Τα περιστατικά πειρατείας ανά την υφήλιο έχουν πέσει στο χαμηλότερο επίπεδό τους τα τελευταία επτά χρόνια, αλλά είναι νωρίς ακόμα για πανηγυρισμούς, συμπεραίνει η έκθεση του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου του Διεθνούς Ναυτιλιακού Γραφείου (IMB) για το πρώτο τρίμηνο του 2014.
Στην τελευταία έκθεση του IMB, που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη, αναφέρεται ότι η πειρατεία παγκοσμίως το πρώτο τρίμηνο ήταν στο χαμηλότερο επίπεδο του από το 2007, αφού υπήρχαν μόνο 49 περιστατικά πειρατείας φέτος, σε σχέση με 41 περιστατικά το πρώτο τρίμηνο του 2007. Ειδικότερα, δύο πλοία καταλήφθηκαν από πειρατές, σε 37 πλοία επιβιβάστηκαν, πέντε σκάφη δέχτηκαν πυροβολισμούς και πέντε δέχτηκαν απόπειρα πειρατικής επίθεσης. Σαράντα έξι ναυτικοί κρατήθηκαν όμηροι και δύο απήχθηκαν από το σκάφος τους. Στα ανοικτά της Σομαλίας, πέντε περιστατικά έχουν αναφερθεί, όσα και στο πρώτο τρίμηνο του 2013, μεταξύ των οποίων τρεις απόπειρες επιθέσεων και δύο σκάφη δέχτηκαν πυροβολισμούς.
Παρά αυτό το φαινομενικά καλά νέα, όμως, ο Διευθυντής του IMB Pottengal Mukundan προειδοποιεί πως “παρά το γεγονός ότι ο αριθμός των επιθέσεων εξακολουθεί να παραμένει χαμηλός, η απειλή της Σομαλικής πειρατείας εξακολουθεί να είναι σαφώς παρούσα”.
Για να αποδείξει ότι η Σομαλική πειρατεία εξακολουθεί να αποτελεί απειλή, η έκθεση αναφέρει ένα περιστατικό, τον Ιανουάριο του 2014, όταν ένα δεξαμενόπλοιο Panamax δέχτηκε πειρατικά πυρά περίπου 115 ναυτικά μίλια νότια του Salalah στο Ομάν από ένα καΐκι που ξεκίνησε από ένα μητρικό σκάφος. Η επίθεση αποκρούστηκε και οι διεθνείς ναυτικές δυνάμεις στη συνέχεια αναχαίτισαν το μητρικό σκάφος – ένα ινδικό καΐκι που είχε καταληφθεί από πειρατές λίγες ημέρες νωρίτερα. Έντεκα μέλη του πληρώματος από Ινδία αφέθηκαν ελεύθερα και πέντε ύποπτοι πειρατείας συνελήφθηκαν.
Το περιστατικό απέδειξε τον ουσιαστικό ρόλο των διεθνών ναυτικών δυνάμεων για τον περιορισμό της απειλής της Σομαλικής πειρατείας και γιατί η παρουσία τους πρέπει να διατηρηθεί , παρά την μείωση των επιθέσεων. “Δεν υπάρχει συνεπώς κανένα περιθώριο για εφησυχασμό”, προσθέτει ο Mukundan”, καθώς “θα χρειαστεί μόνο μία πετυχημένη πειρατική επίθεση Σομαλών ώστε αυτό το επιχειρηματικό μοντέλο να επιστρέψει. Οι πλοίαρχοι συμβουλεύονται, ως εκ τούτου, να παραμείνουν σε επαγρύπνηση και να συμμορφωθούν με τις τελευταίες συστάσεις των Βέλτιστων Πρακτικών Διαχείρισης (Best Management Practices)”.
Στα ανοιχτά της Δυτικής Αφρικής, εν τω μεταξύ, 12 εκθέσεις καταγράφηκαν, συμπεριλαμβανομένης της πειρατικής κατάληψης δύο σκαφών με όμηρους 39 ναυτικούς και δύο απαχθέντες από το σκάφος τους. Στη Νιγηρία σημειώθηκαν έξι από αυτά τα περιστατικά, συμπεριλαμβανομένης της πειρατείας ενός πλοίου εφοδιασμού, το οποίο χρησιμοποιήθηκε ανεπιτυχώς ως “κυνηγός” για άλλα πλοία. Ο Mukundan σχολίασε: “Όπως και τα προηγούμενα χρόνια, έχει υπάρξει ένας σημαντικός αριθμός επιθέσεων που δεν έχουν καταγραφεί το πρώτο τρίμηνο του 2014. Τα σκάφη αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τους πειρατές για να εξαπολύσουν επιθέσεις σε άλλα σκάφη”.
Η Αγκόλα δέχτηκε τη πρώτη της καταγεγραμμένη πειρατική επίθεση κατά το πρώτο τρίμηνο του 2014, καταδεικνύοντας την αυξημένη εμβέλεια και ευπροσαρμοστικότητα της Νιγηριανής πειρατείας εάν αφεθεί ανεξέλεγκτη. Το περιστατικό αφορά τους πειρατές που επιβιβάστηκαν και κατέλαβαν το ελληνόκτητο τάνκερ Kerala από το αγκυροβόλιο της Λουάντα στην Αγκόλα. Οι πειρατές έκλεψαν μεγάλη ποσότητα πετρελαίου εσωτερικής καύσης από το φορτίο του τάνκερ, και το πλοίο ήταν υπό τον έλεγχο των πιθανότατα Νιγηριανής προέλευσης πειρατών για πάνω από μία εβδομάδα πριν ο ιδιοκτήτης ανακτήσει επαφή, στ’ ανοιχτά τη Νιγηρίας.
Τέλος, η Ινδονησία κατατάσσεται ως η χώρα με τον υψηλότερο αριθμό επιθέσεων, με 18 αναφορές σε σύγκριση με 25 κατά το πρώτο τρίμηνο του 2013. Τα σκάφη κατελήφθησαν σε όλα τα περιστατικά, κι αν και αφορούν κυρίως κλοπές μικρής αξίας, επτά ναυτικοί κρατήθηκαν όμηροι, σε πέντε από αυτά, ενώ σε τέσσερα περιστατικά αναφέρθηκε ότι οι ληστές ήταν οπλισμένοι με πυροβόλα όπλα . Η έκθεση επικροτεί τις ενέργειες του Λιμενικού της Ινδονησίας, που ξεκίνησε τακτικές περιπολίες σε λιμάνια υψηλού κινδύνου, σε μια προσπάθεια να μειωθεί ο αριθμός των περιστατικών.
