Το ατμόπλοιο «ΑΔΡΙΑΣ» κατασκευάσθηκε το 1893, στα ναυπηγία Haarland & Wolf στο Belfast και κόστισε περίπου 65.000 λίρες, το οποίο ήταν πολύ υψηλό για εκείνη την εποχή.
Το πρώτο του όνομα ήταν «SS MAGIC» κι εκτελούσε δρομολόγια μεταξύ Liverpool καί Belfast. Ήταν 1627 τόνων, ταχύτητας 17 κόμβων και μήκους 311,3 ποδών.
Στον Α’ παγκόσμιο πόλεμο, χρησιμοποιήθηκε ως πλωτό νοσοκομείο. To 1918 άλλαξαν την ονομασία του σε «Classic» και το 1923 σε «SS KILLARNEY».
Από το 1930 έως το 1939 μετετράπη σε κρουαζιερόπλοιο κι έκανε δρομολόγια μεταξύ Liverpool και Σκωτίας.
Από το 1939 κι έως το τέλος του Β’ παγκόσμιου πόλεμου, παρέμεινε δεμένο. Η προτελευταία ονομασία του ήταν «SS ΑΤΤΙΚΙ».
Το 1948 ονομάστηκε «ΑΔΡΙΑΣ», για λογαριασμό της εταιρείας Epirotiki Lines SA, του Γ. Ποταμιάνου κι εκτελούσε δρομολόγια μεταξύ Θεσ/νίκης- Πειραιώς- Κρήτης- Ρόδου και Χίου.
Το ναυάγιο έγινε στις 6 Οκτωβρίου του 1951, όταν το πλοίο, στο δρομολόγιο του από Χανιά προς Πειραιά, προσάραξε στη Φαλκονέρα, πάνω σε δύο διαφορετικές ξέρες, όπου δημιουργήθηκε ρήγμα 12 μέτρων.
Έγινε προσπάθεια αποκατάστασης του ρήγματος από συνεργείο δυτών της εποχής. Στα πλαίσια ελάφρυνσης του πλοίου, ρίχτηκαν στην θάλασσα τρόφιμα και μεγάλες ποσότητες από σάπια κρέατα που μετέφερε το βαπόρι και χάλασαν λόγω μη ψύξης. Αυτό όμως είχε σαν αποτέλεσμα την προσέλκυση καρχαριών, κάτι το οποίο καθυστέρησε της εργασίες στεγανοποίησης του πλοίου.
Τελικά η στεγανοποίηση ολοκληρώθηκε με επιτυχία και έγινε και απάντληση υδάτων. Στη συνέχεια ο καιρός άλλαξε σε νοτιοανατολικό και τα συνεργεία ανέλκυσης με τα ρυμουλκά αναχώρησαν για τον Αδάμαντα της Μήλου. Η κακοκαιρία κράτησε σχεδόν τρεις ημέρες και όταν επέστρεψαν το πλοίο δεν υπήρχε πλέον, είχε κοπεί στα δυο και βυθίστηκε!
Το ναυάγιο θεωρήθηκε ολική απώλεια ενώ χάθηκε μόνο ένας επιβάτης, ο οποίος την εποχή αυτή ήταν 58 ετών.
Κάποιος που ταξίδευε με το «ΑΔΡΙΑΣ» διηγήθηκε τις φοβερές στιγμές που έζησε. Αποσπασματικά αναφέρει:
«Στις 5 του Οκτώβρη του 1951 στα Χανιά έκανε «τον κατακλυσμό του Νώε». Είχα έρθει από το χωριό, τον Καμπανού Σελίνου, στο σπίτι του θείου μου του Στέλιο (Μπουλταδάκη, δ/ντή, τότε, Γεωργίας Κρήτης) κι είχα πάει στο πρακτορείο: «Συνεργαζόμεναι Ατμοπλοΐαι Τόγια» κι είχα βγάλει εισιτήριο, κατάστρωμα (δρχ. 59.000) γι’ απόψε το βράδυ: Σούδα – Πειραιά, με το πλοίο «ΑΔΡΙΑΣ».
Και συνεχίζει:
«Το πλοίο είχε γείρει απελπιστικά σχεδόν βυθιζόταν. Ήταν από κάτω κόκκινο, θυμάμαι, από το φως των δαιμονισμένων αφρών… Πλάι μας, μέσα στα νερά, δύο γυναίκες θαρρώ πνιγμένες, χτυπιόνταν στους βράχους και στο τοίχωμα του πλοίου η μια είχε την τσάντα της ανοιχτή στον ώμο της… κρεμασμένη. Κι άλλοι δυο, παρέκει… δεν ξέρω αν σώθηκαν…»
Δίτε τις φωτογραφίες που περιέχουν και εφημερίδες τις εποχής
Πηγές: haniotika-nea.gr, kritipoliskaihoria.blogspot.gr, cretaclassicclub.gr, averoph.wordpress.com
