Είναι 28 Δεκεμβρίου 1989 και στο νότιο Ιόνιο, σύμφωνα με το μετεωρολογικό δελτίο πνέουν άνεμοι 5-6 μποφόρ και τοπικά 7. Η θάλασσα έχει μεγάλο κυματισμό με τις συνθήκες να είναι κατά τόπους πολύ κακές.
Περίπου στις 15.30 καταφτάνει στο λιμάνι της Κυλλήνης το επιβατηγό πλοίο «ΖΑΚΥΝΘΟΣ» για να φορτώσει βυτιοφόρα με καύσιμα και να τα μεταφέρει στο νησί της Ζακύνθου.
Στο πλοίο μπαίνουν 15 οχήματα, οι 15 οδηγοί τους και ένας συνοδηγός. Η ώρα είναι 16.15 και το «ΖΑΚΥΝΘΟΣ» λύνει κάβους και αποπλέει. Καπετάνιος ο Σάββας Ξενόφoς.
Με πορεία προς τη Ζάκυνθο και πλέοντας παράλληλα των ακτών της Ηλείας, το πλοίο συναντά πολύ άσχημες καιρικές συνθήκες που όλο και χειροτερεύουν.
Κάποια στιγμή το πλοίο παίρνει κλίση δεξιά, ενώ την ίδια ώρα τίθεται εκτός λειτουργίας το ηλεκτρικό και το υδραυλικό πηδάλιο. Η επικοινωνία μεταξύ γέφυρας και μηχανοστασίου διακόπτεται.
Τα οχήματα έχουν μετακινηθεί προς τα δεξιά. Με μία μηχανή και με τον χειρισμό του πηδαλίου τοπικά, ο πλοίαρχος το κατευθύνει προς την ακτή.
Όταν έχει πλέον φτάσει σε απόσταση περίπου ενάμιση μίλι, εκπέμπει σήμα κινδύνου, λίγα λεπτά μετά τις 17.00.
Οι λιμενικές αρχές Ζακύνθου Κυλλήνης κινητοποιούνται και συνεργάζονται άμεσα για τον συντονισμό της έρευνας και διάσωσης.
Στις 17.15 αποπλέει από την Ζάκυνθο το πλοίο «ΠΡΩΤΕΥΣ», έχοντας μέσα το Λιμενάρχη. Σε απόσταση περίπου 7 ναυτικών μιλίων έξω απ’ το λιμάνι της Ζακύνθου, αδυνατεί να συνεχίσει το ταξίδι του και επιστρέφει στο νησί.
Στις 17.25 αποπλέει από την Κυλλήνη το Ε/Γ-Ο/Γ ΔΗΛΟΣ, που καταπλέει στην περιοχή μισή ώρα αργότερα και διαπιστώνει την μεγάλη κλίση που έχει πάρει το πλοίο, ενώ έχει ξεκινήσει ήδη η εγκατάλειψή του.
Ο πλοίαρχος του ΖΑΚΥΝΘΟΣ σταμάτησε την μηχανή και πόντισε και τις δύο άγκυρες, ενώ βλέποντας το ΔΗΛΟΣ να πλησιάζει έδωσε εντολή για να γίνει προετοιμασία για εγκατάλειψη του πλοίου. Αμέσως καθελκύστηκαν οι σωσίβιες σχεδίες ενώ οι σωσίβιες λέμβοι λόγω της κλίσης ήταν αδύνατο να καθελκυστούν.
Η εγκατάλειψή του πλοίου ήταν επιτυχής. Στο ΖΑΚΥΝΘΟΣ παρέμειναν ο ηρωικός Πλοίαρχος και ο ηρωικός Α’ Μηχανικός, και παρόλο που η κλίση είχε φτάσει τις 45 μοίρες, υπήρχε η ελπίδα ότι το πλοίο θα καταφέρει να προσαράξει σε αβαθή.
Στις 18.30 φτάνει και το αλιευτικό ΠΑΝΑΓΙΑ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ για να συν δράμει στο έργο της περισυλλογής των ναυαγών, ενώ η περιοχή φωτιζόταν από φωτιστικές φωτοβολίδες ενός αεροπλάνου που συμμετείχε στην επιχείρηση έρευνας και διάσωσης.
Περισυνελέγησαν όλοι εκτός από τον οδηγό Αλέξ. Μπεκύρο. Γύρω στις 19.30 γίνεται μεγάλη έκρηξη στο χώρο του γκαράζ του πλοίου ενώ ο Πλοίαρχος και ο Α” Μηχανικός φορώντας τα σωσίβια τους πήδηξαν στην θάλασσα.
Επακολούθησαν και άλλες εκρήξεις και φλόγες οι οποίες γέμισαν το χώρο οχημάτων. Από τις εκρήξεις δημιουργήθηκαν ρήγματα με αποτέλεσμα το πλοίο να ανατραπεί μέσα σε ελάχιστο χρόνο, σε απόσταση 800 μέτρων από την έναντι ακτή και 1,3 μίλια από τον φάρο της Καυκαλίδας σε βάθος 43 μέτρων.
Ο πλοίαρχος και ο Α΄ μηχανικός περισυλλέγονται από το αλιευτικό ΧΡΗΣΤΟΣ. Την επόμενη ημέρα βρέθηκε το πτώμα του Αλέξ. Μπεκύρου στην περιοχή της Κυλλήνης με τον θάνατό του να οφείλεται σε πνιγμό!
Το πλοίο «Ζάκυνθος» που είχε χαρακτηριστεί ως ένα κόσμημα για τη ναυτιλία του νησιού, αναπαύεται έκτοτε στα γαλανά νερά του Ιονίου.
Πέρασαν κιόλας 36 χρόνια.
