Αριθμοί που ζαλίζουν: Δείτε πόσα πλοία θα διαλυθούν τα επόμενα χρόνια, καθώς η ναυτιλιακή βιομηχανία εισέρχεται σε εποχή μαζικής ανακύκλωσης. Σύμφωνα με τη BIMCO, περίπου 16.000 πλοία ή 700 εκατομμύρια DWT αναμένεται να οδηγηθούν σε διαλυτήρια μέσα στην επόμενη δεκαετία, μετά την έναρξη ισχύος της Διεθνούς Σύμβασης του Χονγκ Κονγκ.
Οι διαλύσεις πλοίων και τα διαλυτήρια υπήρξαν εξ ανέκαθεν ένα θέμα που «έκαιγε» την παγκόσμια βιομηχανία της ναυτιλίας, η οποία έχει κατηγορηθεί ότι κλείνει τα μάτια στις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στα διαλυτήρια πλοίων.
Κάνεις δεν μπορεί να ξεχάσει τις εικόνες των ανθρώπων που δουλεύουν στα διαλυτήρια ενώ τα ατυχήματα και οι θάνατοι συμβαίνουν σε καθημερινή βάση.
Η παγκόσμια ναυτιλία μπαίνει σε νέα εποχή για την ανακύκλωση πλοίων, καθώς υπολογίζεται πως περίπου 16.000 πλοία (ή 700 εκατομμύρια DWT) θα διαλυθούν μέσα στην επόμενη δεκαετία.
Η εκτίμηση αυτή της BIMCO έρχεται μετά την επίσημη εφαρμογή της Διεθνούς Σύμβασης του Χονγκ Κονγκ για την ασφαλή και περιβαλλοντικά ορθή ανακύκλωση πλοίων, που τέθηκε σε ισχύ στις 26 Ιουνίου 2025.
Η αύξηση είναι εντυπωσιακή, σχεδόν διπλάσια σε αριθμό πλοίων και σχεδόν τριπλάσια σε χωρητικότητα, σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία.
Η BIMCO αναφέρει ότι αυτό δημιουργεί άμεση ανάγκη για επενδύσεις σε σύγχρονα ναυπηγεία ανακύκλωσης που πληρούν διεθνή πρότυπα.
Οι εκτιμήσεις βασίστηκαν σε δεδομένα από το 2000 έως το 2019, υπολογίζοντας κατά μέσο όρο το ποσοστό διάλυσης ανά τύπο και ηλικία πλοίου.
Πλοία που κατασκευάστηκαν τη δεκαετία του 2000 αναμένεται να διαλυθούν μαζικά την επόμενη περίοδο, αφού έχουν αυξηθεί κατά 31% σε αριθμό και 115% σε χωρητικότητα σε σχέση με τη δεκαετία του 1990.
Τα bulk carriers, τα τάνκερ και τα πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων θα καλύψουν το 91% της χωρητικότητας που θα διαλυθεί, αν και αποτελούν μόλις το μισό σε αριθμό πλοίων. Οι υπόλοιποι τύποι θα είναι κυρίως φορτηγά μεταφοράς γενικού φορτίου και αλιευτικά.
Η Νότια Ασία με το Μπαγκλαντές, την Ινδία, και το Πακιστάν θα παραμείνει το βασικό κέντρο ανακύκλωσης, αφού ήδη απορροφά το 86% της συνολικής χωρητικότητας.
Η Κίνα έχει σχεδόν εγκαταλείψει την αγορά, ενώ η Τουρκία παραμένει μια αξιοσημείωτη εναλλακτική λύση, κυρίως για offshore πλοία.
Η Σύμβαση του Χονγκ Κονγκ φιλοδοξεί να φέρει διαφάνεια και ασφάλεια στον κλάδο, χωρίς βέβαια να λείπουν και οι αντιδράσεις.
Μη κυβερνητικές οργανώσεις κατηγορούν τη Σύμβαση ότι δεν προστατεύει επαρκώς τους εργαζομένους και ότι επιτρέπει στις εταιρείες να αποφεύγουν τις ευθύνες τους. Παρόλα αυτά, η εφαρμογή της θεωρείται ιστορική στιγμή για τη ναυτιλία.
Ας ελπίσουμε ότι αυτές οι άθλιες συνθήκες στις οποίες εργάζονται οι άνθρωποι να σταματήσουν σιγά σιγά, αν και οι περισσότεροι είναι πολύ δύσπιστοι για το κατά πόσο μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο σε χώρες όπως το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν.
