«Οι πλούσιοι Έλληνες εφοπλιστές τυγχάνουν ευνοϊκής φορολογικής μεταχείρισης για δεκαετίες», υποστηρίζει το πρακτορείο Reuters.
Οι «πατριώτες» της ναυτιλίας – όπως αρέσκονται οι περισσότεροι να αυτοχαρακτηρίζονται – κατορθώνουν εν καιρώ κρίσης να γιγαντώνουν τις περιουσίες τους, ενώ την ίδια ώρα μισθωτοί και συνταξιούχοι πασχίζουν καθημερινά για να εξασφαλίσουν τα απολύτως απαραίτητα για τη διαβίωσή τους.
Το παράδοξο αυτό, το πώς δηλαδή αυτή η συγκεκριμένη ελίτ κατορθώνει να βγαίνει αλώβητη από μία κρίση που έχει «γονατίσει» τον ελληνικό λαό, εξηγείται σε δημοσίευμα του πρακτορείου Reuters.
Οι Έλληνες εφοπλιστές, οι οποίοι σύμφωνα με το ρεπορτάζ,«έχουν τζίρο που ανέρχεται περίπου στο 5% του ΑΕΠ και ελέγχουν περίπου το 15% του παγκόσμιου στόλου, απολαμβάνουν μία ευνοϊκή φορολογική μεταχείριση για δεκαετίες, καθώς πληρώνουν φόρους με βάση τη χωρητικότητα των πλοίων τους και όχι επί των κερδών τους».
Επί της ουσίας δηλαδή, οι Έλληνες εφοπλιστές φορολογούνται …ως άνεργοι, με αποτέλεσμα τα αστρονομικά ποσά που κερδίζουν να καταλήγουν σχεδόν αυτούσια στους λογαριασμούς τους.
Η φορολογική αυτή «ασυλία», η οποία τυγχάνει ιδιαίτερης μνείας στο ρεπορτάζ, προκύπτει φυσικά από το πλήθος των φοροαπαλλαγών που για περισσότερα από 40 χρόνια ισχύουν αποκλειστικά για την κάστα των εφοπλιστών. Αρκεί μόνο να υπενθυμίσουμε το νόμο 27/1975, ο οποίος εξασφαλίζει στους Έλληνες καραβοκύρηδες 56 φοροαπαλλαγές.
Σύμφωνα με το νόμο αυτό, κάθε πλοίο υπό ελληνική σημαία πληρώνει το χρόνο φόρο από 3.000 έως 8.000 ευρώ. Όσο δηλαδή ένας άνεργος χωρίς εισοδήματα. Αν δε το πλοίο είναι ελληνικό, αλλά υπό ξένη σημαία, τότε ο εφοπλιστής δεν πληρώνει απολύτως τίποτα!
Το φορολογικό καθεστώς που ισχύει για τους εφοπλιστές είναι ασύλληπτο, αν αναλογιστεί κανείς το πόσους φόρους πληρώνουν οι υπόλοιποι πολίτες, ειδικά μετά την «άφιξη» των Μνημονίων. Φόρους που ουσιαστικά αφαιμάζουν τους πραγματικούς αιμοδότες της ελληνικής οικονομίας, αφήνοντας στο «απυρόβλητο» την πιο πλούσια ομάδα των Ελλήνων.
Όμως ακόμα και σήμερα που η χώρα διανύει τον έκτο χρόνο ύφεσης και που μέχρι και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ξεκινήσει έρευνα για την πλεονεκτική τους φορολόγηση, η ελληνική κυβέρνηση εξακολουθεί να τους προστατεύει, προβάλλοντας ως δικαιολογία για την προκλητική τους μεταχείριση την «συνεισφορά» τους και το «υπέρμετρο πατριωτικό τους αίσθημα».
Η αλήθεια όμως είναι ότι αυτή είναι η εικόνα που κάποιοι από το εφοπλιστικό λόμπι με πάθος και με ζήλο προσπαθούν να συντηρούν, ώστε να συνεχίζουν ανενόχλητοι να υποφορολογούνται.
Γιατί πόσο πατριώτης μπορεί να θεωρηθεί κάποιος που δεν πληρώνει όσα του αναλογούν στο κράτος που τόσο «απλόχερα» τον προστατεύει και τον στηρίζει;
Πλέον, η μάσκα του «πατριώτη» εφοπλιστή έχει καταρρεύσει, καθώς είναι σαφές ότι με ένα τέτοιο νομικό πλαίσιο φοροαπαλλαγών και ευνοιοκρατίας οι εφοπλιστές παραμένουν στην Ελλάδα κυρίως επειδή τους συμφέρει οικονομικά και όχι επειδή νοιάζονται για τους εργαζόμενους και την ελληνική οικονομία. Ας κόψουν μερικοί επιτέλους την «καραμέλα» του πατριωτισμού γιατί είναι ξεκάθαρο πως υποτιμούν τη νοημοσύνη μας.
newsbomb.gr
Άγνωστος αγοραστής από την Κροατία απέκτησε έναντι πέντε εκατομμυρίων ευρώ το γιοτ του Ρώσου δισεκατομμυριούχου Μπόρις Μπερεζόφσκι που βρέθηκε πρόσφατα νεκρός στο Λονδίνο, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας του Σπλιτ “Σλόμποντνα Νταλμάτσια”.
