Λίγα πράγματα έχουν αλλάξει για την εικόνα του εκφοβισμού και της παρενόχλησης για όσους εργάζονται στη θάλασσα από το 1995, καθώς παραμένει πρόκληση για τη ναυτιλιακή βιομηχανία, ιδιαίτερα μεταξύ των γυναικών.
Μια ανασκόπηση του προβλήματος του εκφοβισμού και της παρενόχλησης σε ένα επιστημονικό άρθρο των Cecilia Österman και Magnus Boström στη Ναυτική Ακαδημία Kalmar στο Πανεπιστήμιο Linnaeus έδειξε ότι δεν έχουν αλλάξει πολλά από την πρώτη μελέτη για το θέμα το 1995.
Το άρθρο «Εργασιακός εκφοβισμός και παρενόχληση στη θάλασσα: Μια δομημένη ανασκόπηση βιβλιογραφίας», που δημοσιεύτηκε στο Marine Policy καλύπτει μια συστηματική ανασκόπηση της δημοσιευμένης επιστημονικής βιβλιογραφίας σχετικά με τον εκφοβισμό και την παρενόχληση στη θάλασσα.
Το άρθρο διαπίστωσε ότι μεταξύ 8% και 25% όλων των ναυτικών υφίστανται εκφοβισμό και παρενόχληση στην εργασία, ποσοστό που ξεπερνά το 50% για τις γυναίκες ναυτικούς.
«Παρόλο που η έρευνα για τον εκφοβισμό και την παρενόχληση στη θάλασσα λαμβάνει περισσότερη προσοχή, υπάρχει γενική ανάγκη για μελλοντική έρευνα, και ειδικότερα για μελέτες παρέμβασης», είπε ο Boström.
Σημείωσε ότι η ναυτιλία χαρακτηρίζεται σε μεγάλο βαθμό από επισφαλή απασχόληση – το μεγαλύτερο μέρος του πληρώματος εργάζεται με συμβάσεις, μεγάλος φόρτος εργασίας και οι μερικές φορές αντιφατικές απαιτήσεις για αποτελεσματική και ασφαλή εργασία. Η ναυτιλία έχει επίσης την πρόσθετη διάσταση της ζωής εντός των ορίων του τόπου εργασίας.
«Ένας παράγοντας που συμβάλλει στο γεγονός ότι η ναυτιλιακή βιομηχανία κινδυνεύει ιδιαίτερα από εκφοβισμό και παρενόχληση στο χώρο εργασίας είναι τα ασαφή όρια μεταξύ εργασίας και ιδιωτικής ζωής στα πλοία όπου το πλήρωμα εργάζεται και ζει μαζί, συχνά για μεγάλες περιόδους κάθε φορά. Αυτό καθιστά ακόμη πιο σημαντικό να υπάρχει η σωστή ηγετικότητα και οι διαπροσωπικές κοινωνικές σχέσεις», εξήγησε ο Österman.
Σε έναν κλάδο που ήδη αντιμετωπίζει έλλειψη ειδικευμένου εργατικού δυναμικού και θα αντιμετωπίσει ακόμη μεγαλύτερη στο μέλλον, υπάρχει ανάγκη να αντιμετωπιστούν οι συνθήκες εργασίας και η κουλτούρα στα πλοία.
«Πρέπει να θέσουμε στον εαυτό μας νέους τύπους ερωτήσεων για να αποκτήσουμε καλύτερες και βαθύτερες γνώσεις σχετικά με τις συνθήκες εργασίας στο πλοίο», είπαν οι συγγραφείς.
«Λαμβάνοντας υπόψη την προβλεπόμενη μελλοντική έλλειψη ειδικευμένων ατόμων για τη ναυτιλιακή βιομηχανία, απαιτούνται μέτρα για τη βελτίωση της πρόσληψης νέου προσωπικού και τη διατήρηση του υπάρχοντος. Πρόκειται για την προστασία των ναυτικών από τον εκφοβισμό και την παρενόχληση και την προστασία της ευημερίας όλων των ανθρώπων στη θάλασσα ανεξαρτήτως ηλικίας, φύλου, εθνικότητας ή σεξουαλικού προσανατολισμού».