Μια νέα μελέτη που διενεργήθηκε από τις περιβαλλοντικές ομάδες Seas At Risk and Transport & Environment (“Θάλλασες σε κίνδυνο” και “Μεταφορές & Περιβάλλον”) υποστηρίζει ότι τα σημερινά πλοία δεν είναι πιο αποδοτικά από ό,τι ήταν πριν από είκοσι χρόνια, παρά τους ισχυρισμούς της ναυτιλιακής βιομηχανίας περί του αντίθετου.
Στην πραγματικότητα, η μελέτη, με τίτλο “ιστορικές τάσεις στην αποδοτικότητα του σχεδιασμού του πλοίου”, ανακάλυψε ότι ο μέσος όρος της απόδοσης των καυσίμων των πλοίων που κατασκευάστηκαν το 2013, έχει μειωθεί κατά 10% σε σύγκριση με εκείνα που κατασκευάστηκαν το 1990. Ειδικότερα, η μελέτη διαπίστωσε ότι πλοία μεταφοράς χύδην φορτίου, τα δεξαμενόπλοια , και τα πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων που κατασκευάστηκαν το 2013 ήταν κατά μέσο όρο 12 %, 8% και 8%, αντίστοιχα, λιγότερο αποδοτικά σε καύσιμα, από αυτά που κατασκευάστηκαν ένα τέταρτο του αιώνα πριν.
Η μελέτη δείχνει επίσης ότι, σε γενικές γραμμές, η αποδοτικότητα του σχεδιασμού των νέων πλοίων βελτιώθηκε σημαντικά στη δεκαετία του 1980, ήταν στα καλύτερά της στη δεκαετία του 1990 και επιδεινώθηκε στη δεκαετία του 2000.
Η μελέτη βασίζει τα συμπεράσματά της στον Δείκτη Σχεδιασμού Ενεργειακής Αποδοτικότητας (Energy Efficiency Design Index ή EEDI), ένα πρότυπο μέτρησης της αποδοτικότητας του σχεδιασμού ενός πλοίου που εκφράζεται σε γραμμάρια του διοξειδίου του άνθρακα (CO2) ανά ικανότητας μιλίων πλοίου (όσο μικρότερος ο EEDI τόσο πιο ενεργειακά αποδοτικός ο σχεδιασμός του πλοίου). Από την 1η Ιανουαρίου 2013, όλα τα νέα πλοία πρέπει να πληρούν ένα συγκεκριμένο ελάχιστο επίπεδο απόδοσης για κάθε επιμέρους σχεδιασμό πλοίου σύμφωνα με το παράρτημα VI της MARPOL. Τα επίπεδα απαιτείται έπειτα να περιορίζονται σταδιακά κάθε πέντε χρόνια, ώστε να τονωθεί η καινοτομία και να προαχθεί η χρήση ενεργειακά αποδοτικών τεχνολογιών και εξοπλισμού καθ ‘όλη τη φάση του σχεδιασμού.
Επί του παρόντος, τα επίπεδα μείωσης έχουν καθοριστεί με ορίζοντα το 2025, όταν μια μείωση κατά 30% σε σύγκριση με το μέσο όρο της απόδοσης για τα πλοία που κατασκευάστηκαν μεταξύ 2000 και 2010 είναι υποχρεωτική.
Η μελέτη ανατέθηκε από κοινού από τις μη-κυβερνητικές οργανώσεις Seas and Risk και Transport & Environment, και στη συγγραφή της συμμετείχαν οι Jasper Faber και Maarten ‘t Hoen από την οργάνωση ανεξάρτητων ερευνών και παροχής συμβουλών CE Delft.
Ο ΙΜΟ έχει αναλάβει να επανεξετάσει τα μελλοντικά επίπεδα αυστηρότητας του EEDI κατά τη διάρκεια συνεδρίασης της Επιτροπής του Προστασίας του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος τον επόμενο μήνα.
Οι περιβαλλοντικές ομάδες ελπίζουν ότι η μελέτη θα επηρεάσει προς την κατεύθυνση των περισσότερο ξεκάθαρων και φιλόδοξων στόχων που απαιτούνται σε διεθνές επίπεδο για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από τα πλοία.
Ο Bill Hemmings, διευθυντής του τμήματος καθαρής ναυτιλίας της Transport & Environment, δήλωσε τα εξής: “Η αλήθεια βγήκε προς τα έξω! Τα αεροσκάφη και τα αυτοκίνητα έχουν γίνει πιο αποδοτικά, αλλά παρά τη μια γενιά τεχνολογικών βελτιώσεων, τα πλοία έχουν σε μεγάλο βαθμό κινηθεί προς τα πίσω για τα περισσότερα από τα τελευταία 25 χρόνια. Το ίδιο το πρότυπο αποδοτικότητας του σχεδιασμού του ΙΜΟ για τα νέα πλοία χρειάζεται επανασχεδιασμό και ενίσχυση, εκτός κι αν θεωρείται ότι μας αρκεί να μας φέρνει πίσω σε επίπεδα που επιτυγχάνθηκαν πριν από 25 χρόνια”.
