Το μοιραίο πολυτελές γιοτ Bayesian βυθίστηκε μέσα σε 15 δευτερόλεπτα, αφού ανεμοι άνω των 70 κόμβων προκάλεσαν απότομη ανατροπή του σκάφους.
Το Βρετανικό Τμήμα Διερεύνησης Θαλάσσιων Ατυχημάτων (MAIB) δημοσίευσε την ενδιάμεση έκθεσή του για τη βύθιση του Bayesian, αναφέροντας ότι το γιοτ μπορεί να ήταν ευάλωτο σε ισχυρούς ανέμους και ότι είναι πολύ πιθανό να επικρατούσαν τέτοιοι άνεμοι την στιγμή του δυστυχήματος.
Στις 19 Αυγούστου 2024, το πολυτελές μεγάλο ιστιοπλοϊκό γιοτ Bayesian, νηολογημένο στο Ηνωμένο Βασίλειο, βυθίστηκε εν μέσω κακοκαιρίας και ισχυρών ανέμων μισό ναυτικό μόλι νοτιοανατολικά του λιμανιού Porticello της Ιταλίας.
Στο σκάφος επέβαιναν 12 επιβάτες και 10 μέλη πληρώματος. Έξι από τους επιβάτες και ένα μέλος του πληρώματος έχασαν τη ζωή του.
Η έκθεση για το μοιραίο πολυτελές γιοτ αναφέρει
«Καθώς ο καπετάνιος ετοιμαζόταν να γυρίσει το πλοίο πάνω στον άνεμο, ο άνεμος ξαφνικά αυξήθηκε σε πάνω από 70 kts. Η τέντα πάνω από την γέφυρα πήγε από αριστερά προς τα δεξιά. Στις 04:06, το Bayesian πήρε βίαια κλίση 90° προς τα δεξιά, σε λιγότερο από 15 δευτερόλεπτα. Άνθρωποι, έπιπλα και διάφορα αντικείμενα έπεσαν στο κατάστρωμα. Οι γεννήτριες σταμάτησαν αμέσως και ενεργοποιήθηκε ο φωτισμός έκτακτης ανάγκης με μπαταρία.
«Ο καπετάνιος, ένας επιβάτης, ο ιδιοκτήτης, ο λοστρόμος και ένα ακόμη μέλος του πληρώματος τραυματίστηκαν, είτε από πτώση είτε από πράγματα που έπεσαν πάνω τους. Ο DH2 είχε πεταχτεί στη θάλασσα από τη θέση του από το τιμόνι στην ιπτάμενη γέφυρα. Στην καμπίνα τους, οι G1 και G2, όπως τους αναφέρει η έκθεση, χρησιμοποίησαν τα συρτάρια των επίπλων ως αυτοσχέδια σκάλα για να βγουν από τον χώρο, διαφεύγοντας κατά μήκος των εσωτερικών μπουλμέδων και σκαρφαλώνοντας στην περιοχή του σαλονιού.
Οι S1 και DH1 ανέβηκαν τα τοιχώματα της μπροστινής σκάλας, βγαίνοντας από την τραπεζαρία του πληρώματος στην τιμονιέρα. Δεν υπήρχαν ενδείξεις πλημμύρας μέσα στο Bayesian μέχρι που το νερό μπήκε πάνω από τα δεξιά κιγκλιδώματα και, μέσα σε δευτερόλεπτα, εισήλθε στους εσωτερικούς χώρους κάτω από το κλιμακοστάσιο.
«Ο Α μηχανικός κατάφερε να βγει από την αριστερή μπροστινή πόρτα της τιμονιέρας. Μόλις βγήκαν, βοήθησαν τον DH1 να βγει πριν κατευθυνθεί προς τα πίσω για να ενεργοποιήσει τον ραδιοφάρο Ένδειξης Θέσης Έκτακτης Ανάγκης (EPIRB), έναν από τους δύο που υπήρχαν στο πλοίο, από τη θέση του στο αριστερό πίσω τέταρτο του κύριου καταστρώματος.
Ο DH1 έμεινε δίπλα στην αριστερή μπροστινή πόρτα της τιμονιέρας και, απλώνοντας το χέρι του προς τα κάτω από την ανοιχτή πόρτα, σήκωσε και τον S1 και στη συνέχεια τον S2 στο πάνω κατάστρωμα. Κοιτάζοντας προς τα κάτω από την πόρτα, ο DH1 δεν μπορούσε να δει κανέναν άλλο, οπότε οι τρεις τους κατευθύνθηκαν προς τα πίσω και στη θάλασσα.
«Ξεχωριστά, ο υποπλοίαρχος βρήκε τον ιδιοκτήτη και τον τράβηξε μέσα από τα νερά και τον πήγε μέχρι τον καπετάνιο στην γέφυρα. Ο υποπλοίαρχος και ο καπετάνιος κατάφεραν να βοηθήσουν στο να εκενώσουν τους G3 και G5 από την ίδια διαδρομή.
«Ο λοστρόμος και ο DH2 κατέβηκαν στην τιμονιέρα και ανέβασαν τους G1 και G2 στην γέφυρα όπου βρήκαν τον G4, με τη βοήθεια του υποπλοίαρχου και του καπετάνιου. Με το Bayesian να παίρνει κλίση προς τα δεξιά και να βυθίζεται, ο CS, ο λοστρόμος και ο DH2 βρέθηκαν σε ένα θύλακα αέρα δίπλα στην κλειστή μπροστινή πόρτα του τιμονιού.
Με τη βοήθεια του τραυματισμένου G4 στο εξωτερικό, κατάφεραν να ανοίξουν την πόρτα και να διαφύγουν. Ο υποπλοίαρχος, ο οποίος είχε παρασυρθεί στο πίσω μέρος του σαλονιού, δε έναν άλλον θύλακα αέρα, βούτηξε κάτω για να ανοίξει τις συρόμενες πόρτες στο πίσω μέρος και κατάφερε να κολυμπήσει μακριά από το σκάφος.
Ο καπετάνιος οργάνωσε την εγκατάλειψη από την γέφυρα και έδωσε οδηγίες στους επιβάτες και το πλήρωμα που ήταν εκεί να κολυμπήσουν μακριά από τον ιστό και καθώς το σκάφος βυθιζόταν.»
Ο Άντριου Μολ, Αρχιεπιθεωρητής Θαλάσσιων Ατυχημάτων, δήλωσε: «Η ενδιάμεση έκθεση παρουσιάζει μια επιφανειακή μελέτη των γεγονότων όπως τα γνωρίζουμε. Η μελέτη εξέτασε τη ευστάθεια του σκάφους, τις πιθανές τοπικές καιρικές συνθήκες εκείνη τη στιγμή και την επίδραση αυτών των καιρικών συνθηκών στο σκάφος. Τα ευρήματα δείχνουν ότι ο ισχυρός άνεμος που ήταν αρκετός για να ανατρέψει το σκάφος.
Επιπλέον, όταν το σκάφος πήρε μια κλίση μεγαλύτερη των 70°, με την κατάσταση να είναι μη αναστρέψιμη».
