Σενάριο πτώχευσης εν λειτουργία για τα Ναυπηγεία Ελευσίνας εξετάζουν ατύπως οι πιστωτές, τράπεζες και Δημόσιο, κατόπιν σχετικών εισηγήσεων από συμβούλους τους, προκειμένου να ανακτήσουν κατά το δυνατόν τις απαιτήσεις τους και να διασφαλίσουν την εξυγίανση του συγκροτήματος, σύμφωνα με τραπεζικές πηγές.
Αυτό συμβαίνει επειδή η μέχρι σήμερα επιδιωκόμενη λύση της συμφωνίας εξυγίανσης με δικαστική επικύρωση και στρατηγικό επενδυτή την ONEX Shipyards «δεν περπατάει εύκολα», όπως λέγεται χαρακτηριστικά, εξαιτίας του υπέρογκου μεγέθους των υποχρεώσεων του συγκροτήματος που φέρεται να ξεπερνούν τα 420 εκατ.
Παράλληλα δε με τη συζήτηση αυτή κερδίζει έδαφος και το παλιό σενάριο σύμπραξης ή ακόμα και συνένωσης των ναυπηγείων με αυτά του Σκαραμαγκά, οι δύο διαγωνισμοί για τα οποία αναμένονται τις επόμενες ημέρες από τον ειδικό διαχειριστή και αμέσως μετά και από την Εταιρεία Ακινήτων του Δημοσίου (ΕΤΑΔ). Και αυτό διότι εκτιμάται πως ακόμα και με τα εξοπλιστικά προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού ante portas υπάρχει μεσοπρόθεσμα τo ενδεχόμενο να βρεθεί η χώρα με πλεονάζουσα παραγωγική δυναμικότητα, καθιστώντας και πάλι μη βιώσιμα αμφότερα τα ναυπηγεία.
Υπενθυμίζεται ότι πέρυσι περίπου το 54% του μετοχικού κεφαλαίου των Ναυπηγείων Ελευσίνας μεταβιβάστηκε στην ONEX Shipyards, προκειμένου να προχωρήσει η συμφωνία εξυγίανσης και η υποβολή της προς δικαστική επικύρωση, κάτι το οποίο ακόμα δεν έχει γίνει. Ο λόγος που αναφέρεται είναι πως αφενός δεν υπάρχει ακόμα ορατότητα για ενδεχόμενες συμβάσεις από το πρόγραμμα των φρεγατών και αφετέρου, και κυρίως, οι υποχρεώσεις των Ναυπηγείων Ελευσίνας μετά και τον σχετικό έλεγχο που πραγματοποίησε η EY είναι πολύ υψηλότερες από τις αρχικά εκτιμηθείσες και υπερβαίνουν, ακόμα και χωρίς τις προσαυξήσεις, τα 330 εκατ. ευρώ.
Οι οφειλές
Ειδικότερα, σύμφωνα με τις προσωρινές λογιστικές καταστάσεις που έχουν στα χέρια τους οι σύμβουλοι οι οποίοι ασχολούνται με την υπόθεση, το σύνολο των υποχρεώσεων στα τέλη Μαρτίου του 2021 ανέρχεται στα 423,3 εκατ., ενώ αν αφαιρεθούν οι προσαυξήσεις είναι 337,4 εκατ.
Το σύνολο των υποχρεώσεων προς εφορία και ταμεία με τις προσαυξήσεις ανέρχεται στα 104,8 εκατ., σύμφωνα με αυτές τις πηγές, ενώ προς τις τράπεζες στα 117,1 εκατ. Στα 24,2 εκατ. υπολογίζονται οι υποχρεώσεις προς το προσωπικό, ενώ επιπλέον 148,8 εκατ. υπολογίζεται ότι είναι οι υποχρεώσεις προς το Πολεμικό Ναυτικό και το Δημόσιο και άλλα 14 εκατ. σε λοιπούς πιστωτές, όπως προμηθευτές κ.λπ.
