Όταν ο Τιτανικός ολοκληρώθηκε στις 2 Απριλίου 1912, ήταν το μεγαλύτερο και ίσως το πιο πολυτελές πλοίο στον κόσμο. Το πλοίο μπορούσε να φιλοξενήσει πάνω από 3.300 άτομα, συμπεριλαμβανομένων μελών του πληρώματος, και καυχιόταν για διάφορες ανέσεις, όπως πισίνα και γήπεδο σκουός.
Το εντυπωσιακό μέγεθος του Τιτανικού προσέλκυσε πολλά από τα πλουσιότερα άτομα του κόσμου και στις 10 Απριλίου 1912 ξεκίνησε το παρθενικό του ταξίδι. Μόλις πέντε ημέρες αργότερα, το πλοίο βυθίστηκε αφού χτύπησε ένα παγόβουνο, με αποτέλεσμα περισσότερους από 1.500 θανάτους.
Έχοντας περάσει πάνω από 100 χρόνια από την βύθιση του Τιτανικού, πώς εξελίχθηκαν τα επιβατηγά πλοία;
Για να γίνει κατανοητό, η ομάδα VisualCapitalist απεικονίζει μέσω γραφικών τον Τιτανικό δίπλα στο Symphony of the Seas της Royal Caribbean.
Το μέγεθος του Τιτανικού, σε προοπτική
Ο παρακάτω πίνακας παραθέτει τις διαστάσεις και τα μεγέθη και των δύο πλοίων για καλύτερη κατανόηση του σχετικού μεγέθους του Τιτανικού.
Το Symphony of the Seas ξεπερνά σαφώς τον Τιτανικό όσον αφορά το μέγεθος, αλλά υπάρχει επίσης μια σημαντική διαφορά στο κόστος. Όταν μετατραπεί σε σημερινά δολάρια, ο λογαριασμός για τον Τιτανικό ισοδυναμεί με περίπου 400 εκατομμύρια δολάρια, λιγότερο από το ήμισυ του κόστους του Symphony of the Seas ύψους 1,35 δισεκατομμυρίων δολαρίων.Μία από τις μεγαλύτερες διαφορές μεταξύ αυτών των δύο πλοίων είναι το πλάτος, με το Symphony of the Seas να έχει υπερδιπλάσιο πλάτος από τον Τιτανικό.
Αυτό πιθανότατα οφείλεται στις τεράστιες ανέσεις που στεγάζονται στο Symphony of the Seas, το οποίο περιλαμβάνει 24 πισίνες, 22 εστιατόρια, 2 τοίχους αναρρίχησης, παγοδρόμιο, και πολλά άλλα. Με καταλύματα για 6.680 επιβάτες, το Symphony of the Seas υποστηρίζει επίσης πλήρωμα που είναι 147% μεγαλύτερο από τον Τιτανικό.
Διδάγματα από την καταστροφή
Οι ανεπαρκείς προετοιμασίες ασφαλείας συνέβαλαν στο υψηλό ποσοστό θανάτων του Τιτανικού. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του, το πλοίο μετέφερε σωσίβιες λέμβους που αρκούσαν μόλις το 33% του συνόλου των επιβατών και του πληρώματος. Αυτό ήταν νόμιμο εκείνη τη στιγμή, καθώς οι κανονισμοί βασίζονταν στον μέγιστο αριθμό απαιτούμενων σωσίβιων λέμβων σε ένα πλοίο, και όχι στην χωρητικότητα του κάθε πλοίου.
Οι σωσίβιες λέμβοι του Τιτανικού δεν είχαν χρησιμοποιηθεί πλήρως, αφού όπως καταγράφεται στις αναφορές οι ούτως ή άλλως λιγότερες από το κανονικό σωσίβιες λέμβοι έφευγαν από το πλοίο χωρίς να έχουν γεμίσει οι διαθέσιμες θέσεις. Αυτές οι ελλείψεις, μεταξύ άλλων, άνοιξαν το δρόμο για πολλές βελτιώσεις στον κανονισμό για την ασφάλεια στη θάλασσα.
Αυτές περιλαμβάνουν τη δημιουργία της Διεθνούς Σύμβασης για τη Συνθήκη για την Ασφάλεια της Ζωής στη Θάλασσα (SOLAS) το 1914, η οποία ισχύει ακόμη και σήμερα. Θεωρείται ως η πιο σημαντική διεθνής συνθήκη για την ασφάλεια των πλοίων, με την SOLAS να έχει ενημερωθεί πολλές φορές και ακολουθείται από 164 κράτη, τα οποία από κοινού αντιπροσωπεύουν το 99% των εμπορικών πλοίων στην ανοικτή θάλασσα σήμερα.
economytoday.sigmalive.com
