Τα αδύνατα δυνατά έκανε το πλήρωμα μηχανής του οχηματαγωγού πλοίου Mazarine, ώστε να επιδιορθώσει το ράγισμα ενός
σωλήνα του συστήματος λίπανσης της κυρίας μηχανής, σύμφωνα την έκθεση της Transport Malta.
Οι προσπάθειες τους δεν είχαν αποτέλεσμα και δυστυχώς το πλοίο προσάραξε έχοντας σαν αποτέλεσμα τις εκτεταμένες ζημιές στη γάστρα του.
Το Mazarine είναι ένα φορτηγό ro/ro μήκους 200 μέτρων με σημαία στη Μάλτα. Στις 10 Ιουλίου 2023, βρισκόταν σε ένα δρομολόγιο ρουτίνας από το Κορκ της Ιρλανδίας στο Zeebrugge του Βελγίου, μέσω της Μάγχης.
Περίπου στις 0830, κατευθυνόταν με νότια πορεία στο σύστημα διαχωρισμού της θαλάσσιας κυκλοφορίας στα ανοιχτά του Land’s End, στο Ηνωμένο Βασίλειο, κοντά στο Wolf Rock.
Μετέφερε 71 φορτηγά και ρυμουλκούμενα, μαζί με τρεις επιβάτες. Εκείνη την στιγμή είχε βάρδια στην γέφυρα ο ανθυποπλοίαρχος, στην οποία βρισκόταν και ο υποπλοίαρχος αλλά και ένας εκπαιδευόμενος πλοίαρχος.
Περίπου στις 0905, ο πρώτος μηχανικός και ο δεύτερος μηχανικός οι οποίοι εργάζονταν στα φίλτρα λίπανσης της κύριας μηχανής, άκουσαν ένα δυνατό θόρυβο. Κοίταξαν τριγύρω και είδαν να πετάγεται λάδι από έναν σωλήνα της αντλία λίπανσης της κύριας μηχανής. Ταυτόχρονα, η κυρία μηχανή ξεκίνησε να σβήνει αυτόματα λόγω απώλειας πίεσης λαδιού.
Το Mazarine άρχισε γρήγορα να επιβραδύνει και ο πλοίαρχος του πλοίου – που ήταν στην καμπίνα του – έτρεξε στη γέφυρα για να μάθει τι συνέβαινε. Παρατήρησε ότι η κυρία μηχανή είχε σταματήσει και ότι το πλοίο παρασυρόταν προς το Wolf Rock, που ήταν περίπου τέσσερα ναυτικά μίλια μακριά.
Ο πλοίαρχος κάλεσε τον πρώτο μηχανικό, ο οποίος του είπε ότι υπήρχε μια ρωγμή στην σωλήνα που συνέδεε την πλευρά της αντλίας με το υπόλοιπο σύστημα σωληνώσεων της λίπανσης της κυρίας μηχανής. Το κομμάτι της σωλήνας ήταν ένας συγκεκριμένος και ειδικός «αγκώνας» και δεν υπήρχε ανταλλακτικό στο πλοίο.
Ο πρώτος μηχανικός εκτίμησε ότι θα χρειαζόταν αρκετές ώρες για να επισκευαστεί επαρκώς η ρωγμή ώστε να επανεκκινήσει την μηχανή. Ωστόσο, ο πλοίαρχος του είπε ότι έχει περίπου μόνο μια ώρα πριν το Mazarine παρασυρθεί στο Wolf Rock και τον ενθάρρυνε να προσπαθήσει να κάνει ό,τι μπορούσε σε αυτό το χρονικό πλαίσιο. Ο Α μηχανικός είπε ότι θα προσπαθήσει, αλλά προειδοποίησε ότι μια τόσο γρήγορη λύση μπορεί και να μην λειτουργήσει.
Περίπου στις 0950, οι επισκευές είχαν τελειώσει κατά το ήμισυ και το πλοίο βρισκόταν μόλις 1,5 ναυτικό μίλι από το Wolf Rock. Ο πλοίαρχος ενημέρωσε τον σταθμό της ακτοφυλακής του Falmouth ότι ήταν απίθανο το πλοίο να μπορέσει να επανεκκινήσει την μηχανή του και επρόκειτο να ρίξει την άγκυρα. Το βάθος του νερού ήταν 70 μέτρα, και ήξερε ότι υπό αυτές τις συνθήκες δεν θα μπορούσε να κρατήσει. Παρόλα αυτά έδωσε οδηγίες στο πλήρωμα να ποντίσουν την άγκυρα.
Στις 1010, το Wolf Rock ήταν σε απόσταση μόλις 0,7 ναυτικά μίλια μακριά, με την άγκυρα να είναι κάτω, αλλά το πλοίο να συνεχίζει να να παρασύρεται.
Οι εργασίες επισκευής ήταν ακόμη σε εξέλιξη. Οι μηχανικοί είχαν τραβήξει τα δύο τμήματα του σωλήνα πίσω και είχαν επιδιορθώσει τη ρωγμή με εποξειδικό, επίδεσμο από ίνες, λάστιχο και μεταλλικούς σφιγκτήρες, με τον Α μηχανικό όμως να εκτιμά ότι υπάρχουν πολύ λίγες πιθανότητες να κρατήσει και να μην καταστραφεί αμέσως.
