Όρκες βύθισαν σκάφος οικογένειας στα ανοιχτά της Πορτογαλίας, μετατρέποντας μια ήρεμη θαλάσσια βόλτα σε εφιάλτη.

Μια πενταμελής οικογένεια επέζησε ως εκ θαύματος, όταν φάλαινες όρκες επιτέθηκαν στο σκάφος που επέβαιναν, στα ανοικτά των ακτών της Πορτογαλίας, μέχρι που το σκάφος βυθίστηκε.

Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς τον τρόμο μιας οικογένειας που ξαφνικά βλέπει τη θάλασσα να αλλάζει πρόσωπο. Ένα ήσυχο απόγευμα μετατρέπεται σε εφιάλτη. Το ξαφνικό χτύπημα στο κύτος τους σκάφους και η εμφάνιση των φαλαινών μάλλον θα είναι κάτι που δεν θα σβήσει εύκολα από τη μνήμη όσων βρέθηκαν εκεί.

Το περασμένο Σάββατο, ο πορτογαλικός στρατός δέχθηκε σήμα κινδύνου από το γαλλικό ιστιοπλοϊκό Ti’fare, που έπλεε περίπου 50 ναυτικά μίλια ανοικτά από το Peniche. Στο σκάφος βρίσκονταν οι δύο γονείς και τα τρία μικρά παιδιά τους. Είπαν ότι ξαφνικά δέχθηκαν χτύπημα από όρκες και άρχισε να μπαίνει νερό.

Οι γονείς κατάφεραν να ρίξουν τη σωσίβια λέμβο και όλοι επιβιβάστηκαν σε αυτήν μέσα σε λίγα λεπτά. Ευτυχώς, ένα αλιευτικό με το όνομα Silmar έσπευσε κοντά τους και τους ανέβασε στο κατάστρωμά του. Κανείς δεν τραυματίστηκε.

Για τη μεταφορά τους, η Πορτογαλική πολεμική αεροπορία έστειλε ελικόπτερο τύπου Merlin από το Montijo. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα έφτασαν στη στεριά, εξαντλημένοι αλλά ασφαλείς.

Ήταν το δεύτερο ιστιοπλοϊκό μέσα σε έναν μήνα που βυθίστηκε από φάλαινες όρκες. Στην προηγούμενη περίπτωση, οι όρκες είχαν χτυπήσει το πηδάλιο ενός άλλου ιστιοπλοϊκού κοντά στο Fonte de Telha, προκαλώντας την ανατροπή και τελικά τη βύθισή του.

Το πλήρωμα εγκατέλειψε έγκαιρα το σκάφος και διασώθηκε χωρίς τραυματισμούς. Ένα άλλο ιστιοπλοϊκό που βρισκόταν κοντά στο σημείο εγκαταλείφθηκε και αυτό από το πλήρωμά του, αφού η ίδια ομάδα από όρκες το καταδίωξε.

Οι επιθέσεις στην περιοχή έχουν γίνει πρόβλημα εδώ και χρόνια. Μερικές γνωστές όρκες της Ιβηρικής φαίνεται να έχουν αναπτύξει την κακή συνήθεια να χτυπούν τα πηδάλια των ιστιοπλοϊκών — ίσως από περιέργεια, ίσως σαν παιχνίδι. Κάποιοι ειδικοί πιστεύουν ότι το κάνουν για να δουν το σκάφος να περιστρέφεται. Όπως κι αν έχει, για τους ανθρώπους εκεί έξω, δεν είναι καθόλου αστείο.

Δεν θεωρείται πάντως ότι οι άνθρωποι που επιβαίνουν στα σκάφη είναι ο στόχος. Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει καμία καταγεγραμμένη περίπτωση θανατηφόρας επίθεσης όρκας σε άνθρωπο.

Η ερευνήτρια των φαλαινών Lamya Essemlali εξηγεί ότι οι επιθέσεις δεν έχουν σκοπό να προκαλέσουν ναυάγια. Εκατοντάδες σκάφη που έχουν δεχτεί επίθεση έχουν επιβιώσει, αν και πολλά με σοβαρές ζημιές. «Αν ήθελαν να τα βυθίσουν όλα, θα το είχαν κάνει ήδη», είπε χαρακτηριστικά.

Όποιο κι αν είναι το κίνητρο, οι επιθέσεις συνεχίζονται. Το Σαββατοκύριακο, οι ισπανικές αρχές θαλάσσιας διάσωσης αναγκάστηκαν να ρυμουλκήσουν δύο ακόμη σκάφη αναψυχής μετά από αλληλεπιδράσεις όρκας στα ανοικτά των ακτών του Cabo Villano.

Κάποιοι θα πουν πως οι όρκες απλώς βρίσκονται στον χώρο τους. Ίσως έτσι να είναι. Σίγουρα όμως μέσα από αυτές τις επιθέσεις βλέπουμε ότι η θάλασσα δεν μας ανήκει, και ότι απλά εμείς είμαστε οι φιλοξενούμενοι. Και κάθε φορά που το ξεχνάμε, εκεί έξω, κάτι φροντίζει να μας το υπενθυμίζει.