Εικόνες ασπρόμαυρες. Λιμάνι του Πειραιά. Τα χρόνια μετά τον Μεγάλο Πόλεμο. Η εποχή της ανοικοδόμησης. Οι τσιμινιέρες των πλοίων να καπνίζουν και η μπουρού να σπάει τη σιωπή με τον διαπεραστικό της ήχο. Στην προβλήματα οικογένειες ολόκληρες συγκεντρώνονταν για να πουν το καλό κατευόδιο, να ευχηθούν καλό ταξίδι στους άνδρες που μπάρκαραν για ταξίδια μακρινά και επικίνδυνα.
Μπορεί να τους έβλεπαν μετά από δύο ίσως και τρία χρόνια. Η θάλασσα ήταν μια μορφή ξενιτιάς για τη βασισμένη Ελλάδα. Τα χρήματα όμως σίγουρα για να συντηρηθεί η φαμίλια. Ο Έλληνας είχε πάντοτε τη θάλασσα στο DNA του.
Διαβάστε περισσότερα εδώ.
