Όχι άμεσος ο κίνδυνος επίθεσης του ISIS στη μεσογειακή ναυτιλία [video]

Μια έκθεση της βρεταννικής συμβουλευτικής Dryad Maritime για την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας στη Μεσόγειο αναφέρει ότι το ISIS, παρά την έντονη παρουσία του στη Λιβύη, δεν έχει ακόμα τη δυνατότητα να “στοχεύσει τα πλοία και τα τάνκερ των σταυροφόρων”, όπως απειλεί. Ωστόσο ίσως βρεθεί στη θέση να πραγματοποιήσει τις απειλές του στο μέλλον, εφ’ όσον εδραιώσει την παρουσία του στη βορειοαφρικάνικη χώρα, γεγονός που θα του προσφέρει το απαραίτητο έδαφος και τις οργανωτικές δυνατότητες για μια τέτοια δραστηριότητα.

Δεν υπάρχει καμία ένδειξη που να επιβεβαιώνει ότι το Ισλαμικό Κράτος έχει τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει μια επιτυχημένη επίθεση στην εμπορική ναυτιλία, παρά τη δεδηλωμένη πρόθεσή του να το πράξει, αναφέρει η έκθεση αξιολόγησης του κινδύνου στη μεσογειακή ναυσιπλοΐα. Η ισλαμιστική οργάνωση που ευθύνεται για την πρόσφατη σφαγή αμάχων στο Παρίσι διακήρυξε πρόσφατα ότι έχει ως τακτικό στόχο το “κλείσιμο ναυτιλιακών εταιρειών, λόγω της στόχευσης πλοίων και των δεξαμενόπλοιων των σταυροφόρων”. Αλλά η Dryad Maritime υποστηρίζει ότι η πλειοψηφία της τρομοκρατικής δραστηριότητας στη θάλασσα έχει μέχρι στιγμής χαρακτηριστικά που αποσκοπούν στην υλικοτεχνική διευκόλυνση των επιθέσεων στην ξηρά.

Αναφέρει ως χαρακτηριστικό παράδειγμα, μια επίθεση σε αιγυπτιακό περιπολικό σκάφος τον Νοέμβριο του 2014, που εκτιμάται ότι κατά πάσα πιθανότητα ήταν μια ευκαιριακή επίθεση από λαθρέμπορους όπλων που είχαν σχέση με την ισλαμιστική οργάνωση Ansar Beit al-Maqdis, το παρακλάδι του ISIS στην χερσόνησο του Σινά.

Η ίδια οργάνωση στις 16 Ιουλίου ανέλαβε την ευθύνη για την πρώτη ναυτική της επίθεση σε μια αιγυπτιακή φρεγάτα στη Μεσόγειο. Ο Αιγυπτιακός στρατός υποστήριξε ότι το πλοίο έπιασε φωτιά και βούλιαξε μετά από ανταλλαγή πυροβολισμών, ενώ το ISIS ανέβασε φωτογραφίες στο Twitter όπου φαίνεται το πλοίο να δέχεται επίθεση με ρουκέτα.

Ανάλογες τρομοκρατικές επιθέσεις στο παρελθόν σε πλοία είναι σπάνιο αλλά υπαρκτό φαινόμενο. Το 2002 το Limburg, ένα VLCC της Euronav δέχτηκε εμβολισμό από ένα ταχύπλοο φορτωμένο με εκρηκτικά στ’ ανοικτά της Υεμένης. Το 2010, υπήρξε μια έκρηξη στο VLCC πλοίο της Mitsui OSK, M Star, στα Στενά του Ορμούζ, που πολλοί αναλυτές πιστεύουν ότι ήταν έργο εξτρεμιστών. Το 2013, η ταξιαρχία «al Furqan» ανέλαβε την ευθύνη για μια επίθεση με RPG στο containership Cosco Asia, ενώ αυτό διερχόταν από τη Διώρυγα του Σουέζ. Όπως φαίνεται όμως και στο παρακάτω βίντεο με το logo της οργάνωσης δεν προκλήθηκε κάποια σοβαρή ζημιά.

