Οι δύο πρώτοι πλωτήρες (sponsons), αφαιρέθηκαν από το ναυάγιο του Costa Concordia. Οι πλωτήρες είχαν χρησιμεύσει στη διαδικασία ανόρθωσης του ναυαγίου και έχουν έκτοτε παραμείνει κρατώντας το σε όρθια θέση κατά τη διάρκεια της διαδικασίας διάλυσης.
Το πλοίο έχει πλέον απογυμνωθεί από αρκετό υλικό και συνεπώς θα μπορούσαν να αφαιρεθούν οι sponsons. Μέχρι στιγμής, πάνω από 7.000 τόνους χάλυβα έχει αφαιρεθεί και σταλεί για ανακύκλωση. Πιο πρόσφατα οι δραστηριότητες αποξήλωσης είχαν επικεντρωθεί στα καταστρώματα 8 και 7 και στην αφαίρεση των εσωτερικών χώρων από τα καταστρώματα 2 και 1.
Περίπου 200 τεχνικοί συνεχίζουν σήμερα με την απογύμνωση του καταστρώματος 1, με τη γέφυρα να ακολουθεί.
Μόλις το πλοίο είναι αρκετά ελαφρύ για να αφαιρεθούν όλοι οι πλωτήρες, θα μετακινηθεί σε drydock για να συνεχιστεί εκεί η διάλυση.
Το Costa Concordia προσάραξε στα ύδατα που περιβάλλουν το ιταλικό νησί Giglio, τον Ιανουάριο του 2012, και ανασύρθηκε και ρυμουλκήθηκε από την ομάδα της ΤΙΤΑΝ/Micoperi τον Σεπτέμβριο του 2014. Οι πλωτήρες είχαν εγκατασταθεί στο πλοίο τον Απρίλιο του 2013 με τη χρήση του SAL πλοίου ανόρθωση μεγάλων βαρών Svenja.
Η διάσωση αποτελούσε το μεγαλύτερο, πιο τεχνικά απαιτητικό έργο τέτοιου είδους στην ιστορία.
Το ναυάγιο ρυμουλκήθηκε στο Molo πρώην Superbacino τον Μάιο του 2015 όπου ανακυκλώνεται από την Ship Recycling Consortium – μια εταιρεία ελεγχόμενη αποτελούμενη από τη Saipem (51%) και San Giorgio del Porto (49%). Το έργο αποξήλωσης αναμένεται να κρατήσει πάνω από ένα χρόνο και θα κοστίσει 114 εκατομμύρια δολάρια.
Περίπου 50.000 τόνοι χάλυβα και 2.000 τόνοι χαλκού αναμένεται να ανακτηθούν από το πλοίο. Πριν από την άφιξή τους στο Molo από το Superbacino πάνω από 5.700 τόνοι επίπλωσης και εσωτερικού εξοπλισμού απομακρύνθηκαν έτσι ώστε το ναυάγιο να μπορεί να ρυμουλκηθεί πάνω από τον κυματοθραύστη του Λιμανιού του Prà Voltri για να φτάσει στον χώρο διάλυσης. Περίπου 80% του σκάφους αναμένεται να είναι κατάλληλο για ανακύκλωση.
