Το ρίσκο πλοίαρχων και πληρωμάτων σε ελληνικά λιμάνια είναι τεράστιο, με ευθύνες που δεν αναλαμβάνει κανείς όταν κάτι πάει στραβά.
Σε ένα ακόμη έργο θεατές έγινε όλη η Ελλάδα όταν εν μέσω σφοδρής κακοκαιρίας, είδαμε σε «ζωντανή σύνδεση» να σπάει ο κάβος επιβατηγού πλοίου στο λιμάνι της Αλόννησου, την στιγμή της επιβίβασης οχημάτων.
Και τώρα που είπα λιμάνι, αισθάνομαι ντροπή γιατί για πιο λιμάνι μιλάμε; Βλέπετε κάποιο λιμάνι εσείς εκεί; Στο βίντεο βλέπουμε ένα πλοίο «θηρίο» (για τα δεδομένα του «λιμανιού») το οποίο προσπαθεί να σταθεί σε ένα «ψευτοντόκο» εν μέσω σφοδρής κακοκαιρίας, και με την θάλασσα να το χτυπάει «ζωντανή»!
Την ίδια στιγμή ο πλοίαρχος, ίσως έχοντας και στο μυαλό του της χειροπέδες εάν συμβεί κάποια γρατζουνιά σε κάποιον, προσπαθεί μαζί με το το φουκαριάρικο το πλήρωμα και τον ηρωικό καβοδέτη να κρατήσει το πλοίο ώστε να ολοκληρωθεί η επιβίβαση και αποβίβαση οχημάτων και επιβατών.
Μιλάμε για τραγικές καταστάσεις εν έτη 2025. Μιλάμε για ανθρώπους που παίζουν στην ουσία το κεφάλι τους, χειμώνα-καλοκαίρι.
Και μετά από όλο αυτόν τον ντόρο δεν βγήκε ένας από την πολιτική ηγεσία να πει «ρε παιδιά τι γίνεται εδώ;» Θα γίνει ζημιά, ατύχημα, δυστύχημα… Κανένας! Τίποτα!
Ο πλοίαρχος με αυτοθυσία και «παίζοντας το κεφάλι» του είχε την ψυχραιμία, την ναυτοσύνη αλλά και όλη την ευθύνη πάνω από το κεφάλι του να ολοκληρώσει την αποστολή του.
Το πλήρωμα και ο καβοδέτης είχαν και αυτοί το σθένος να δέσουν το πλοίο.
Τι θα γινόταν όμως ένα χτύπαγε ένας από αυτούς; Τι θα γινόταν εάν χτύπαγε ένας επιβάτης ή έπεφτε ένα αυτοκίνητο στη θάλασσα;
Θα θρηνούσαμε πάλι, θα συζητούσαμε για το πόσα ατυχήματα γίνονται τώρα τελευταία στην ακτοπλοΐα, θα έμπαινε στο κάδρο της δημόσιας συζήτησης για 1-2 μέρες ή λίγο παρά πάνω εάν ήταν σοβαρό το ατύχημα και μετά νέτα (που λέμε και εμείς οι ναυτικοί), πάμε πάρα κάτω, μέχρι το επόμενο βέβαια…
Γιατί με μαθηματική ακρίβεια θα έρθει και το επόμενο. Μακάρι να μην έρθει αλλά με τα λιμάνια (ποια λιμάνια;) που έχει η χώρα σίγουρα θα έρθει.
Επίσης, καλό θα ήταν να γνωρίζει η κοινή γνώμη ότι ένας πλοίαρχος είναι πολύ δύσκολο να πάρει την απόφαση ελαφρά την καρδία κανόνα πει, «εντάξει δεν προσεγγίζω να δέσω, είναι επικίνδυνα».
Χιλιάδες νησιώτες εξυπηρετούνται, πάνε στον γιατρό, σε νοσοκομείο, περιμένουν πράγματα, φάρμακα, φαγητά κτλ.
Βέβαια κατά την γνώμη μου, και παρόλο που είμαι νησιώτης (και ναυτικός), ένας πλοίαρχος θα πρέπει να μην προσεγγίζει με τέτοιες συνθήκες.
Βέβαια εγώ είμαι απ έξω από τον χορό… και όταν είσαι απ έξω από τον χορό πολλά τραγούδια λες…
Βέβαια αυτό είναι και μια πολύ καλή «πάσα» για το θέμα που γράψαμε εδώ στο e-nautilia.g πριν μόλις λίγες ημέρες: «Με δυο bow thruster το δένω κι εγώ»: Πόσο εύκολη είναι τελικά μια μανούβρα; Ή πραγματική αλήθεια.
Τελικά καμία μανούβρα δεν είναι εύκολη και κανένας ο οποίος δεν είναι έμπειρος πλοίαρχος δεν μπορεί να δέσει ένα πλοίο σε τέτοιες συνθήκες. Με το ανάλογο ρίσκο πάντα….
