Τα οικονομικά της πλειοψηφίας της ναυτιλιακής βιομηχανίας συνεχίζουν να απομακρύνονται από κάθε προοπτική κερδοφορίας

paliroies_martiou
Ο τομέας των δεξαμενόπλοιων είναι ο μόνος από τους μεγάλους που φαίνεται να διατηρεί τα λειτουργικά κέρδη τόσο στο αργό όσο και στα προϊόντα πετρελαίου, παρά την αβεβαιότητα σε σχέση με την τιμή του αργού πετρελαίου.

Η σημαντική πτώση στην τιμή του αργού πετρελαίου το περασμένο έτος, δεν έχει, ωστόσο, αυξήσει την ζήτηση, αλλά περισσότερο έχει ρυθμίσει κάποιες διαδρομές. Το ότι οι ΗΠΑ επέτρεψαν την εξαγωγή του αργού τους είχε μικρή ή μηδενική επίδραση στη ναυτιλία, καθώς το πετρέλαιο των ΗΠΑ είναι ακριβό και είναι ενός τύπου που έχει περιορισμένες επιλογές διύλισης.

Η Κίνα έχει μειώσει την κατανάλωση της σε αναλογία με τη μειωμένη παραγωγή της και το νέο πενταετές σχέδιο δεν δείχνει να υπάρχει επιστροφή στα πρόσφατα επίπεδα σε οποιαδήποτε από τις εισαγωγές βασικών προϊόντων τους.

Οι προσπάθειες από τον ΟΠΕΚ να παγώσει την παραγωγή, και με αυτόν τον τρόπο να σταθεροποιήσει την τιμή του πετρελαίου δεν υπήρξε επιτυχής, και η επιστροφή του Ιράν στις αγορές, με το δικό του στόλο τάνκερ και ένα νέο βιβλίο παραγγελιών, έχει μέχρι στιγμής αποτύχει να σταθεροποιήσει τις αγορές αργού πετρελαίου.

Οι αγορές ξηρές χύδην αντιμετωπίζουν μια συνθήκη καταφανούς υπερπροσφοράς με τα πλοία αυτή τη στιγμή, όταν σχεδόν όλες οι αγορές βασικών εμπορευμάτων και οι κύριοι παραγωγοί αντιμετωπίζουν ιστορική έλλειψη ζήτησης. Δεν μπορεί να υπάρξει ανάκαμψη στον ορίζοντα για την αγορά χύδην ξηρού φορτίου, όσο αυτή η κατάσταση συνεχίζεται και για άλλη μια φορά είναι η κινεζική ζήτηση που έχει καταρρεύσει.

Τεράστιες απώλειες αντιμετωπίζουν τα μετοχικά αμοιβαία κεφάλαια και τα hedge funds, μαζί με πολλές τράπεζες, λόγω της αλόγιστης παραγγελίας νέων πλοίων ξηρού φορτίου, χωρίς καμία συμβατική απασχόληση για αυτά ή οποιαδήποτε σαφή ιδέα για το τι θα κάνουν αυτά τα πλοία εκτός από “εμπόριο στις αγορές spot”.

Οι ιδιοκτήτες των βασικών προϊόντων και οι πελάτες τους, επωφελούνται από τις παράλογες τιμές που κάποιοι ιδιοκτήτες δέχονται για τα πλοία τους και θα πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες τουλάχιστον για να μην δέχονται τιμές κάτω του λειτουργικού σημείου ισορροπίας.

Το να “παρκάρεις” ένα πλοίο είναι φθηνότερο από το να το λειτουργείς με ημερήσιες απώλειες αρκετών χιλιάδων δολαρίων και χωρίς να φαίνεται ανάκαμψη στον ορίζοντα η άλλη εναλλακτική λύση είναι να πουλήσεις το πλοίο.

Ο τομέας των κοντέινερ αντιμετωπίζει επίσης μεγάλο πρόβλημα, καθώς συνεχίζει την αμφισβητήσιμη εστίαση του στην προβλεπόμενη οικονομία κλίμακας, παραγγέλνοντας περισσότερα γιγαντιαία πλοία που μπορούν να λειτουργήσουν μόνο μέσα σε λίγα υπερωκεάνια λιμάνια.

Επί του παρόντος, ένας αριθμός επταψήφιου teu πλοίων έχουν παρκαριστεί και ακόμη και μερικά από τα μεγαθήρια είναι “εκτός υπηρεσίας”. Για άλλη μια φορά έχουμε στόλους που χτίστηκαν χωρίς να παίρνουν υπόψη τη ζήτηση και αντιμετωπίζουν τώρα τις συνέπειες της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης.

Η ναυτιλία δεν μπορεί παρά να υπηρετεί το παγκόσμιο εμπόριο και λαμβάνοντας υπόψη τα τεράστια προβλήματα στη Μέση Ανατολή, την επιβράδυνση στην Κίνα και τις υφέσεις στην Ευρώπη και τη Νότια Αμερική, χρειάζεται να προσαρμόσει το προγραμματισμό της αναλόγως.

Οι σε καλή οικονομική κατάσταση ιδιοκτήτες θα είναι σε θέση να εξασφαλίσουν χρονοναυλώσεις, τις βασικές συμβάσεις του κλάδου, με ναυλωτές οι οποίοι αναγνωρίζουν την ανάγκη για ποιοτική ναυτιλία.

Οι ναυτιλιακές υφέσεις του παρελθόντος έχουν δημιουργήσει αρκετά κερδοφόρες ναυτιλιακές εταιρείες που παρέχουν τις υπηρεσίες που είναι απαραίτητες για τον ναυλωτή και αναγνωρίζουν τις μεταβλητές που μπορούν να εμφανιστούν στη διαχείριση των πλοίων.

Απλά κοιτάζοντας τις πιθανές μεταβλητές στις αξίες των πλοίων είναι σα να συμμετέχεις σ’ ένα σκέτο τυχερό παιχνίδι που έχει προκαλέσει τα περισσότερα από τα σημερινά προβλήματα και πολύ περισσότερο επειδή έχει γίνει δημοσίως.

Διαβάστε ακόμα