Το κατεστραμμένο από πυρκαγιά και φορτωμένο με επικίνδυνες χημικές ουσίες δεξαμενόπλοιο Maritime Maisie, έχει καταντήσει ένα ναυτικό “μπαλάκι του τένις” που πλέει στο βόρειο Ειρηνικό, με την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα να δείχνουν απρόθυμες να του προσφέρουν ένα καταφύγιο, αν και ρισκάρουν μια ευρύτερη περιβαλλοντική καταστροφή αν βυθιστεί.
Το χωρητικότητας 44.000 dwt δεξαμενόπλοιο -μεγέθους δηλαδή όσο δυο γήπεδα ποδοσφαίρου- συγκρούστηκε με ένα άλλο πλοίο 9 ναυτικά μίλια ανοικτά του Busan της Νότιας Κορέας, στις 29 Δεκεμβρίου 2013. Από το ατύχημα προκλήθηκε πυρκαγιά όταν έσπασε μια δεξαμενή φορτίου που συγκρατούσε τη χημική ουσία ακρυλονιτρίλιο. Το πλοίο, που ανήκει στην Aurora Tankers, θυγατρική της Singapore’s IMC Group, μετέφερε 29.337 τόνους ακρυλονιτριλίου, που χρησιμοποιείται για την παραγωγή πλαστικού και συνθετικό καουτσούκ.
Το 27μελές πλήρωμα μπορεί να διασώθηκε αλλά το πλοίο αφέθηκε να φλέγεται μέχρι τις 16 Ιανουαρίου και παρασύρθηκε σε Ιαπωνικά χωρικά ύδατα πριν γίνει δυνατή η ασφαλή τοποθέτηση σχοινιών ρυμούλκησης. Περίπου 20.000 τόνοι χημικών και 640 τόνοι βαρέως μαζούτ παραμένουν ακόμα στο πλοίο, όπως ανέφεραν δύο πηγές με γνώση του περιστατικού.
Εδώ και εφτά εβδομάδες γίνεται προσπάθεια να πειστεί κάποια από τις δυο χώρες να προσφέρει καταφύγιο στο εκ του Χονγκ Κόνγκ πλοίο, έτσι ώστε το εναπομείναν φορτίο να μπορέσει να φορτωθεί με ασφάλεια σε κάποιο άλλο σκάφος. Οι δυο χώρες αρνούνται γιατί φοβούνται τη μεταφορά της μόλυνσης στο λιμάνι τους.
Ναυτιλιακά στελέχη, συμπεριλαμβανομένων των εκπροσώπων της εταιρείας διάσωσης Nippon Salvage, θα συναντηθούν με Ιάπωνες και Κορεάτες αξιωματούχους στις επόμενες δύο ημέρες για να συνεχίσουν τις διαπραγματεύσεις για την έυρεση ενός καταφύγιου για το δεξαμενόπλοιο, δήλωσε ο Ying Jinghua, διευθυντής του στόλου της MSI Ship Management, που επιβλέπει τις επιχειρήσεις μέρα παρά μέρα.
Το περιστατικό αυτό αναδεικνύει την έλλειψη παγκόσμιας συναίνεσης σχετικά με τον χαρακτηρισμό λιμένων ως ασφαλών καταφύγιων για πλοία που διατρέχουν κίνδυνο, παρά τις σχετικές προβλέψεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Ναυτιλίας (ΙΜΟ).
“Οι κατευθυντήριες γραμμές (του ΙΜΟ) παραμένουν μόνο κατευθυντήριες γραμμές. Οι κατά τόπους πολιτικές και ανησυχίες έχουν προτεραιότητα και έτσι γίνεται δύσκολη η εφαρμογή τους”, δήλωσε ο Arthur Bowring, διευθύνων σύμβουλος της Ένωσης Εφοπλιστών του Χονγκ Κονγκ.
