Βασανιζόμενες από τη συνεχιζόμενη υποτονική ζήτηση, ένα όλο και μεγαλύτερο χρέος και μια ριζικά μεταβαλλόμενη αγορά, οι εισηγμένες εταιρείες της παγκόσμιας ναυτιλιακής βιομηχανίας κοντέινερ βρίσκονται στο σύνολό τους, στο χειρότερο σημείο επιχειρηματικού κινδύνου από οποιαδήποτε άλλη στιγμή μετά το 2010.
Σύμφωνα με μια νέα μελέτη από την παγκόσμια επιχειρηματική-συμβουλευτική εταιρεία AlixPartners, στην άσχημη αυτή εικόνα συμβάλλει αρκετά η “έτσι κι έτσι” κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας, η οποία ακόμα δεν έχει ανακάμψει από την ύφεση που ακολούθησε την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008-09, τουλάχιστον με τον τρόπο που έχει συμβεί στο παρελθόν σε άλλες οικονομίες μετά από ύφεση.
Ωστόσο, η μελέτη επιμένει και σε αρκετά διαρθρωτικά προβλήματα που συναντιούνται στη βιομηχανία, συμπεριλαμβανομένης της τάσης να χτίζονται, φορτώνονται και να οδηγούνται “μεγα-πλοία” -μια τάση που κατά την τελευταία δεκαετία έχει αυξήσει σταθερά τα κεφάλαια μόχλευσης σε ολόκληρη τη βιομηχανία και έχοντας οδηγήσει σε ένα μέσο επιτόκιο κάλυψης EBITDA μόλις 4,9 μονάδες λιγότερο από το μισό της τιμής του 2011 (10,8) και λιγότερο από το ένα τρίτο από το 2010 (15,0).
Η μελέτη επισημαίνει επίσης, ότι ενώ η παγκόσμια χωρητικότητα των στόλων του κλάδου έχει αυξηθεί σταθερά κατά την τελευταία δεκαετία, (16,9 εκατ. TEU τον Σεπτέμβριο του 2013 έναντι 16,3 εκατ. TEU το 2012 και 10,9 εκατ. TEU το 2007), αυτή απέχει πολύ από το να είναι πλήρως απασχολημένη, οδηγώντας εν μέρει σε περισσότερες συνεργασίες στον κλάδο. Αυτό, με τη σειρά του, πιθανότατα να δημιουργεί ένα περιβάλλον εχόντων και μη εχόντων, όπου μικρότεροι μεταφορείς ιδίως μπορεί να αντιμετωπίσουν κάποιες δύσκολες επιλογές για να πάνε μπροστά.
Στις κορυφαίες διαρθρωτικές αλλαγές που θα συναντήσουν μπροστά τους οι εταιρείες το τρέχον έτος περιλαμβάνονται οι αλλαγές των εμπορικών δρόμων σε ορισμένα μέρη του κόσμου, με το κόστος να συνδέεται με το χρόνο διέλευσης, και μια πρωτόγνωρη πίεση από ένα μέρος των ισχυρότερων γραμμών να αποσπάσουν, ή ακόμα και να παρακάμψουν εντελώς τα σκάφη NVOCCs (non-vessel-operating common carriers), δίνοντας σ’ αυτές τις γραμμές μεγαλύτερο πλεονέκτημα σε σχέση με τους μη έχοντες της βιομηχανίας.
“Υπαρξιακές” χαρακτηρίζει τις προκλήσεις αυτές για πολλές ναυτιλιακές εταιρείες η Lisa Donahue, διευθύνων σύμβουλος της AlixPartners, υποστηρίζοντας επίσης ότι θα συνεχίσουν να έχουν μεγάλη επίδραση τόσο στους πλοιοκτήτες όσο και στους επενδυτές. Για τους πρώτους, η μελέτη συνιστά να παρακολουθεί στενά την οικονομική υγεία και να μην υπερεκτιμά τη βάσης των μεταφορέων, λαμβάνοντας υπόψη τις τιμαριθμικές επιλογές της σύμβασης και τη συγκριτική αξιολόγηση των τιμών, όπως και τα επίπεδα εξυπηρέτησης μέσω αντικειμενικών πόρων τρίτων.
Για τους επενδυτές, η μελέτη συνιστά να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στο διευρυνόμενο χάσμα μεταξύ των εχόντων και των μη εχόντων, και σε συνεργασία με ειδικούς να καθορίσουν ποιες εταιρείες έχουν βιωσιμότητα και ποιες όχι- διατηρώντας παράλληλα το ενδιαφέρον τους για ελκυστικές πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων, αφού πολλές γραμμές μπορεί να θελήσουν να ξεφορτωθούν περιουσιακά στοιχεία, ιδίως οι περιφερειακές που θα θελήσουν να κινηθούν προς τα εμπρός.
Όσον αφορά τους ίδιους τους μεταφορείς, η μελέτη συνιστά να ξεφορτωθούν περιττά βάρη και ασύμφορες συναλλαγές, και να εστιάσουν με μια “οπτική-λέιζερ” στον έλεγχο του κόστους, επαναξιολογώντας όλες τις επιχειρησιακές προτάσεις και συνεργασίες.
“Για όλες τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει το σύνολο των παικτών στη ναυτιλιακή βιομηχανία κοντέινερ σήμερα, υπάρχουν επίσης πολλές ευκαιρίες, συμπεριλαμβανομένης της υπόσχεσης της πολύ μεγαλύτερης κερδοφορίας που θα μπορούσε να αποφέρει μια περισσότερο βελτιωμένη και ανθεκτική βιομηχανία, όπως συνέβη σε πολλές άλλες βιομηχανίες”, αναφέρει η Donahue. “Αλλά για να αξιοποιήσουν στο έπακρο αυτές τις ευκαιρίες θα χρειαστεί διορατική ανάλυση και στη συνέχεια σταθερή, αποφασιστική δράση”, καταλήγει.