https://www.youtube.com/watch?time_continue=1&v=XxiYxsAfZZk

Τέλος, η Abu Sayyaf, η κύρια ισλαμική ένοπλη οργάνωση στις Φιλιππίνες, χρησιμοποιεί σκάφη για να διευκολύνει επιθέσεις στην ξηρά, αλλά συνήθως δεν προσβάλλει πλοία στη θάλασσα. Προχώρησε ωστόσο σε μια απαγωγή πληρώματος κατά τον Απρίλιο του 2014.

“Είναι προφανές ότι το ISIS έχει την επιθυμία να διαταράξει τη ναυτιλιακή ροή μέσω της Μεσογείου από τα στενά του Γιβραλτάρ μέχρι το Πορτ Σάιντ και τη διώρυγα του Σουέζ”, αναφέρει η Dryad Maritime. “Ωστόσο, δεν είναι ξεκάθαρο το κατά πόσον αυτό αποτελεί πραγματικό στόχο της ηγεσίας του ISIS στη Συρία και το Ιράκ. Τα τρέχοντα στοιχεία βασίζονται σε ένα μόνο άρθρο από έναν προπαγανδιστή του ISIS, που δεν είχε καμία επίσημη έγκριση”.

Ενώ το παρακλάδι του ISIS στη Λιβύης εκτιμάται ότι έχει δύναμη 200-300 αντρών, αυτή τη στιγμή είναι απασχολημένο πλήρως στη μάχη εναντίον της διεθνώς αναγνωρισμένης κυβέρνησης της Λιβύης και των αντίπαλων ισλαμικών φραξιών. Μπορεί στους μακροπρόθεσμους στόχους της τρομοκρατικής οργάνωσης να περιλαμβάνονται επιθέσεις σε εμπορικά πλοία, αλλά πολύ μεγαλύτερη προτεραιότητα αποτελεί η ενίσχυση της μόνιμης παρουσίας της στην περιοχή.

Η Dryad εκτιμά ότι, προκειμένου να υπάρξει μια επιτυχημένη επίθεση σε ένα εμπορικό πλοίο στην ανοικτή θάλασσα, οι τρομοκράτες θα χρειαστεί να λειτουργήσουν μικρές βάρκες από ένα μητρικό σκάφος, προκειμένου να είναι σε θέση προχωρήσουν σε ενέργειες άνω των 200 ναυτικών μιλίων από τη βάση τους. Η ανάλυση των διαθέσιμων εναέριων εικόνων των λιμανιών που θεωρούνται επί του παρόντος ότι είναι υπό τον έλεγχο του ISIS στη Λιβύη δείχνει ότι ο διαθέσιμος αριθμός τέτοιων σκαφών είναι περιορισμένος.

Η χρήση φαλαινοθήρικών ή ιστιοφόρων για να έλκουν ταχύπλοα σε θέση επίθεσης, που συναντάμε στη Σομαλία, δεν θεωρείται πιθανό σενάριο εργασίας, καθώς αυτό το είδος αλιείας δεν είναι τόσο διαδεδομένο στη Μεσόγειο, όπως είναι στον Ινδικό Ωκεανό, και έτσι εύκολα αναγνωρίζεται ως ύποπτη δραστηριότητα.Θα απαιτηθεί επίσης κάποιο επίπεδο στοιχειώδης εκπαίδευσης, και ίσως μερικές επιχειρησιακές δοκιμές με μικρότερα σκάφη.

Εντέλει η Dryad συμπεραίνει ότι αν και υπάρχουν αμφιβολίες σχετικά με τα μέσα για να διενεργηθεί μια επίθεση στη θάλασσα, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι υπάρχουν τα όπλα στη Λιβύη για να διενεργηθεί μια τέτοια επίθεση, αν υπάρξει η θέληση των τρομοκρατών να αναπτύξουν αυτήν την δυνατότητα στο μέλλον.