10 ναυτικοί ενός φορτηγού πλοίου ζουν στην κόλαση τους τελευταίους 18 μήνες, καθώς οι αδίστακτοι πλοιοκτήτες, τους παράτησαν εγκλωβισμένους στην Κένυα χωρίς φαγητό και χωρίς να πληρώνονται. Το πλήρωμα του MV Jinan αφέθηκε στο έλεος του θεού να φροντίσει τον εαυτό του μόνο του καθώς εγκαταλείφθηκε πλήρως.
Το πλοίο που μεταφέρει σίδηρο βρίσκεται εγκλωβισμένο κοντά στη Μομπάσα στην Κένυα τους τελευταίους 18 μήνες. Τόσο το πλοίο όσο και το πλήρωμα δεν έχουν μετακινηθεί από τη θέση τους όλο αυτό το χρονικό διάστημα.
Το πλήρωμα από την Συρία δεν μπορεί να κατέβει στην Κένυα καθώς δεν έχει βίζα. Ο πλοιοκτήτης του πλοίου τους είχε εγκαταλείψει τον Οκτώβριο του 2019. Το πλήρωμα εκτός όλων των άλλων είχε να αντιμετωπίσει την πανδημία χωρίς μισθούς και φαγητό και με πολύ λίγη επαφή με τον έξω κόσμο.
Πολλά τέτοια φορτηγά πλοία όπως το Jinan έχουν εγκαταλειφθεί από τους πλοιοκτήτες τους τις τελευταίες 2 δεκαετίες.
Με τα χρόνια, η νομική διαδικασία αντιμετώπισης τέτοιων θεμάτων έχει βελτιωθεί, αλλά η κατάσταση παραμένει η ίδια. Όπως φαίνεται από το περιστατικό του Ever Given, το πλήρωμα και ειδικά ο καπετάνιος έπρεπε να αντιμετωπίσει αυτές τις καταστάσεις παραμένοντας ”φυλακισμένος” στο πλοίο.
Τα ζητήματα εγκατάλειψης πλοίων και πληρωμάτων έχουν φτάσει σε ένα νέο υψηλό κατά την διάρκεια της πανδημίας. Όταν η πρώτη καταγραφή εγκατάλειψης είχε ξεκινήσει το 2004, ο αριθμός ήταν 20-30 ετησίως, με τον αριθμό να έχει φτάσει τα 76 το 2020. Μέχρι το Μάιο του 2021, υπήρξαν 26 περιπτώσεις εγκατάλειψης.
Το κόστος της εγκατάλειψης σε ανθρώπινο επίπεδο είναι πολύ μεγάλο όπως λέει ο αιδεσιμότατος Moses Muli από τη χριστιανική κοινωνική πρόνοια που συνεργάζεται με την αποστολή για τους ναυτικούς στη Μομπάσα.
Σε αυτούς τους 18 μήνες, το πλήρωμα του Jinan είχε μόνο μία ανθρώπινη επαφή, αυτή του Αιδεσιμότατου που λέει ότι η κατάσταση είναι χειρότερη από τη φυλακή. Το Jinan έχει πουληθεί για παλιοσίδερα και προτού γίνει αυτό, το πλήρωμά του θα πρέπει να πάρει 309290 δολάρια.
Όταν το πλοίο έφτασε στη Μομπάσα τον Σεπτέμβριο του 2019, είχε ζητηθεί από το πλήρωμα να περιμένει τις επόμενες οδηγίες οι οποίες όμως δεν ήρθαν ποτέ.
Σε μεγάλα λιμάνια, οι λιμενικές αρχές έχουν δημιουργήσει γραφεία πρόνοιας για να βοηθήσουν στην αναφορά τέτοιων ζητημάτων εγκατάλειψης στην ITF και στον ΔΝΟ. Ωστόσο, στη Μομπάσα δεν υπάρχει τέτοια υπηρεσία και το γραφείο Αποστολής για τους Ναυτικούς ήταν το μόνο σημείο επαφής.
Ο Rev Muli υπογράμμισε τη σοβαρότητα της κατάστασης και είπε ότι θα πρέπει να στηρίξουν το πλήρωμα για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα.
Ενώ οι περισσότερες υποθέσεις έχουν επιλυθεί σε μερικούς μήνες, στην περίπτωση του Jinan δεν έγινε κάτι τέτοιο. Για τα μέλη του πληρώματος ο Muli είναι η μόνη ανθρώπινη υποστήριξη τους, ο οποίος τους μιλούσε στο τηλέφωνο και τους επισκέπτονταν μία φορά την εβδομάδα, ταξιδεύοντας 1 χιλιόμετρο από την ακτή για να φτάσει στο πλοίο και να τους δώσει φαγητό και άλλες βασικές προμήθειες.
Τους προμήθευε βασικά αγαθά όπως πατάτες, σιτάρι, ρύζι, κρέας, καύσιμα για την γεννήτρια, γκάζι για το μαγείρεμα και προμήθειες πρώτων βοηθειών. Συνήθως, ο καπετάνιος έστελνε μια λίστα με τα πράγματα που είχαν ανάγκη.
Το γραφείο Mission To Seafarers έχει ξοδέψει 12000 $ για την βοήθεια στο πλήρωμα μέχρι στιγμής. Μερικές φορές, το υποκατάστημα στη Μομπάσα εξάντλησε τα χρήματα για την υποστήριξη τους και έπρεπε από τα κεντρικά να βρεθούν οι κατάλληλοι πόροι.
Το πλήρωμα δεν μπορεί να μιλήσει αγγλικά ενώ καταλαβαίνει μόνο κάποιες λέξεις κάτι το οποίο είναι ένα ακόμη εμπόδιο στην όλη κατάσταση. Επικοινωνούν κυρίως μέσω του καπετάνιου που μπορεί να μιλήσει αγγλικά. Ο Muli τον ενημερώνει τακτικά για το νομικό ζήτημα και παρέχει ηθική υποστήριξη.
Η ζωή τους δεν έχει πλέον κανένα νόημα κλεισμένοι μέσα στο πλοίο ενώ έχει γίνει τόσο βαρετή που ο καπετάνιος έχει σκεφτεί πολλές φορές ακόμη και βάλει φωτιά στο πλοίο καθώς πιστεύει ότι έτσι και αλλιώς η ζωή του είναι χαμένη.
Προς το παρόν, ο IMO έχει 198 τέτοιες περιπτώσεις εγκατάλειψης στη βάση δεδομένων του, με κάποιες να χρονολογούνται από το 2005. Πολλά από αυτά τα περιστατικά είναι πολύ σοβαρά λόγω εγκατάλειψης χωρίς φαγητό, νερό και καύσιμα, κατάσχεση διαβατηρίων κ.τ.λ.
Ενώ κάποιοι γύρισαν σπίτι τους χωρίς να πάρουν τα χρήματα που τους χρωστούσαν κάποιοι άλλοι παρέμειναν στο πλοίο ελπίζοντας για ένα θαύμα. Τα ζητήματα εγκατάλειψης πλοίων τράβηξαν την προσοχή όταν το 2015 το εγκαταλελειμμένο φορτηγό πλοίο φορτωμένο με νιτρικό αμμώνιο εξερράγη στο λιμάνι της Βηρυτού, καταστρέφοντας ένα μεγάλο μέρος της πόλης και έχοντας σαν αποτέλεσμα πολλοί να χάσουν τη ζωή τους και αρκετοί να τραυματιστούν.
Φωτογραφία: Rev. Moses Muli / Mission to Seafarers
