Από την εισαγωγή των νέων περιβαλλοντικών κανονισμών για την περιεκτικότητα θείου στο καύσιμο fuel των πλοίων από τον ΙΜΟ (Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός) το 2020, έχει υπάρξει αβεβαιότητα σχετικά με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των Scrubbers για πλοία που χρησιμοποιούν καύσιμο HSFO υψηλής περιεκτικότητας σε θείο.
Μια νέα μελέτη όμως που κυκλοφόρησε την περασμένη εβδομάδα λέει ότι οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της καύσης HFO με Scrubbers θα μπορούσαν να έχουν τα ίδια αποτελέσματα και, σε ορισμένες περιπτώσεις, να είναι και καλύτερα από την χρήση καυσίμων χαμηλής περιεκτικότητας σε θείο για μεγάλα φορτηγά πλοία μεταφοράς χύδην φορτίου.
Η μελέτη περιλαμβάνει ερευνητές από το MIT και την Georgia Tech, με μερική υποστήριξη από την Oldendorff Carriers. Το φορτηγό πλοίο μεταφοράς χύδην φορτίου Hedwig Oldendorff επιλέχθηκε για τις μετρήσεις εκπομπών και την συλλογή δειγμάτων νερού από τα Scrubbers.
Ενώ αρκετές μελέτες έχουν παρακολουθήσει τις εκπομπές των καυσίμων των πλοίων και τις επιπτώσεις των scrubbers, οι ερευνητές είπαν ότι οι υπάρχουσες αξιολογήσεις κύκλου ζωής (LCA) δεν έχουν μετρήσεις επί του πλοίου ή επικεντρώνονται σε συγκεκριμένες κατηγορίες επιπτώσεων, όπως η κλιματική αλλαγή.
Για αυτήν τη μελέτη, οι επιστήμονες ισχυρίστηκαν ότι ανέπτυξαν μια ισχυρή αξιολόγηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από τη χρήση scrubbers με HFO έναντι καυσίμων χαμηλής περιεκτικότητας σε θείο.
Αυτό περιελάμβανε τη διεξαγωγή μιας ολοκληρωμένης LCA Well-to-Wake (WtW), λαμβάνοντας υπόψη τις επιπτώσεις από την προμήθεια καυσίμων, την παραγωγή, τη μετατροπή, τη μεταφορά, τη διανομή και την ενδεχόμενη χρήση στο πλοίο.
Κατά την εξέταση ολόκληρης της αλυσίδας εφοδιασμού, η καύση fuel με scrubbers βρέθηκε να είναι η λιγότερο επιβλαβής επιλογή όσον αφορά σχεδόν και τους 10 παράγοντες περιβαλλοντικών επιπτώσεων που μελετήθηκαν. Μερικοί από αυτούς τους παράγοντες περιλαμβάνουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, την επίγεια οξίνιση και το σχηματισμό όζοντος.
«Οι ισχυρισμοί σχετικά με τους περιβαλλοντικούς κινδύνους και τις πολιτικές για τον μετριασμό τους πρέπει να υποστηρίζονται από την επιστήμη. Πρέπει να βλέπετε δεδομένα, να είστε αντικειμενικοί και να σχεδιάζετε μελέτες που λαμβάνουν υπόψη την πλήρη εικόνα για να μπορείτε να συγκρίνετε διαφορετικές επιλογές», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας Πατρίτσια Σταθάτου, επίκουρη καθηγήτρια στο Georgia Tech.
Σύμφωνα με στοιχεία της Clarksons Research, η χρήση των scrubbers έχει αυξηθεί τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Ο αριθμός των πλοίων που εγκατέστησαν scrubber αυξήθηκε από 243 το 2020 σε περισσότερα από 7.400 στις αρχές του 2025. Η πλειονότητα αυτών των πλοίων χρησιμοποιεί υγρούς, ανοιχτού τύπου scrubbers, οι οποίοι αποτελούνται από μια τεράστια κάθετη δεξαμενή εγκατεστημένη στη τζιμινιέρα του πλοίου πάνω από το μηχανοστάσιο.
Στο εσωτερικό, το θαλασσινό νερό που προέρχεται από την θάλασσα ψεκάζεται μέσω μιας σειράς ακροφυσίων, ξεπλένοντας τα καυτά καυσαέρια καθώς εξέρχονται από τους κινητήρες. Όμως τα λύματα που πέφτουν και πάλι στη θάλασσα περιέχουν ενώσεις που μπορεί να είναι τοξικές για το θαλάσσιο περιβάλλον. Στην πραγματικότητα, πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο έχουν περιορίσει την απόρριψη του νερού από τα scrubbers μέσα στα λιμάνια.
Εξετάζοντας αυτήν την ανησυχία στη μελέτη, η κυρία Σταθάτου και οι συνεργάτες της συμφωνούν ότι η απόρριψη του νερού που προέρχεται από το scrubber είναι τοξική, αλλά ο αντίκτυπός της είναι μικρότερος από την καύση καυσίμων χαμηλής περιεκτικότητας σε θείο, όταν εξετάζεται από ολιστική άποψη.
Θα πρέπει να τονιστεί ότι η παραγωγή καυσίμου χαμηλής περιεκτικότητας σε θείο απαιτεί επιπλέον στάδια επεξεργασίας στο διυλιστήριο, προκαλώντας πρόσθετες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου και σωματιδίων.
Μεταξύ άλλων η κυρία Σταθάτου είπε ότι εάν κοιτάξουμε όλα όσα συμβαίνουν πριν από την παράδοση του καυσίμου στο πλοίο, το HSFO (καύσιμο fuel υψηλής περιεκτικότητας σε θείο) έχει σημαντικά χαμηλότερες επιπτώσεις στο περιβάλλον από τα καύσιμα χαμηλής περιεκτικότητας σε θείο.
