Το «Γιάννος» του Χρήστου Χιώτη, ένα από τα καλύτερα Αιγινήτικα σκαριά, που πάλεψαν με το κύμα για πάνω από 3 δεκαετίες.Το 33χρονο σκαρί ήταν το πρώτο που νηολογήθηκε στην Αίγινα. Το Ν.Α.1, δίπλα στο όνομα «Γιάννος» μαρτυρά την ιστορικότητα του.

Στη σύντομη συνέντευξη του Χρήστου, συνεχείς ήταν οι αναφορές για τις συγκλονιστικές εμπειρίες της θάλασσας. Για τα ναυάγια και τις σωστικές επεμβάσεις, για τα μεγάλα ψάρια που έπιασε, για τις φουρτούνες. Τα δάκρυα του Χρήστου κύλησαν πολλές φορές. Τα κουρασμένα χέρια χάιδεψαν ξανά και ξανά την πλώρη. Έτσι, για μια τελευταία φορά. Το φαγωμένο ξύλινο σκαρί, στάθηκε περήφανο πάνω στους πασσάλους αναδεικνύοντας την ομορφιά της ξυλοναυπηγικής που πεθαίνει μαζί με τα σκάφη που σπάζονται στα καρνάγια.

Κανείς, ούτε Δήμος, ούτε Περιφέρεια, ούτε Υπουργεία δεν ενδιαφέρθηκαν να «σώσουν» το συγκεκριμένο σκαρί, εκθέτοντάς το σε ένα Μουσείο Ναυπηγικής Τέχνης, ή έστω, σε ένα υπαίθριο σημείο του νησιού μας. Ίσως να φταίνε και οι δύσκολοι καιροί που ζούμε. Πιο παλιά, επί θητείας Γιάννη Παπαδόπουλου, το Λιμενικό Ταμείο χρηματοδότησε την επισκευή και συντήρηση δύο σκαριών. Το ένα εκτέθηκε στο λιμάνι της Αίγινας. Το άλλο στο λιμάνι της Σουβάλας.

Σήμερα, οι διαδικασίες πιο τυπικές και αυστηρές: «εδώ θα βάλετε την υπογραφή. Πρέπει να το φωτογραφίσουμε σπασμένο…» είπε η υπεύθυνη.

Μαζί με τα καΐκια, λιγοστεύουν και οι επαγγελματίες ψαράδες στην Ελλάδα. Η πλήρης εφαρμογή του Κοινοτικού Κανονισμού και οι περιορισμοί που έχουν τεθεί για την αλιεία καθώς και η σημαντική μείωση των ιχθυαποθεμάτων στις ελληνικές θάλασσες έχουν μειώσει δραματικά το εισόδημά τους. Υπολογίζεται ότι μόνο το 2011 απέσυραν τα καΐκια τους περίπου 2.000 ψαράδες, που αντιπροσωπεύουν το 40% των επαγγελματιών της μέσης αλιείας! Και όμως, πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι «το λάθος» δεν βρίσκεται στην επαγγελματική αλιεία, αλλά κυρίως στην ερασιτεχνική.

Το σπάσιμο του καϊκιού έγινε στο Ναυπηγείο του Ασπράκη, την Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου του 2012.Ανάμεσα σε αυτούς που βίωσαν την μελαγχολική εμπειρία και ο Μανώλης Τσακίρης, ποιητής, δημοτικός Σύμβουλος στην Ύδρα και πρόεδρος του ιστορικού συλλόγου «η Υδραίισα Φώκια».

Ο Χρήστος μόλις τελείωσε η συνέντευξη, έφυγε. Δεν άντεξε να δει το τέλος της ιστορίας.

neaepohi.gr