Ακρίβεια, ψυχραιμία και ναυτοσύνη απαιτούνται όταν ένα δεξαμενόπλοιο περνά κάτω από γέφυρα — ένα εγχείρημα που για πολλούς θεωρείται ρουτίνα, αλλά είναι γεμάτο παγίδες.
Πολλοί θα πουν «σιγά το δύσκολο», άλλοι θα πουν «μα το κάνουν εκατοντάδες κάθε μέρα», εγώ θα πω ότι για όλους αυτούς που το κάνουν, και δύσκολο είναι, και επικίνδυνο είναι, και γνώση και αντίληψη χρειάζεται.
Κάθε φορά που κάποιο πλοίο διασχίζει ένα ποτάμι και περνάει κάτω από μια γέφυρα, έχοντας μόνο λίγα μέτρα απόσταση δεξιά και αριστερά από τους πυλώνες τις γέφυρας, και επικίνδυνο είναι και καλή αντίληψη χρειάζεται.
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι εκείνη την στιγμή μπορεί να υπάρχει ισχυρός άνεμος ο οποίος δυσκολεύει την πηδαλιουχία του πλοίου, ενώ ακόμα χειρότερο είναι το θαλάσσιο ρεύμα το οποίο πάντα θα το συναντήσουμε σε ποτάμια.
Αυτό κάνει ακόμη πιο δύσκολη την πηδαλιουχία του πλοίου, του οποίου η πλώρη μπορεί να είναι στραμμένη πάνω στον πυλώνα αλλά η πορεία του σε σχέση με τον βυθό να είναι η σωστή και να περνάει το με ασφάλεια στην γέφυρα.
Είναι αυτό που είπα, ότι χρειάζεται και ψυχραιμία, η οποία έρχεται μέσα από την γνώση, τη ναυτοσύνη και την αντίληψη της κατάστασης.
