Αντικίνητρο η υψηλή φορολόγηση του ναυτικού επαγγέλματος αποτελεί βασική αιτία απομάκρυνσης των νέων από τις Ακαδημίες και το επάγγελμα.
Το ναυτικό επάγγελμα ήταν ανέκαθεν ένα δύσκολο και ιδιαίτερο επάγγελμα το οποίο απαιτούσε, και συνεχίζει να απαιτεί, πολλά ψυχικά αποθέματα και από τον ίδιο τον ναυτικό αλλά και από την οικογένεια του.
Η Ελλάδα μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο είναι αλήθεια ότι στηρίχθηκε πάρα πολύ στη ναυτιλία και στον έλληνα ναυτικό. Οι ευεργετικές διατάξεις, οι χαμηλή φορολογία και οι σχετικά καλές συντάξεις ήταν κάποια σοβαρά κίνητρα, τα οποία και είχαν σκοπό να προσελκύσουν τους νέους στην θάλασσα, αλλά ήταν και ταυτόχρονα μια αναγνώριση σε όλα αυτά που προσέφερε ο έλληνας ναυτικός, ο οποίος μάλιστα καλούνταν να εργαστεί σε ένα πολύ δύσκολο και ιδιαίτερο περιβάλλον.
Με τα χρόνια όλες αυτές οι ευεργετικές διατάξεις καταργήθηκαν, ενώ στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων μπήκε και η ταφόπλακα για το ναυτικό επάγγελμα.
Οι συντάξεις καρατομήθηκαν ενώ ο ναυτικός μαζί με την εισφορά αλληλεγγύης έφτασε να πληρώνει 24% εφορία! Μαζί με τις ασφαλιστικές του εισφορές πλήρωνε κοντά στο 30%! Και όλα αυτά για έναν άνθρωπο ο οποίος εργαζόταν χιλιάδες μίλια μακριά από το σπίτι του, σε κάποιο καράβι, το οποίο είχε πολλές φορές υψωμένη και ξένη σημαία.
Τα τελευταία 3-4 χρόνια, καταργήθηκε η εισφορά αλληλεγγύης και ο έλληνας αξιωματικός πληρώνει πλέον 15% εφορία. Και για όσους βιαστούν να πουν ότι ο αντίστοιχος στεριανός πληρώνει έως και πάνω από 40% για πολύ υψηλά εισοδήματα, αρκεί να σκεφτούν ότι ο έλληνας ναυτικός φέρνει «ζεστό χρήμα» ενώ εργάζεται σε ένα δύσκολο εργασιακό περιβάλλον, χιλιάδες μίλια μακριά από το σπίτι του, το οποίο πολλές φορές δεν έχει ουδεμία σχέση με το ελληνικό κράτος, ούτε νομική ούτε ηθική.
Οι εκατοντάδες θέσεις που έμειναν κενές στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού δείχνουν ότι το πρόβλημα δεν λύνεται με βιντεάκια στο τικ τοκ ούτε με βαρύγδουπες ανακοινώσεις για τα πολλά λεφτά που παίρνει ο έλληνας ναυτικός.
Χρειάζεται μια γενικότερη αναβάθμιση του ναυτικού επαγγέλματος με πραγματικά κίνητρα και όχι λόγια του αέρα. Ούτε μειωμένο εισιτήριο σε πλοία της ακτοπλοΐας δεν δικαιούται πλέον ο έλληνας ναυτικός, ο οποίος βλέπει να πέφτουν τα επιδόματα «βροχή» και αυτός να αναγκάζεται να πληρώνει υπέρογκες φορολογικές και ασφαλιστικές εισφορές – συναρτήσει πάντα με το δύσκολο και ιδιαίτερο επάγγελμα που κάνει.
Οι ακαδημίες του εμπορικού ναυτικού είναι ο πυλώνας της ελληνικής ναυτιλίας. Όσες ιδιωτικές σχολές και να ξεφυτρώσουν και όσοι ναυτικοί μπουν και βγουν έτσι εύκολα σε αυτές, δεν πρόκειται ποτέ να καταφέρουν να τις αντικαταστήσουν σε ποιότητα και σε κύρος, παρόλο που τις έχουν υποβαθμίσει και αυτές εντελώς.
Ας φροντίσουν λοιπόν οι υπουργοί και οι κυβερνήσεις να κάνουν κάτι επιτέλους χειροπιαστό για τους έλληνες ναυτικούς. Να δείξουν πραγματικά ότι τους θέλουν. Να τους κάνουν και πάλι πρωταγωνιστές και να τους δώσουν πραγματικά κίνητρα. Άλλωστε είναι πολύ σημαντικότερο να έχεις 50,000 ναυτικούς που θα πληρώνουν 5% εφορία και θα φέρνουν 10 φορές παραπάνω «φρέσκο» χρήμα στις τοπικές κοινωνίες, παρά να έχεις 5,000 οι οποίοι θα πληρώνουν 15% και θα φέρνουν 10 φορές λιγότερο συνάλλαγμα.
Ναι, ξέρω, δεν είναι πλέον συνάλλαγμα με την έννοια που ήταν στο παρελθόν αλλά έχει ακριβώς την ίδια σημασία….
