Στη ζωή αυτή τίποτα δεν είναι τυχαίο. Όπως στην περίπτωση του μεγαλύτερου εφοπλιστή στον κόσμο, του Νορβηγού Τζον Φρέντρικσεν, ο οποίος αν και το 2009 πήρε την κυπριακή υπηκοότητα για να έχει πολύ μικρή φορολογία και έφερε μεγάλα κεφάλαια στο νησί, πριν από λίγο καιρό απέσυρε το μεγαλύτερο μέρος των καταθέσεών του από την Τράπεζα Κύπρου.
‘Οπως αποκάλυψε στενός του συνεργάτης στην οικονομική εφημερίδα Economic Times, ενώ είχε μεγάλες καταθέσεις στην Cyprus Bank, τις απέσυρε πριν από καιρό και άφησε μόνο ένα κεφάλαιο για τις καθημερινές συναλλαγές των εταιρειών του. Σύμφωνα πάντοτε με τις δηλώσεις του συνεργάτη του, οι απώλειες του Τζον Φρένρικσεν δεν θα ξεπεράσουν το ένα εκατομμύριο δολάρια.
Στη ναυτιλιακή βιομηχανία τον αποκαλούν «σύγχρονο Ωνάση» και το όνομά του φιγουράρει στην κορυφή της λίστας της Lloyd’s List. Πριν από τέσσερα χρόνια ο μεγιστάνας αυτός της παγκόσμιας ναυτιλιακής βιομηχανίας άλλαξε υπηκοότητα και πήρε την κυπριακή δηλώνοντας υπερήφανος. Μάλιστα αγόρασε και ένα σπίτι στη Λεμεσό, το οποίο εμφανίζει ως μόνιμη κατοικία και βρίσκεται στην οδό Προμαχών Ελευθερίας.
Ο λόγος είναι απλός, ιδιαίτερα αν αναφέρεσαι σε τον πλουσιότερο κάτοικο της Νορβηγίας. Ήθελε να αποφύγει την υψηλή φορολογία της πατρίδας του αφού μετά τις αλλαγές που έγιναν τότε στη νομοθεσία της Νορβηγίας, από τους έξι στους τρεις μήνες ο χρόνος που είχε τη δυνατότητα να μένει στη γενέτειρά του χωρίς να πληρώνει φόρους.
Μάλιστα τα ΜΜΕ έκαναν λόγω την περίοδο εκείνη για το «υπερόπλο της ιθαγένειας κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης που ρίχνει η Κύπρος στη μάχη για την έξοδο από την οικονομική κρίση».
Η κυπριακή κυβέρνηση ενεργοποίησε έναν παλαιότερο νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση του Τάσσου Παπαδόπουλου σύμφωνα με τον οποίο όποιος καταθέτει μεγάλα ποσά σε κυπριακές τράπεζες ή επενδύει στην Κύπρο για έργα, πέραν των υπολοίπων φορολογικών ευκαιριών που έχει, θα μπορεί να αποκτά αυτομάτως και την κυπριακή υπηκοότητα και κατ’ επέκταση του μέλους της ΕΕ. Χρήση αυτής της ευεργετικής διάταξης έκαναν δεκάδες ρώσοι, ουκρανοί και άραβες μεγιστάνες.
Ο κ. Φρέντρικσεν ζει με την οικογένειά του στην αριστοκρατική περιοχή του Τσέλσι στο Λονδίνο.
Ελέγχει εννέα ναυτιλιακές εταιρείες ναυτιλιακές εταιρείες με 121 πλοία:
– Front Line 2012 με 10 δεξαμενόπλοια και 43 παραγγελίες για ναυπηγήσεις πλοίων
-Front Line Ltd με 9 δεξαμενόπλοια και τρία υπό ναυπήγηση
-Golar LNG με 12 LNG και 14 υπο ναυπήγηση
– Golar LNG Ptnrs με 2 LNG
– Golden Ocean με 21 φορτηγά πλοία και τέσσερα υπό ναυπήγηση
– ITCL με 9 δεξαμενόπλοια και δύο υπό ναυπήγηση
-Κnightsbridge Tank με τέσσερα φορτηγά και δύο υπό ναυπήγηση
– Sea Tankers Mngt με πέντε δεξαμενόπλοια και 11 υπό ναυπήγηση
-Ship Finance με 48 πλοία, φορτηγά, δεξαμενόπλοια και containerships και πέντε υπό ναυπήγηση.
Επίσης ελέγχει και την Seadrill που έχει μεγάλα πλωτά τρυπάνια για υποθαλάσσιες γεωτρήσεις.
