Αξιωματούχοι στη Φλόριντα αποφάσισαν να μετατρέψουν ένα εγκαταλελειμμένο φορτηγό πλοίο σε τεχνητό ύφαλο και να απαλλαγούν μια και καλή από αυτό. Το πλοίο είχε κατασχεθεί πριν περίπου 10 χρόνια, όταν εντοπίστηκε να μεταφέρει μεγάλη ποσότητα κοκαΐνης.
Το πλοίο, το οποίο ήταν γνωστό τελευταία ως Borocho, προστέθηκε στο πρόγραμμα τεχνητών υφάλων της πολιτείας. Οι τεχνητοί ύφαλοι είναι συνήθη πρακτική στις ΗΠΑ, και μεταξύ άλλων χρησιμεύουν για την ανάπτυξη του υποθαλάσσιου τουρισμού αλλά και τη δημιουργία αυτοσυντηρούμενων θαλάσσιων οικοτόπων.
Η ιστορία του πλοίου, το οποίο ναυπηγήθηκε το 1977 στην Ιαπωνία, ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 2014, όταν το σκάφος Bear της ακτοφυλακής των ΗΠΑ βρισκόταν σε περιπολία στην Καραϊβική. Το πλήρωμα του Bear χαρακτήρισε το πλοίο ως «ύποπτο» και του έδωσε εντολή να σταματήσει για να επιθεωρηθεί. Μετά τον έλεγχο που πραγματοποιήθηκε εντοπίστηκαν 719 κιλά κοκαΐνης, με εκτιμώμενη χονδρική αξία άνω των 23 εκατομμυρίων δολαρίων.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες κατέσχεσαν το πλοίο και μεταφέρθηκε σε ένα σημείο κατά μήκος του ποταμού Μαϊάμι στο Μαϊάμι της Φλόριντα.
Η πλοιοκτήτρια εταιρεία του πλοίου φαίνεται να το εγκατέλειψε και με την πάροδο των ετών, η κατάστασή του επιδεινώθηκε. Το τελευταίο γνωστό νηολόγιο του πλοίου ήταν στο Σάο Τομέ και Πρίνσιπε, αλλά η ομοσπονδιακή και η πολιτειακή κυβέρνηση έπρεπε να βρουν πώς να «ξεφορτωθούν» το πλοίο μήκους 69 μέτρων.
Η κομητεία Μάρτιν της Φλόριντα συμμετέχει σε ένα κρατικό πρόγραμμα τεχνητών υφάλων, το οποίο ξεκίνησε τη δεκαετία του 1970. Μια ομάδα συνταξιούχων και λάτρεις του ερασιτεχνικού ψαρέματος, που αυτοαποκαλούνται «Reeftirees», ξεκίνησαν το κίνημα με σκοπό να δημιουργήσουν αυτοσυντηρούμενους θαλάσσιους οικοτόπους.
Η Επιτροπή Διατήρησης Αλιείας και Άγριας Ζωής της Φλόριντα κατάφερε να αποκτήσει το Borocho και, τον Μάιο του 2025, προκήρυξε διαγωνισμούς για τις εργασίες αποκατάστασης και προετοιμασίας του πλοίου για να βυθιστεί και να μετατραπεί σε υποβρύχιο ύφαλο.
Το συνολικό κόστος για τον καθαρισμό και την προετοιμασία του πλοίου για να βυθιστεί και να γίνει τεχνητός ύφαλος ανήλθε στα 500.000 δολάρια και καλύφθηκε εξ ολοκλήρου από την κομητεία Μάρτιν.
Το τελευταίο ταξίδι του πλοίου ξεκίνησε νωρίς το πρωί της Τρίτης, 18 Νοεμβρίου, καθώς ρυμουλκήθηκε σε απόσταση περίπου 9 ναυτικά μίλια ανοιχτά των ακτών, κοντά στον κόλπο της Αγίας Λουκίας. Τοποθετήθηκε ανοιχτά του Στιούαρτ της Φλόριντα, στην ανατολική ακτή της πολιτείας.
Η διαδικασία της βύθισης του διήρκησε λίγο περισσότερο από μία ώρα, σύμφωνα με τοπικά μέσα ενημέρωσης. Περίπου στις 1:20 μ.μ., το πλοίο είχε βυθιστεί σε βάθος περίπου 55 μέτρων. Το σημείο επιλέχθηκε επειδή είχε αμμώδη βυθό ιδανικό για τη δημιουργία τεχνητού ύφαλου, ο οποίος πρόσφατα ονομάστηκε Ύφαλος Boo McCulley, προς τιμήν του John McCulley, ο οποίος ήταν ένθερμος υποστηρικτής του προγράμματος. Πέρασε 20 χρόνια αναπτύσσοντας τους τεχνητούς ύφαλους πριν πεθάνει τον Νοέμβριο του 2020.
Οι τεχνητοί ύφαλοι, έχει αποδειχθεί ότι εάν γίνονται τηρώντας όλους τους περιβαλλοντικούς κανονισμούς, είναι πόλοι χρήσιμοι για τις τοπικές κοινωνίες, τόσο ως τουριστικοί ατραξιόν όσο και για την ανάπτυξη του τοπικού οικοσυστήματος. Ίσως θα έπρεπε να το δούμε λιγάκι πιο «ζεστά» και εμείς εδώ στην Ελλάδα.
