Οι ανεμοστρόβιλοι πάνω από τη θάλασσα ονομάζονται σίφωνες και συμπεριλαμβάνονται μεταξύ των αρκετά επικίνδυνων φαινομένων καιρού για τη ναυσιπλοΐα, κυρίως των μικρών σκαφών. Ο σίφωνας αποτελείται από μια περιστρεφόμενη κυλινδρική μάζα αέρα η οποία στη βάση της αναταράσσει τη θάλασσα και το σπρέι που δημιουργείται παρασύρεται μέχρι το σύννεφο cumulonimbus.
Ο σίφωνας είναι λιγότερο ενεργός και ασθενέστερος από ένα ανεμοστρόβιλο στην ξηρά. Η ζωή του συνήθως δεν ξεπερνά τα 30 με 60 λεπτά της ώρας, και η ταχύτητα κίνησής του είναι μικρότερη από εκείνη του ανεμοστρόβιλου στην ξηρά. Αρκετοί σίφωνες προέρχονται από ανεμοστρόβιλους που δημιουργήθηκαν στην ξηρά και μετά κινήθηκαν προς θαλάσσιες περιοχές. Σε οποιαδήποτε περίπτωση προτείνεται για τα μικρά σκάφη να απομακρύνονται από τους σίφωνες.
Εμφανίζονται σε περιοχές με έντονη ατμοσφαιρική αστάθεια πάνω από θαλάσσιες περιοχές. Παρατηρούνται σε τροπικά και σε υποτροπικά γεωγραφικά πλάτη και κυρίως στο Νότιο Ατλαντικό, στον κόλπο του Μεξικού, στον κόλπο της Βεγγάλης και στη Μεσόγειο θάλασσα, περισσότερο τους θερμούς μήνες και νωρίς το φθινόπωρο.
