Δοκιμές σε πλοίο του Αμερικάνικου Πολεμικού Ναυτικού για 100% εναλλακτικά καύσιμα

ex_Paul_F_Foster
Το πρωην Paul F. Foster πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ που υποβλήθηκε στις δοκιμές

Το πλοίο αμυντικών δοκιμών (Self Defense Test Ship- SDTS), με προηγούμενο όνομα ex-Paul F. Foster, του Naval Surface Warfare Center στο Port Hueneme Division’s (NSWC PHD) υποβλήθηκε σε τελικές δοκιμές για δύο εναλλακτικά καύσιμα στις 31 Μαΐου.

Το SDTS ταξίδεψε στο Σαν Ντιέγκο, όπου δέχτηκε περίπου 30,000 γαλόνια από δύο είδη εναλλακτικών καυσίμων. Το πλοίο έπειτα συνέχισε σε φυσιολογική πορεία, αποδεικνύοντας ότι τα εναλλακτικά καύσιμα μπορούν να λειτουργήσουν ως υποκατάστατο χωρίς να απαιτούνται αλλαγές στον εξοπλισμό ή την λειτουργία του σκάφους. Τα δύο καύσιμα παράχθηκαν με διαφορετικές μεθόδους: Synthetic Iso-Paraffin (SIP) και Catalytic Hydrothermolysis Conversion Diesel (CHCD).

“Ο στόχος είναι να πιστοποιήσουμε όσες περισσότερες εναλλακτικές πηγές καυσίμων είναι δυνατόν”, δήλωσε η Diane Mattignly, μηχανικός του NSWC. “Μια σειρά από λειτουργικές πηγές καυσίμων θα δώσουν στους διοικητές των πλοίων περισσότερη επιχειρησιακή ευελιξία”.

Ο σκοπός αυτής της συγκεκριμένης δοκιμής ήταν διπλός: πρώτον, να αποδειξουν ότι αυτά τα εναλλακτικά καύσιμα είναι λειτουργικά χωρίς να απαιτούνται αλλαγές στον εξοπλισμό ή τον χειρισμό του πλοίου, και δεύτερον, να επιβεβαιώσουν ότι οι εγκεκριμένες εναλλακτικές πηγές καυσίμων αποδίσουν εξίσου ή και καλύτερα από τα υπάρχοντα καύσιμα πετρελαίου.

Για την δοκιμή αυτή, τα εναλλακτικά καύσιμα μπήκαν στους δύο κινητήρες αεριοστρόβιλου και στις δύο γεννήτριες αερίου. Η δοκιμή, που διήρκησε περίπου 12 ώρες, πραγματοποιήθηκε κατά μήκος της ακτής της Νότιας Καλιφόρνια, επιστρέφοντας τέλος στο Port Hueneme.

Τροφοδοτούμενο από τα εναλλακτικά καύσιμα, το πλοίο ολοκήρωσε επιτυχημένα πολλαπλές εκκινήσεις της μηχανής και αλλαγές ταχύτητας. Δεν υπήρξαν μηχανικές, λειτουργικές ή ποιοτικές διαφορές μεταξύ των δύο καυσίμων. Τα δεδομένα που συλλέχθηκαν από την δοκιμή θα αναλυθούν πλήρως και θα καταλήξουν σε μια τελική αναφορά.

Πριν δοκιμαστούν πάνω στο SDTS, τα καύσιμα πέρασαν από εκτεταμένους ελέγχους κινητήρα, οι οποίοι περιελάμβαναν δοκιμές για τον καθορισμό της ποιότητας και των εκπομπών καύσης.

Το πρότζεκτ ήταν μια συλλογική προσπάθεια που περιελάμβανε το Deputy Assistant Secretary of the Navy Energy Office (DASN Energy), το Naval Sea Systems Command (NAVSEA), το Naval Air Systems Command (NAVAIR), το Naval Supply Systems Command (NAVSUP), το Defense Logistics Agency (DLA), το NSWC PHD και το NSWC Philadelphia Division.

“Αυτές οι δοκιμές δεν θα είχαν πετύχει χωρίς την κοινή στήριξη των DASN Energy, NSWC PHD, NSWC Philadelphia Division, NAVAIR, NAVSUP και DLA”, δήλωσε η Mattingly.

Όλοι οι οργανισμοί που στήριξαν την δοκιμή εμπλέκονται σε ενεργειακές πρωτοβουλίες του Υπουργείου Άμυνας ή του Υπουργείου Πολεμικού Ναυτικού.

Το SDTS ανήκει στο NSWC PHD. Στο πλοίο βρισκόταν πλήρωμα 40 περίπου ατόμων από το Port Hueneme, ενώ 70 περίπου ακόμα άτομα λειτούργησαν υποστηρικτικά προς την δοκιμή.

Το NSWC Philadelphia Division έχει εμπλακεί από την αρχή στις δοκιμές εναλλακτικών καυσίμων, αρχικά διεξάγωντές αυτές σε εργαστηριακές συνθήκες.

Τον Οκτώβριο του 2009, ο Υπουργός του Πολεμικού Ναυτικού Ray Mabus πρότεινε στο Πολεμικό Ναυτικό να μειώσει την εξάρτησή του στα ορυκτά καύσιμα, κι έθεσε ως στόχο τουλάχιστον το 50% της κατανάλωσης ενέργειας του Πολεμικού Ναυτικού να προέρχεται από εναλλακτικές πηγές μέχρι το 2020.

Τα εναλλακτικά καύσιμα πρόκειται να αντληθούν από μη-βρώσιμες πηγές, να είναι συμβατά με όλον τον υπάρχοντα μηχανολογικό εξοπλισμό, και να μην διακινδυνεύσουν την απόδοση, τον χειρισμό ή την ασφάλεια. Η χρήση εναλλακτικών καυσίμων θα βελτιώσει την ενεργειακή ανεξαρτησία του Ναυτικού και θα μειώσει τον αρνητικό αντίκτυπο στο περιβάλλον.

Διαβάστε ακόμα