Η σεξουαλική παρενόχληση σε πλοίο είναι μια πραγματικότητα που πολλοί προτιμούν να αγνοούν. Μια δόκιμη καταστρώματος περιγράφει πώς βίωσε μια απόπειρα παρενόχλησης από ναύτη εν ώρα βάρδιας και πώς το σύστημα —από τον πλοίαρχο μέχρι το γραφείο πληρωμάτων— όχι μόνο δεν την προστάτευσε, αλλά την αποσιώπησε.

«Γεια σας, είμαι δόκιμος καταστρώματος σε ένα φορτηγό πλοίο με πλήρωμα που αποτελείται αποκλειστικά από Φιλιππινέζους. Ήθελα απλώς να μοιραστώ την εμπειρία μου με έναν από τους συναδέλφους μου, έναν μεγάλο σε ηλικία ναύτη.

Μια μέρα, κατά τη διάρκεια της αλλαγής βάρδιας στη γέφυρα, ο ναύτης που αντικαθιστούσα προσπάθησε να με φιλήσει. Από φόβο και άγχος, έφυγα αμέσως από τη γέφυρα και ανέφερα το περιστατικό στον Πλοίαρχο.

Ωστόσο, ο Πλοίαρχος ανέβαλε τη συζήτηση εκείνη την στιγμή και ενώ περίμενα να κάνει κάτι, αυτός δεν έκανε τίποτα.

Έτσι ενημέρωσα το γραφείο. Μου είπαν να αναφέρω στον καπετάνιο ότι είχα ήδη αναφέρει το περιστατικό στην γραφείο πληρωμάτων. Αυτή ήταν η μόνη φορά που απάντησε ο καπετάνιος και ενημέρωσε απευθείας το γραφείο.

Ο καπετάνιος μου ζήτησε στη συνέχεια να γράψω μια δήλωση, αλλά μου έδωσε οδηγίες να μην συμπεριλάβω το ότι του ανέφερα το περιστατικό αργά το βράδυ στην καμπίνα του. Ήθελε να αφαιρεθούν αρκετές λεπτομέρειες από την αναφορά μου.

Αρνήθηκε επίσης να μιλήσει με το εμπλεκόμενο μέλος του πληρώματος, λέγοντας ότι θα ότι είναι επικίνδυνο και ότι μπορεί να συμβεί κάτι κακό. Προσπάθησαν να με πείσουν επίσης ότι πιθανώς παρεξήγησα την «φιλική του χειρονομία».

Ήμουν έτοιμη να σιωπήσω, αλλά το γραφείο πληρωμάτων συνέχισε να ισχυρίζεται ότι ήταν αδύνατο να με έχουν παρενοχλήσει. Δεν μου μίλησαν καν σωστά. Η δουλειά μου έχει επηρεαστεί ήδη επειδή ανέφερα την παρενόχληση.

Περίμενα το γραφείο πληρωμάτων να μιλήσει μαζί μου αυτοπροσώπως αφότου ξεμπαρκάρισα, αλλά αυτό δεν έγινε ποτέ. Μου είπαν μόνο να επικεντρωθώ στην εκπαίδευσή μου και να προσπαθήσω να εξελιχθώ. Συνέχισα να επικοινωνώ μαζί τους, αλλά δεν έλαβα καμία απάντηση.

Κάποιος μου είπε ότι το θέμα συζητείται ακόμα στο γραφείο και ότι δεν με πιστεύουν, λέγοντας ότι είναι απίθανο να παρενοχλήθηκα επειδή φαινόταν ότι είχα σχέση με αυτό το μέλος του πληρώματος. Αλλά δεν θα είχα υποβάλει αναφορά αν αυτό ήταν αλήθεια.

Ανέφερα τα πάντα σωστά, αλλά φαίνεται ότι το ίδιο το σύστημα είναι «μπάζει». Από την αρχή, ακόμη και ο καπετάνιος μου είπε να το αφήσω να περάσει έτσι, αφού ούτως ή άλλως επρόκειτο να ξεμπαρκάρω.

Κάποιοι λένε τώρα ότι μάλλον απλώς το επινόησα, ότι είναι απίθανο επειδή φάνηκα να χειρίζομαι καλά την κατάσταση, χωρίς να δείχνω σημάδια κατάθλιψης ή άγχους.

Αλλά κατά τη γνώμη μου, πρέπει όντως να φτάσω στα άκρα πριν αναλάβει κάποιος δράση;»

*Φωτογραφία αρχείου αποκλειστικά για σκοπούς αναπαράστασης