Καθίσταται σαφές πως ακόμα και με γενναίο «κούρεμα» του συνόλου των προσαυξήσεων και μέρους του κεφαλαίου, κάτι ιδιαίτερα δύσκολο στην περίπτωση του Δημοσίου, δεν υπάρχει επιχειρησιακό σχέδιο που μπορεί να υποστηρίξει υποχρεώσεις της τάξης των 300 εκατ. ειδικά καθώς δεν είναι βέβαιο πως η Ελευσίνα μπορεί να πάρει το σύνολο του υποκατασκευαστικού έργου του εξοπλιστικού προγράμματος του Πολεμικού Ναυτικού.
Η χρηματοδότηση
Η αμερικανική κρατική αναπτυξιακή τράπεζα DFC φέρεται να έχει συμφωνήσει στη χρηματοδότηση της συμφωνίας εξυγίανσης, υπό πολλές όμως προϋποθέσεις και μέχρι ένα ορισμένο ύψος που, κατά πληροφορίες, δεν ξεπερνάει τα 100-150 εκατ. Τούτων λεχθέντων καθίσταται προφανές πως προκειμένου να λειτουργήσουν σε υγιείς βάσεις τα Ναυπηγεία Ελευσίνας χρειάζεται πιο γενναία λύση, αναφέρουν όσοι εισηγούνται την υπαγωγή τους στις πρόνοιες του πτωχευτικού πλαισίου.
Υπενθυμίζεται πως στις 31 Μαρτίου του τρέχοντος έτους έληξε ο νόμος Δένδια και η δυνατότητα θέσης επιχειρήσεων σε ειδική διαχείριση, και αντικαταστάθηκε με νέο πλαίσιο το οποίο προβλέπει τη διαδικασία πτώχευσης εν λειτουργία. Αυτό σημαίνει ότι μέσα από αυτή τη διαδικασία εκτιμάται πως θα μπορούσαν να σβήσουν οι υποχρεώσεις προς Δημόσιο και τράπεζες, να εισπραχθεί ένα αντίτιμο για την πραγματική αξία των ναυπηγείων από τον διαγωνισμό πώλησης της εταιρείας ελεύθερης υποχρεώσεων, που θα χρηματοδοτήσει ένα μέρος των απαιτήσεων των πιστωτών, ώστε να μπορέσουν τα ναυπηγεία να κάνουν μια καινούργια αρχή με νέο μέτοχο και management.
Ωστόσο, εφόσον τελικά τράπεζες και Δημόσιο αποφασίσουν να προχωρήσουν σε μία τέτοιου είδους δραστική λύση, εκτιμάται πως θα χρειαστεί αρκετός επιπλέον χρόνος.
Η συμφωνία
Σήμερα, η πλειοψηφία του μετοχικού κεφαλαίου των Ναυπηγείων Ελευσίνας βρίσκεται στα χέρια της ONEX, ενώ ένα άλλο περίπου 24% στο χαρτοφυλάκιο μιας εταιρείας με την επωνυμία AXIS SA, η οποία φαίνεται να συνδέεται με συμφέροντα μελών της οικογένειας του προηγούμενου βασικού μετόχου, Νίκου Ταβουλάρη, ο οποίος έχει μεταβιβάσει τις μετοχές του στην ONEX και αρνείται πως συνδέεται με την AXIS SA.
Η συμφωνία με την οποία μεταβιβάστηκαν οι μετοχές προβλέπει πως αν μέχρι τα τέλη του φετινού καλοκαιριού δεν έχει υποβληθεί αίτηση επικύρωσης συμφωνίας εξυγίανσης, κάτι το οποίο προεξοφλείται από την αγορά, η ONEX έχει το δικαίωμα να επιστρέψει με δικές της και μόνο ενέργειες τις μετοχές πίσω στον προηγούμενο μέτοχο. Μάλιστα, ορισμένες πηγές αναφέρουν πως αυτό μπορεί να το κάνει και νωρίτερα εφόσον τελικά αποφασίσει πως δεν θέλει να προχωρήσει στην ανάληψη υποχρεώσεων της τάξης των 420 εκατ. όπως προκύπτει από τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία. Υπενθυμίζεται πως αρχικά είχε εκτιμηθεί ότι οι υποχρεώσεις δεν ξεπερνούσαν τα 270-300 εκατ. ευρώ.