Κάποια στιγμή προσπάθησε να αγοράσει και τα ναυπηγεία Ηyundai Ηeavy Ιndustries, που είναι από τα μεγαλύτερα παγκοσμίως.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Clarkson ο όμιλος του Φρέντρικσεν βρίσκεται στην πρώτη θέση, με βάση και τη συνολική χωρητικότητα των υπό ναυπήγηση πλοίων με 79 πλοία χωρητικότητας 7 εκατομμυρίων τόνων και ακολουθούν ο γιαπωνέζικος όμιλος Mitsui με 56 πλοία , συνολικής χωρητικότητας 6,8 εκατομμυρίων τόνων και τρίτη η China Shipping η οποία κτίζει περισσότερα πλοία από του Γιαπωνέζοι 64 όμως έχουν μικρότερη χωρητικότητα 5,2 εκατομμύρια τόνους.
Το όνομά του έγινε γνωστό στην Ελλάδα όταν αγόρασε την κατοικία στο Λονδίνο γνωστής ελληνικής επιχειρηματικής και εφοπλιστικής οικογένειας. Λέγεται ότι η κατοικία αυτή στοίχισε το 2001 στον νορβηγό μεγιστάνα περισσότερα από 52 εκατ. δολάρια ή 500 εκατ. νορβηγικές κορόνες.
Είναι πολύ δύσκολο να υπολογίσει κανείς τον πλούτο του αφού η ρευστότητά του φέρεται να αγγίζει τα τρία δισ. δολάρια.
Ο Τζον Φρέντρικσεν, άρχισε την καριέρα του στις ναυτιλιακές επιχειρήσεις ως «παιδί για τα θελήματα». Έμαθε καλά τη δουλειά και άρχισε πολύ γρήγορα να ανεβαίνει την επιχειρηματική ιεραρχία κινούμενος σαν Έλληνας, όπως επισημαίνουν άνθρωποι που τον γνωρίζουν από κοντά. Διαισθάνεται τις ευκαιρίες, κινείται πολλές φορές ριψοκίνδυνα και χρησιμοποιεί όλες του τις δυνάμεις για να περάσει το δικό του ακόμη και αν χρειαστεί να δαπανήσει μεγαλύτερα κεφάλαια από όσα είχε υπολογίσει.
Οι αντίπαλοί του-ανταγωνιστές του τον χαρακτηρίζουν σαν «εξολοθρευτή».
Στην ιστορία έχει μείνει η κόντρα του με τον Ιωάννη Αγγελικούση όταν διεκδικούσαν τη σουηδική εταιρεία διαχείρισης δεξαμενοπλοίων ICB. Ο Νορβηγός πέτυχε μία πύρρειο νίκη αφού αναγκάστηκε να πληρώσει τα διπλά λεφτά από αυτά που είχε υπολογίσει αρχικά, απλά και μόνο για να βγει νικητής στην διελκυστίνδα με τον Έλληνα εφοπλιστή.
Στη ναυτιλία μπήκε στις αρχές του 1970 και μάλιστα στον τομέα των δεξαμενόπλοιων. Ίδρυσε εταιρείες στη Σινγκαπούρη και στη Νέα Υόρκη και φρόντισε να εκμεταλλευτεί τις συγκυρίες. Όπου …συγκυρίες ήταν ο πόλεμος μεταξύ Ιράν και Ιράκ στον γνωστό και ως «πόλεμο των δεξαμενοπλοίων», από τον οποίο βγήκε πολλαπλά κερδισμένος.
Ήταν από τους λίγους εφοπλιστές, μεταξύ των οποίων οι περισσότεροι ήταν Έλληνες, που αψήφησαν τους κινδύνους των πυραυλικών επιθέσεων μεταξύ των δύο κρατών και έστελναν τους στόλους με τα δεξαμενόπλοιά τους στον σταθμό εξαγωγής αργού πετρελαίου Kharg του Ιράν για να μεταφέρουν τον μαύρο χρυσό στον υπόλοιπο κόσμο. Για αυτό κάποιοι υποστήριξαν «ουσιαστικά υπήρξε η σανίδα σωτηρίας των αγιοταλάχ». Επίσης εκμεταλλεύτηκε και άλλες θερμές περιοχές όπως ο Λίβανος και η Συρία.
Το 1987, σύμφωνα με όσα δημοσίευσε το περιοδικό «Forbes Global», προφυλακίστηκε στη Νορβηγία, με την κατηγορία ότι έδωσε εντολή να καούν αρκετά φορτία αργού πετρελαίου που μετέφεραν πλοία του ώστε να αποφύγει τη φορολογία που θα επιβαλλόταν στην Κύπρο όπου είχε την έδρα των επιχειρήσεων. Οι κατηγορίες αυτές δεν αποδείχθηκαν ποτέ.
newmoney.gr
