Το Zoroaster ήταν το πρώτο δεξαμενόπλοιο στον κόσμο το οποίο έφερε την επανάσταση στην μεταφορά υγρού φορτίου. Τα δεξαμενόπλοια ή τάνκερ αποτελούν το βασικό γρανάζι στις μεταφορές πετρελαίου και η λειτουργική ύπαρξη τους χρονολογείται από τα τέλη της δεκαετίας του 1800, όταν ο Σουηδός Ludwig Nobel σκέφτηκε την ιδέα της μεταφοράς πετρελαίου στις δεξαμενές του πλοίου.
Η ιστορία του Δεξαμενόπλοιου Zoroaster
Πριν από την ιδέα και υλοποίηση μεταφοράς του πετρελαίου στις δεξαμενές των πλοίων, το πετρέλαιο το μετέφεραν μέσο καναλιών νερού, μέσα σε βαρέλια . Τα Βαρέλια τα γέμιζαν με πετρέλαιο και στη συνέχεια τα μετέφεραν σε περιοχές και εν συνεχεία τα φόρτωναν σε πλοία. Αυτό προκάλεσε προβλήματα, όχι μόνο στον χρόνο που χρειάζονταν για τη φόρτωση των πλοίων, αλλά και όσον αφορά και την ασφάλεια για την αποθήκευση των βαρελιών με το πετρέλαιο στα πλοία.
Αυτή η μέθοδος της μεταφοράς μέσω των πλοίων ήταν πολύ συνηθισμένη στην Σοβιετική ένωση, ειδικά στην επαρχία Μπακού του Αζερμπαϊτζάν , όπου ήταν συγκεντρωμένες οι περισσότερες γεωτρήσεις για πετρέλαιο.
Μετά από προσεκτική παρατήρηση των μεθόδων μεταφοράς του πετρελαίου μεταξύ των περιοχών παραγωγής και τα διυλιστήρια, ο Ludvig Νόμπελ πρότεινε μια εναλλακτική μέθοδο διαφορετική από την μέθοδο της μεταφοράς πετρελαίου με βαρέλια. Σκέφτηκε την κατασκευή ενός αγωγού, μέσο του οποίου θα μεταφερόταν το πετρέλαιο κατευθείαν σε δεξαμενές αποθήκευσης. Με αυτή την μέθοδο θα ήταν εφικτή η ιδέα της κατασκευής δεξαμενόπλοιων στα οποία θα μπορούσε να γίνει η μεταφορά του πετρελαίου με περισσότερη ασφάλεια αλλά και σε λιγότερο χρόνο.
Zoroaster
Κατά την εξέταση της ιδέας για την κατασκευή δεξαμενόπλοιων, είχαν προκύψει κάποια προβλήματα όσο αναφορά την ασφάλεια. Η κατασκευή των δεξαμενών πετρελαίου στο πλοίο αν ήταν αρκετά κοντά στην μηχανή και στον λέβητα ή στην περίπτωση στην οποία δεν υπήρχε ο κατάλληλος εξαερισμός, θα μπορούσαν να υπάρξουν μεγάλες πιθανότητες ατυχήματος από μία ενδεχόμενη έκρηξη. Σε αυτά τα προβλήματα, η συμβολή του Robert Nobel – αδελφού του Ludwig Nobel – ήταν καταλυτική.
Αρχικά, στην πρόταση του Ludwig Νόμπελ υπήρξαν πολλές αντιδράσεις απο την ναυτιλιακή κοινότητα, μην πιστεύοντας ότι θα λειτουργήσει. Ωστόσο, το 1877, διαψεύδοντας τους πάντες, κατάφερε την κατασκευή ενός αγωγού μήκους 12 χιλιομέτρων για τη μεταφορά του πετρελαίου από τις γεωτρήσεις κατευθείαν προς τα πλοία. Ταυτόχρονα, στα Σουηδικά ναυπηγεία ξεκίνησε η κατασκευή του πρώτου δεξαμενοπλοίου στον κόσμο!
Τα κυριότερα χαρακτηριστικά του
Το δεξαμενόπλοιο Zoroaster τέθηκε σε λειτουργία το έτος 1878. Το υλικό το οποίο χτίστηκε το δεξαμενόπλοιο ήταν από χάλυβα, ενώ οι δεξαμενές του ήταν κατασκευασμένες από σίδηρο.
Για την εποχή του, το δεξαμενόπλοιο Zoroaster είχε αρκετά προηγμένη τεχνολογία. Επίσης είχε ενισχυθεί με δεξαμενές έρματος για να ισορροπήσει στο νερό και για καλύτερη ευκολία στη μεταφορά του φορτίου του.
Το δεξαμενόπλοιο Zoroaster είχε μετρηθεί πάνω από 180 πόδια μήκος και πάνω από 35 πόδια πλάτος ενώ το βύθισμα του ήταν περίπου στα 10 πόδια. Είχε χωρητικότητα να μεταφέρει, περίπου 240 κόρους κηροζίνης και θα εκτελούσε το δρομολόγιο μεταξύ των επαρχιών του Αστραχάν και Μπακού κατά μήκος του ποταμού Βόλγα και της Κασπίας Θάλασσας.
Η συνέχεια
Μετά την επιτυχή απόπειρα του Zoroaster, οι αδελφοί Nobel παρήγγειλαν οκτώ πλοία για λογαριασμό της εταιρείας Branobel. Η Κάθε λειτουργία των συγκεκριμένων πλοίων ήταν εξίσου παραγωγική με εκείνη του Zoroaster και στην ουσία διαμόρφωσαν τη χρήση δεξαμενόπλοιων για τους επόμενους αιώνες. Το Zoroaster θεωρείται το λίκνο της σύγχρονης ναυτιλίας των δεξαμενόπλοιων.
