10 χρόνια από την τραγωδία του El Faro, το πλοίο μεταφοράς κοντέινερ που βυθίστηκε στον τυφώνα Joaquin, παίρνοντας μαζί του 33 ανθρώπινες ζωές και παραμένοντας μέχρι σήμερα μία από τις πιο θανατηφόρες ναυτικές τραγωδίες στη σύγχρονη αμερικανική ιστορία.
10 χρόνια πέρασαν από τότε που το πλοίο μεταφοράς κοντέινερ El Faro έπεσε σε τυφώνα και βυθίστηκε, παίρνοντας μαζί του 33 ανθρώπινες ζωές, παραμένοντας ακόμη και σήμερα μια από τις πιο θανατηφόρες ναυτικές τραγωδίες στη σύγχρονη αμερικανική ιστορία.
Η αντίστροφη μέτρηση για το τραγικό αυτό συμβάν ξεκίνησε τη στιγμή που ο πλοίαρχος έβαλε το πλοίο σε πορεία κατευθείαν πάνω σε έναν τυφώνα που υπήρχε στην περιοχή.
Το πλοίο βρισκόταν εν πλω από το Τζάκσονβιλ προς το Σαν Χουάν του Πουέρτο Ρίκο, όταν έπεσε στον τυφώνα. Καθώς οι καιρικές συνθήκες επιδεινώνονταν, ξεκίνησε εισροή υδάτων σε ένα αμπάρι φορτίου, με αποτέλεσμα να πάρει κλίση το πλοίο, οδηγώντας σε απώλεια της αναρρόφησης λιπαντικού λαδιού για τον ατμοστρόβιλο του.
Το El Faro έχασε την πρόωση και έμεινε ακυβέρνητο και παρασυρόμενο μέσα στην κακοκαιρία, με αποτέλεσμα τη σταδιακή κατάκλυση του πλοίου από την εισροή υδάτων. Μέσα σε μόλις λίγες ώρες, βυθίστηκε, σε φουρτουνιασμένη θάλασσα και μακριά από οποιαδήποτε βοήθεια. Οι 33 επιβαίνοντες έχασαν τη ζωή τους, συμπεριλαμβανομένων 28 Αμερικανών ναυτικών και πέντε Πολωνών.
Μια έρευνα που διήρκεσε έναν χρόνο εντόπισε ανθρώπινα λάθη και αστοχίες. Ο πλοίαρχος βασιζόταν σε καθυστερημένα μετεωρολογικά δεδομένα, όχι στις τελευταίες προβλέψεις, και η ακτοφυλακή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο ίδιος και η εταιρεία δεν είχαν κατανοήσει πλήρως τα όρια των λειτουργικών δυνατοτήτων του El Faro σε κακές καιρικές συνθήκες, τα οποία είχαν μειωθεί μετά από κάποιες μετατροπές που είχε υποστεί το πλοίο το 2005-2006.
Η κακή διαχείριση των πόρων της γέφυρας, ο εφησυχασμός και η έλλειψη εκπαίδευσης αναγνωρίστηκαν ως ανθρώπινοι παράγοντες που συνέβαλαν στο τραγικό δυστύχημα.
«Το πλήρωμα του El Faro δεν είχε επαρκή γνώση του πλοίου ή των συστημάτων του για να εντοπίσει την πηγή της εισροής υδάτων, ούτε διέθετε εξοπλισμό ή εκπαίδευση για να ανταποκριθεί σωστά στην πλημμύρα», διαπίστωσε η ακτοφυλακή.
«Παρόλο που το El Faro πληρούσε τα ισχύοντα πρότυπα της “άθικτης ευστάθειας” και ευστάθειας μετά από ζημιές… το πλοίο δεν θα μπορούσε να επιβιώσει από την πλημμύρα ούτε ενός μόνο αμπαριού, δεδομένων των ακραίων συνθηκών του ανέμου και της θαλασσοταραχής από τον τυφώνα Joaquin».
Υπήρξαν επίσης κανονιστικά ευρήματα. Αφού εξετάστηκαν τα αρχεία επιθεώρησης του El Faro και του αδελφού πλοίου El Yunque, το οποίο διαλύθηκε μετά την εύρεση σημαντικής φθοράς, η ακτοφυλακή αποφάσισε να εξετάσει προσεκτικά το Εναλλακτικό Πρόγραμμα Συμμόρφωσης (ACP), το οποίο επιτρέπει σε ορισμένες νηογνώμονες να πραγματοποιούν νόμιμους ελέγχους σε εμπορικά πλοία των ΗΠΑ.
Οι επιθεωρητές της ακτοφυλακής των ΗΠΑ βρήκαν 660 ελλείψεις σε 52 πλοία εγγεγραμμένα στο ACP και ανακάλεσαν το Πιστοποιητικό Επιθεώρησης (COI) για έξι πλοία. Με βάση αυτό το μοτίβο προβλημάτων, η υπηρεσία ζήτησε «ρηξικέλευθη αλλαγή στη συνολική διαχείριση και εκτέλεση του [ACP] προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα πλοία που είναι εγγεγραμμένα στο πρόγραμμα είναι ασφαλή».
Σε απάντηση, η ακτοφυλακή δημιούργησε μια νέα Διεύθυνση Ελέγχου Κράτους Σημαίας στην έδρα της στην Ουάσινγκτον για να επιβλέπει την απόδοση των νηογνώμονων και ενθάρρυνε τους επιθεωρητές ασφαλείας πρώτης γραμμής να παρέχουν πιο αυστηρή εποπτεία.
Το συμβούλιο έρευνας της Ακτοφυλακής συνέστησε επίσης την κατάργηση και αντικατάσταση όλων των ανοιχτών σωσίβιων λέμβων, όπως αυτές που βρίσκονται στο El Faro. Σε σύγκριση με τις σύγχρονες κλειστές σωσίβιες λέμβους, οι απαρχαιωμένες ανοιχτές λέμβοι έχουν περιορισμένες πιθανότητες να επιβιώσουν σε ακραίες καιρικές συνθήκες.
Η ηγεσία της Ακτοφυλακής διαφώνησε με τη δαπανηρή πρόταση και πολλά πλοία με ανοιχτές σωσίβιες λέμβους παραμένουν στην υπηρεσία των ΗΠΑ σήμερα.
Το τραγικό αυτό συμβάν είναι ένα μάθημα για όλους τους Πλοιάρχους, τους αξιωματικούς γέφυρας, τις ναυτιλιακές εταιρείες και όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, ότι η κάθε είδους κακοκαιρία θα πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη, αφού μια αστοχία υλικού, μια λάθος κίνηση και εκτίμηση μπορεί να είναι μοιραία για το πλήρωμα και το πλοίο.
