Η απαγόρευση απόρριψης νερού από scrubbers στον βορειοανατολικό Ατλαντικό προκαλεί σοκ στον ναυτιλιακό κλάδο, καθώς από το 2027 οι πλοιοκτήτες θα πρέπει να συμμορφωθούν με τους νέους περιορισμούς για τα ανοικτού τύπου scrubbers, ενώ μέχρι το 2029 αναμένεται η πλήρης απαγόρευση και για τα κλειστού τύπου.

Σε ακόμη μια αλλαγή φαίνεται ότι προχωράει η ευρωπαϊκή ένωση, αυτή την φορά απαγορεύει καθολικά την απόρριψη νερού από scrubbers ανοιχτού τύπου, με αυτά του κλειστού τύπου να ακολουθούν λίγα χρόνια αργότερα.

Οι απόρριψη νερού από scrubbers ανοιχτού τύπου θα απαγορευτούν στα εσωτερικά ύδατα και στις λιμενικές περιοχές σε όλο τον βορειοανατολικό Ατλαντικό έως τον Ιούλιο του 2027, μετά από συνάντηση των υπουργών περιβάλλοντος από 15 ευρωπαϊκές χώρες.

Η απαγόρευση απόρριψης νερού από scrubbers κλειστού τύπου έχει προγραμματιστεί το αργότερο έως τον Ιανουάριο του 2029.

Ενώ η πλειοψηφία των ευρωπαϊκών κρατών ήθελε να είναι περισσότερο αυστηρή και να απαγορεύσει τις απορρίψεις από τα scrubbers σε ολόκληρη την έκταση των χωρικών υδάτων, η έλλειψη της πλήρους συναίνεσης μεταξύ τους είχε ως αποτέλεσμα να θεσπιστεί η απαγόρευση των απορρίψεων μόνο στα χωρικά ύδατα.

Η απαγόρευση της απόρριψης των scrubbers έρχεται μετά τη συνεδρίαση της Επιτροπής Προστασίας του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος (MEPC) του Απριλίου που πραγματοποιήθηκε στον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (IMO), όπου συμφωνήθηκε η μεγαλύτερη περιοχή ελέγχου εκπομπών (ECA) στον κόσμο.

Η νέα Περιφερειακή Ενότητα του Βορειοανατολικού Ατλαντικού (ECA), η οποία αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2027, εκτείνεται κατά μήκος των ακτών από την Πορτογαλία έως τη Γροιλανδία, ενώνοντας τις υπάρχουσες κοντινές ECA στη Βόρεια Θάλασσα, τη Βαλτική Θάλασσα και τη Μεσόγειο.

Ο Sian Prior, διευθυντής ναυτιλίας της ΜΚΟ Seas At Risk, σχολίασε σχετικά με την χθεσινή είδηση ​​για τα scrubbers: «Αυτή είναι μια απόφαση ορόσημο για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, που δείχνει ότι η περιφερειακή συνεργασία μπορεί να οδηγήσει σε πραγματική περιβαλλοντική πρόοδο στον ναυτιλιακό τομέα. Τα τοξικά λύματα από τα scrubbers δεν έχουν θέση στην θάλασσα. Αυτή η απαγόρευση δεν θα οφελήσει μόνο την θαλάσσια ζωή, αλλά και τις παράκτιες κοινότητες που βασίζονται σε μια υγιή θάλασσα για τα προς το ζην».

«Η μετατροπή της ατμοσφαιρικής ρύπανσης σε ρύπανση των θαλασσών δεν είναι αποδεκτή ανταλλαγή», πρόσθεσε ο Maarten Verdaasdonk, διευθυντής έργου στο Ίδρυμα Βόρειας Θάλασσας.

Οι απαγορεύσεις απόρριψης από τα scrubbers είναι πλέον συνηθισμένες σε όλο τον κόσμο, όπως τονίζει ο παρακάτω χάρτης που συνέταξε η Συμμαχία Καθαρής Ναυτιλίας.

Σε όρους ολικής χωρητικότητας, το 30% του παγκόσμιου εμπορικού στόλου διαθέτει πλέον εγκατεστημένα συστήματα καθαρισμού καυσαερίων, πέντε χρόνια μετά την έναρξη του παγκόσμιου ανώτατου ορίου περιεκτικότητας σε θείο, ενός κανονισμού που έθετε τους πλοιοκτήτες να αποφασίσουν μεταξύ της εγκατάστασης συστημάτων καθαρισμού ή της αγοράς ακριβότερου καυσίμου χαμηλότερης περιεκτικότητας σε θείο.

Βλέπουμε σιγά σιγά ότι ξεκινάει μια νέα εποχή με νέους κανονισμούς οι οποίοι αναιρούν τους προηγούμενους και φέρνουν νέα παράγραφο για ακόμη μια φορά στην βιομηχανία. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν αρκετά χρήματα γύρω από τη ναυτιλία και όλοι θέλουν να έχουν το μερίδιο τους…