Μεγάλος ντόρος και εύλογα ερωτήματα προκάλεσε η απόφαση του πρωθυπουργού να δώσει την θέση του υπουργού εμπορικής ναυτιλίας στον Φώτη Κουβέλη. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και όχι μόνο, γίνεται ο κακός χαμός από χθες.
Το θέμα δεν είναι κομματικό, δεν έχει χρώμα και ούτε έχει να κάνει τόσο με πρόσωπα αλλά κυρίως έχει να κάνει με νοοτροπία. Αν δεν ήταν ο Κουβέλης θα ήταν ο Κουρουμπλής και αν δεν ήταν ο Κουρουμπλής θα ήταν κάποιος άλλος ο οποίος ουδεμία σχέση έχει με την θάλασσα και τη ναυτιλία.
Τα τελευταία 15-20 χρόνια (γι’αυτά θα ήθελα να μιλήσω και όχι παλαιότερα) δεν έχει υπάρξει ένας πρωθυπουργός να βάλει στο τιμόνι του υπουργείου έναν άνθρωπο που γνωρίζει πραγματικά το αντικείμενο και αφουγκράζεται τους ανθρώπους τις θάλασσας. Κανείς όμως. Έχουμε δει όλα τα επαγγέλματα να περνούν από εκεί αλλά ποτέ έναν που είναι το επάγγελμα του και γνωρίζει πραγματικά το αντικείμενο. Θα αναρωτηθεί κάποιος τώρα: «Μα καλά, ναυτικό θα βάλει υπουργό;» Η απάντηση είναι ότι θα μπορούσε άνετα να έχει έναν ναυτικό και ας είναι υφυπουργός! Ας υπάρχει ένας άνθρωπος που γνωρίζει πραγματικά το αντικείμενο.
Και ποιος τους είπε ότι δεν υπάρχουν αξιόλογοι ναυτικοί, καπεταναίοι και μηχανικοί, οι οποίοι θα μπορούσαν με άνεση να παράξουν έργο, προς όφελος των ναυτικών, της εκπαίδευσης και γενικότερα της ναυτιλίας; Προσοχή! Δε μιλάω για κομματόσκυλα που έχουν να μπαρκάρουν από την δεκαετία του 70 και του 80. Μιλαω για πραγματικούς ναυτικούς, νέους και με γνώσεις, της εποχής που διανύουμε.
Δεν έχουν δει οι ναυτικοί τίποτα το συγκλονιστικό να αλλάζει τα τελευταία χρόνια. Υπουργοί πάνε και έρχονται και όλα τα ίδια μένουν. Ότι ο ναυτικός κέρδισε τις προηγούμενες δεκαετίες του τα πήραν όλα, με αποκορύφωμα φυσικά τον εξευτελισμό των συντάξεων, την εξαντλητική εφορία και φυσικά την ναυτική εκπαίδευση όπου εκατοντάδες νέοι προτιμούν πλέον τις σχολές τις Βουλγαρίας, της Κύπρου και όχι μόνο.
Δίδεται η εντύπωση ότι ο εκάστοτε πρωθυπουργός βάζει έναν στη θέση του υπουργού ναυτιλίας απλά και μόνο για να υπάρχει κάποιος. Τίποτα το συγκλονιστικό. Ας βλέπαμε από κάποιον να κάνει μια πραγματική αναδιάρθρωση της ναυτικής εκπαίδευσης. Ας υπήρχε κάποιος ο οποίος θα έλεγε σε όλους αυτούς ότι δε μπορεί να εξισώνεται η εργασία στη θάλασσα με αυτή στη στεριά. Δε μπορεί ο ναυτικός να εργάζεται στη θάλασσα και να συντηρεί με την εξαντλητική φορολογία όλους εκείνους που φοροδιαφεύγουν. Δεν γίνεται να εργάζεσαι σε πλοίο με ξένη σημαία και να πληρώνεις 25% εφορία την στιγμή που καμία σχέση με Ελλάδα δεν έχεις. Δεν γίνεται οι λιμενικοί να πληρώνουν μειωμένο εισιτήριο για τις μετακινήσεις με τα ακτοπλοϊκά καράβια και ο ναυτικός όχι. Είναι ασέβεια προς τον ναυτικό.
Κανείς δεν έχει υπάρξει που να βοηθήσει πραγματικά την τεράστια βιομηχανία της ναυτιλίας. Από το κακό στο χειρότερο. Είπα, είναι θέμα νοοτροπίας και όχι προσώπων και χρωμάτων. Υπουργοί έρχονται, υπουργοί φεύγουν και όλα τα ίδια μένουν… και χειρότερα δηλαδή.
