Καλημέρα,
Το τραγικό συμβάν με την αυτοκτονία του συνταξιούχου καπετάνιου, είναι η συγκλονιστική κατάληξη μιας πονεμένης ψυχής που αγωνίστηκε, που πληγώθηκε, που πίστεψε σε υποσχέσεις, που υπέμεινε καρτερικά αλλά μάταια, που ξεπέρασε τα όρια των αντοχών και της υπομονής του και οδηγήθηκε στην αποτρόπαια πράξη όντας πληγωμένος και απογοητευμένος.
Είναι το αποτέλεσμα της μοναξιάς και της εγκατάλειψης που ένοιωσε από την πολιτεία, στον μακροχρόνιο αγώνα του για το αγαπημένο του σπίτι.
Γύρισε όλους τους ωκεανούς, δάμασε τυφώνες και θύελλες, και βγήκε νικητής.
Και μετά ήλθε στη … πατρίδα να εναποθέσει τους κόπους του σε μια κατοικία όπως την είχε ονειρευτεί για να απολαύσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του.
Όμως, είχε λογαριάσει χωρίς τον …. ξενοδόχο.
Χωρίς να υπολογίσει το ανάλγητο κράτος και τους διαχρονικά αχρείους που το κυβερνούν, αυτούς που ΠΑΙΡΝΟΥΝ αλλά δεν δίνουν, αυτούς που ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ και παρέχουν ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ.
Έτσι του το καψαν το σπίτι του οι πυρκαγιές δυο φορές, και πάλευε μέχρι τώρα στα 84 του να το επισκευάσει και να το φέρει στην πρώτη του κατάσταση.
Την ΤΡΙΤΗ ΠΥΡΚΑΓΙΑ στο σπίτι των κόπων του δεν την άντεξε.
Και τίναξε τα μυαλά του στον αέρα.
ΔΙΔΑΓΜΑ
—————-
Είμαστει μόνοι μας, ανοχύρωτοι, απροστάτευτοι, και μακάρι να μην μας τύχει στραβή.
Κανείς δεν θα μας βοηθήσει, κανείς δεν θα μας σώσει.
Καλά ταξίδια στους ταξιδεύοντες !!!!
Αντώνης Βίκος