Διαγωνισμός για Σκαραμαγκά
Στα τέλη αυτής της εβδομάδας ή στις αρχές της επόμενης αναμένεται να προκηρυχθεί ο νέος διαγωνισμός του ειδικού διαχειριστή για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και λίγες ημέρες μετά να ακολουθήσει ο αντίστοιχος πλειοδοτικός διαγωνισμός της ΕΤΑΔ για το υπόλοιπο κομμάτι των ναυπηγείων, κυρίως γη και η χτιστή δεξαμενή, που έχουν περάσει στην ιδιοκτησία της.
Το τελευταίο δίμηνο, τα ναυπηγεία έχουν επισκεφθεί οι Ολλανδοί της Damen Shipyards, στελέχη της βρετανικής Babcock International Group, της ισπανικής Navantia Grupo, της ιταλικής Fincantieri SpA, της γαλλικής Group Naval και της Lockheed Martin, έχοντας διαπιστώσει, σύμφωνα με πηγές της αγοράς, τη δυνατότητά τους να εκτελέσουν υποκατασκευαστικό έργο που θα συνδέεται με την προμήθεια των φρεγατών του Πολεμικού Ναυτικού αλλά και την αναβάθμιση των τεσσάρων φρεγατών ΜΕΚΟ.
Προϋπόθεση, βεβαίως, είναι να γίνουν επιπλέον επενδύσεις εκσυγχρονισμού όχι όμως δυσθεώρητου ύψους, όπως αναφέρουν πηγές. Ειδικότερα εκτιμούν πως με επενδύσεις 50-70 εκατ. θα εκσυγχρονιζόταν πλήρως ο εξοπλισμός τους και θα μπορούσαν να εκτελέσουν σύγχρονες ναυπηγικές εργασίες. Αυτή η προοπτική που ενυπάρχει στο συγκρότημα είναι και ένας απ’ τους λόγους που ο ειδικός διαχειριστής και η συνέλευση των πιστωτών έκριναν άγονο τον προηγούμενο διαγωνισμό, ο όποιος προσείλκυσε μόνο μία προσφορά στα 15,1 εκατ. για το τμήμα των ναυπηγείων που ελέγχει η ειδική διαχείριση.
Ουδεμία προσφορά, όμως, δεν κατατέθηκε στον αντίστοιχο διαγωνισμό της ΕΤΑΔ για την άλλη μισή έκταση, που ναι μεν δεν έχει εξοπλισμό –παρά τη μεγάλη κτιστή δεξαμενή– πλην όμως προικίστηκε τώρα και μετά την αποτυχία του προηγούμενου διαγωνισμού με δική της άδεια λειτουργίας ναυπηγείου. Αυτό που συμβαίνει είναι πως οι απαιτήσεις του ειδικού διαχειριστή και της ΕΤΑΔ ειδικά (που είχε αρχικά θέσει ελάχιστο τίμημα τα 55 εκατ.) στον πρώτο διαγωνισμό βρίσκονται σε επίπεδα υψηλότερα από εκείνα που επιδιώκουν να πετύχουν οι υποψήφιοι επενδυτές.
Στο προσκήνιο βρίσκεται η Pyletech, συμφερόντων του εφοπλιστή Θεόφιλου Πριοβόλου, ο οποίος κατέθεσε και τη μία προσφορά των 15,1 εκατ. στον προηγούμενο διαγωνισμό του διαχειριστή. Σε κάθε περίπτωση, τους επόμενους λίγους μήνες θα διαπιστωθεί κατά πόσον οι διαγωνισμοί θα προσελκύσουν υψηλότερες προσφορές. Ιδίως για την έκταση της ΕΤΑΔ οι μέχρι στιγμής πληροφορίες αναφέρουν πως ως ελάχιστο τίμημα θα προσδιοριστεί πολύ χαμηλότερο ποσό από τα 38 εκατ. στα οποία φέρεται να ήθελε να στοχεύσει η διοίκησή της.