O Boyan Slat, ένας 19χρονος Ολλανδός, παρουσίασε μια μελέτη σκοπιμότητας που καταλήγει σε μια πρακτική μέθοδο για την αφαίρεση πλαστικών από τους ωκεανούς. Η μελέτη του Ολλανδού είναι αποτέλεσμα μιας άνω του ενός χρόνου μεγάλου εύρους επιστημονικής έρευνας στην ωκεανογραφία, τη μηχανική, το ναυτικό δίκαιο, την οικολογία, την ανακύκλωση και την οικονομία. Εάν το προτεινόμενο σύστημα εφαρμοστεί, σχεδόν το ήμισυ των πλαστικών σκουπιδιών που δημιουργούν το Great Pacific Garbage Patch (μια περιοχή-σκουπιδότοπος στον Βόρειο Ειρηνικό Ωκεανό με μέγεθος διπλάσιο από το Τέξας) μπορεί να απομακρυνθεί. Ο νεαρός επιστήμονας έχει ιδρύσει το “Ίδρυμα Καθαρισμού Ωκεανών” (The Ocean Cleanup Foundation).
“Για πρώτη φορά έλαβα γνώση του προβλήματος της ρύπανσης από πλαστικά καθώς έκανα καταδύσεις στην Ελλάδα, ερχόμενος σε επαφή με περισσότερες πλαστικές σακούλες παρά ψάρια. Δυστυχώς, το πλαστικό δεν απομακρύνεται από μόνη του. Ως εκ τούτου, αναρωτήθηκα: Γιατί δεν μπορούμε να το καθαρίσουμε», δήλωσε.
Αυτή η διαδικασία καθαρισμού θεωρείτο πάντα πρακτικά αδύνατη, αφού υπολογιζόταν ότι χρειάζονται χιλιάδες χρόνια και δισεκατομμύρια δολάρια και εντέλει, τα οφέλη πιθανότατα θα ακυρώνονταν από τα απορίμματα των πλοίων και τα παρεμπίπτοντα αλιεύματα.
“Αναρωτήθηκα: γιατί να κινούμαστε μέσα στους ωκεανούς, εφ’ όσον οι ωκεανοί μπορούν να κινηθούν μέσα μας; Με την εγκατάσταση ενός συστήματος μακριών επιπλέοντων χεριών στο βυθό της θάλασσας, οι ωκεανοί θα μπορούσαν βασικά να καθαρίσουν από μόνοι τους τον εαυτό τους”, πρόσθεσε ο νεαρός επιστήμονας.
Η μελέτη του Boyan Slat περιλαμβάνει 530 σελίδες περιγραφής μιας μεθόδου που έχει κριθεί ως οικονομικά και τεχνικά βιώσιμη. Η ιδέα του εφήβου χρησιμοποιεί τους φυσικούς ανέμους και τα ρεύματα του ωκεανού ως μια μέθοδο παθητικής μεταφοράς του πλαστικού προς μια πλατφόρμα συλλογής. Το Ocean Cleanup Array αποτελείται από μια σειρά από πλωτά φράγματα που συγκεντρώνουν τα σκουπίδια, από όπου διαχωρίζονται αποτελεσματικά τα πλαστικά στη συνέχεια.
Η εκτέλεση μιας σειράς κλιμακωτών δοκιμών είναι απαραίτητη πριν από την πλήρη εφαρμογή της μεθόδου. Το “Καθάρισμα του Ωκεανού” (Ocean Cleanup) θα διευκολύνει τη δοκιμή αναθέτοντας σε εξωτερικές συνεργασίες το μεγαλύτερο μέρος της βασικής έρευνας, προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί το κόστος. Εκτιμάται ότι η εφαρμογή της επόμενης φάσης θα κοστίσει περίπου 2 εκατομμύρια δολάρια. Το “Ίδρυμα Καθαρισμού Ωκεανών” έχει ήδη ανακοινώσει μια εκστρατεία για την χρηματοδότηση του έργου από καταναλωτές (crowd funding).
“Παρά το γεγονός ότι ο καθαρισμός θα έχει ένα προφανές αποτέλεσμα, είναι απλώς μέρος της λύσης. Πρέπει, επίσης, να κλείσουμε τη στρόφιγγα, για να αποτρέψουμε οποιαδήποτε παραπάνω πλαστικό να φτάνει στους ωκεανούς εξ ‘αρχή”, κατέληξε ο Boyan Slat.
