την ισπανική επαρχία Biscay.
Το μέσο βάθος του κόλπου είναι 1745 μέτρα και το μέγιστο βάθος είναι 2790 μέτρα ενώ τμήματα της υφαλοκρηπίδας εκτείνονται στον κόλπο τα οποία οδηγούν σε σημεία με αρκετά ρηχά νερά.
Στην περιοχή εκδηλώνονται μεγάλες καταιγίδες κατά τους χειμερινούς μήνες και έχουν αναφερθεί αμέτρητα ναυάγια πλοίων ως αποτέλεσμα ακραίων καιρικών συνθηκών. Τέλη της άνοιξης και αρχές του καλοκαιριού παρατηρούνται στην περιοχή και ειδικότερα στο νοτιοδυτικό τμήμα του κολπίσκου μεγάλα τρίγωνα ομίχλης και τους χειμώνες οι καταιγίδες μοιάζουν με τυφώνες.
Οι ναυτικοί πάντα φοβόντουσαν τον Βισκαϊκός κόλπο. Έχει αναφερθεί πολλές φορές ότι τα εμπορικά πλοία χάνουν την κατεύθυνση τους κατά τη διάρκεια καταιγίδας στο Βισκαϊκό με αποτέλεσμα πολλές φορές να χάνονται και ανθρώπινες ζωές.
Τα πλοία που πήγαιναν στη Μεσόγειο επέλεγαν άλλες πορείες όπως ο γαλλικός ποταμός και όχι τη διαδρομή από το Βισκαϊκός κόλπο λόγω της θρυλικής φήμης του κόλπου γνωρίζοντας οτι οταν, πολλές φορές, ο Ατλαντικός φουσκώνει κοντά στις ακτές κάνει πολλά λιμάνια απρόσιτα.
Η ιστορία του κόλπου όμως ξεκινάει χρόνια πριν, στις αρχές του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου. Τα γερμανικά καράβια ήταν κυρίαρχα στον κόλπο και πολλά βρετανικά και αμερικανικά πλοία βυθίστηκαν στα νερά του με τον τραγικό απολογισμό των 15.000 θυμάτων και 5.000 βυθισμένων πλοίων, γιατί παρά τον κίνδυνο που ήξεραν ότι θα αντιμετωπίσουν τα πλοία, δεν είχαν άλλη επιλογή από το να ακολουθήσουν αυτή τη διαδρομή για να φτάσουν με προμήθειες στη Γαλλία.