Παρόλα αυτά, ο πλοίαρχος τον παρότρυνε να ξεκινήσει την αντλία λίπανσης και να δει αν μπορεί να λειτουργήσει, ακόμα κι αν οι πιθανότητες επιτυχίας ήταν μικρές.
Την ίδια στιγμή, ο πλοίαρχος διέταξε το πλήρωμα και τους επιβάτες να μαζευτούν και να φορέσουν τα σωσίβια τους.
Στο 1023, ο Α μηχανικός ξεκίνησε την αντλία λίπανσης και όταν άρχισε να δημιουργεί πίεση η επισκευή του σωλήνα απέτυχε αμέσως. Αυτή τη φορά, η ρωγμή ήταν μεγαλύτερη και εκτεινόταν σε όλη την περιφέρεια του σωλήνα στη φλάντζα.
Πέντε λεπτά αργότερα, το πλοίο παρασύρθηκε και προσάραξε στο Wolf Rock. Για την επόμενη μισή ώρα, η γάστρα του Mazarine τριβόταν πάνω στη βραχώδη κορυφή. Ο πλοίαρχος ενημέρωσε την ακτοφυλακή του Falmouth ότι δεν είχε άκοπο να διατάξει την εγκατάλειψη του πλοίου, καθώς το πλήρωμα και οι επιβάτες εξακολουθούσαν να είναι ασφαλείς και η ευστάθεια του πλοίου δεν διέτρεχε κάποιο κίνδυνο. Στις 1058, ο άνεμος και τα κύματα έσπρωξαν και ξεκόλλησαν το Mazarine από τα βράχια παρασύροντας το στα βαθιά νερά.
Καθώς το πλήρωμα έλεγχε για ζημιές, παρατήρησε αύξηση της στάθμης του υγρού σε πολλές δεξαμενές πίσω. Πιο συγκεκριμένα, σε δύο δεξαμενές έρματος, σε τρεις δεξαμενές καυσίμων και σε έναν κενό χώρο κάτω από το μηχανοστάσιο. Ευτυχώς δεν υπήρχε εισροή υδάτων στο μηχανοστάσιο και οι μηχανικοί έκαναν ό,τι μπορούσαν για να το αποτρέψουν, κλείνοντας τις αποχετεύσεις και τα ανοίγματα των δεξαμενών.
Ο πλοίαρχος και ο Α μηχανικός αποφάσισαν ότι η καλύτερη ενέργεια ήταν να αφαιρέσουν το εξάρτημα και να προσπαθήσουν να το συγκολλήσουν στο τμήμα από χυτοσίδηρο. Ο χυτοσίδηρος είναι γνωστό ότι είναι δύσκολο να συγκολληθεί, απαιτώντας συγκεκριμένα ηλεκτρόδια συγκόλλησης, τα οποία ευτυχώς υπήρχαν στο πλοίο.
Το πλήρωμα αφαίρεσε το βαρύ μέρος με την βοήθεια ενός παλαγκου και το μετέφερε στο χώρο εργασίας για να το καθαρίσει και να το συγκολλήσει. Ο ηλεκτροσυγκολλητής επισκεύασε και άφησε το εξάρτημα να κρυώσει για μισή ώρα αφότου τελείωσε. Στις 1246, αφού έβαλαν ξανά τον αγκώνα και έσφιξαν το εξάρτημα, οι μηχανικοί επανεκκίνησαν την αντλία λίπανσης, αλλά και αυτή την φορά έσπασε.
Το Mazarine συνέχισε να παρασύρεται στην ανοικτή θάλασσα και δεν διέτρεχε κανέναν περαιτέρω κίνδυνο. Περίπου στις 15:30, έφτασε ένα ρυμουλκό για να ρυμουλκήσει το πλοίο στο Falmouth, όπου και υποβλήθηκε σε επιθεώρηση από δύτες. Η γάστρα απαιτούσε να πραγματοποιηθούν εκτεταμένες επισκευές στην πίσω πλευρά της, προκειμένου να κλείσει πολλές διατρήσεις και να αντικατασταθεί η παραμορφωμένη επιφάνεια της.
Μετά το συμβάν, ο σπασμένος αγκώνας του σωλήνα μεταφέρθηκε σε μεταλλουργικό εργαστήριο για εξέταση. Το υλικό χύτευσης φαινόταν να είναι υψηλής ποιότητας και δεν υπήρχε σαφής αιτία για τη ρωγμή. Λόγω της απόπειρας επισκευής συγκόλλησης, ήταν δύσκολο να αναλυθεί το πραγματικό σημείο της θραύσης. Δεν υπήρχε κάποιο ιστορικό ζημιάς για αυτό το εξάρτημα.
Οι ερευνητές της Transport Malta επαίνεσαν το πλήρωμα της γέφυρας του Mazarine για την έγκαιρη και κατάλληλη δράση ως απάντηση στην απώλεια ισχύος, και δεν βρήκαν κανένα σφάλμα στις ενέργειες τους.
Ο οργανισμός σημείωσε επίσης τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες των εργασιών επισκευής υπό πίεση χρόνου και δεν εντόπισε κάποιο σφάλμα στις ενέργειες του πληρώματος μηχανής. «Η επισκευή μέσα στο πλοίο μιας τέτοιας ρωγμής σε ένα τόσο κρίσιμο κομμάτι ήταν εξαιρετικά δύσκολη, αν όχι αδύνατη», κατέληξε η Transport Malta.