Την αγορά του γιοτ “Thunder B” επιβεβαίωσε ο ολλανδικός μεσιτικός οίκος De Valk, όπως επίσης και το ότι ο αγοραστής είναι Κροάτης. Το γιοτ κατασκευάστηκε το 1998 στο ναυπηγείο Oceanfast, στην πόλη Φριμάντλ της Αυστραλίας.
Ο μεσιτικός οίκος δεν αποκάλυψε την ταυτότητα του αγοραστή, καθώς τα στοιχεία βάσει του συμβολαίου αποτελούν επιχειρηματικό απόρρητο.
Η αξία του “Thunder B” είχε παλαιότερα εκτιμηθεί στα 14 εκ. ευρώ. Το γιοτ που ανακαινίστηκε πριν από πέντε χρόνια, έχει δύο διαμερίσματα και τρεις καμπίνες και μπορεί να φιλοξενήσει έως και 10 επισκέπτες και οκταμελές πλήρωμα.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα της κροατικής εφημερίδας, το γιοτ τον περασμένο μήνα απέπλευσε από το λιμάνι Γκολφ Ζουάν της Γαλλίας προς το Κουσάντασι, στα τουρκικά παράλια και δεν αποκλείεται φέτος το καλοκαίρι το πολυτελές πλοίο να εμφανιστεί στην Αδριατική Θάλασσα.
imerisia.gr
Εδώ και μία πενταετία θα μπορούσαν να έχουν ξεκινήσει έρευνες στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης για τον εντοπισμό κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, εάν γινόταν δεκτό το αίτημα νορβηγικής εταιρείας σεισμογραφικών ερευνών και είχε προχωρήσει η διαδικασία, χωρίς μάλιστα καμία επιβάρυνση για το ελληνικό Δημόσιο.
Πολλοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι εάν οι έρευνες αυτές είχαν ξεκινήσει εγκαίρως, με θετικά αποτελέσματα στη συνέχεια, η Ελλάδα δεν θα είχε χρειαστεί να μπει στην περιπέτεια του ΔΝΤ.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του “Πρώτου Θέματος”, τον περασμένο Σεπτέμβριο, η νορβηγική εταιρεία Petroleum Geo-Services (PGS) επιλέχθηκε κατά τη διαδικασία για την αξιολόγηση του πετρελαϊκού δυναμικού στην Ελλάδα, με σεισμικές ερευνητικές εργασίες, από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.
Στον διεθνή διαγωνισμό που προηγήθηκε, ενδιαφέρον επέδειξαν οκτώ εταιρείες, από τις οποίες τέσσερις έφτασαν στο τελικό στάδιο πριν από την τελική επιλογή. Συγκεκριμένα, τρεις εταιρείες νορβηγικών συμφερόντων (TGS Nopec, PGS και Spectrum) και μία αμερικανικών (ION με έδρα το Χιούστον).
Η εφημερίδα αποκαλύπτει σήμερα, την επιστολή που είχε στείλει από τον Μάιο του 2007 η νορβηγική TGS, που ειδικεύεται στην λήψη και παροχή γεωλογικών δεδομένων και τη λήψη και παροχή γεωλογικών δεδομένων για την έρευνα πετρελαίου και φυσικού αερίου, προς τον τότε υπουργό Ανάπτυξης, Δημήτρη Σιούφα, με την οποία ζητούσε την άδεια να προχωρήσει σε ευρείας κλίμακας έρευνες στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης, χωρίς την παραμικρή επιβάρυνση του Δημοσίου.
Για λόγους που παραμένουν αδιευκρίνιστοι, η επιστολή έμεινε αναπάντητη και σήμερα αγνοείται η τύχη της.
Δύο χρόνια μετά, η TGS Nopec επανήλθε με νέα επιστολή προς τον τότε υπουργό Ανάπτυξης, Κωστή Χατζηδάκη, επαναφέροντας το αίτημα κι ενημερώνοντας ταυτόχρονα, πως εκπρόσωποί της είχαν έρθει σε επαφή με το ιδιαίτερο γραφείο του τότε πρωθυπουργού, Κώστα Καραμανλή, το οποίο τους παρέπεμψε με τη σειρά του στον τότε γενικό γραμματέα του υπουργείου Ανάπτυξης και σημερινό υπουργό Ναυτιλίας και Αιγαίου, Κωστή Μουσουρούλη.
Ο κ. Μουσουρούλης απάντησε στο αίτημα της εταιρείας για κατ’ιδίαν συνάντηση με τους εκπροσώπους της. Παρά το ενδιαφέρον από την πλευρά του υπουργείου Ανάπτυξης, σεισμογραφικές έρευνες δεν ξεκίνησαν ούτε το 2008 αλλά ούτε και το 2011, όταν ο τότε υπουργός Περιβάλλοντος, Γ. Μανιάτης, παραδέχθηκε στη Βουλή, απαντώντας στον κ. Κυριάκο Βελόπουλο, πως στα επίσημα αρχεία του υπουργείου δεν υπήρχε η αρχική επιστολή της εταιρείας.
Διαβάστε περισσότερα στο defencenet