«Δεν πληρωνόμαστε για άνεση – πληρωνόμαστε για να είμαστε ήρεμοι μέσα στο χάος». Το επάγγελμα του ναυτικού είναι δύσκολο και απαιτητικό.

Το επάγγελμα του ναυτικού είναι ένα δύσκολο και απαιτητικό επάγγελμα. Μακριά από τις ανέσεις και τη σιγουριά της στεριάς. Αντιμέτωπο με τη σκληρότητα της φύσης, τη μανία της θάλασσας και του ανέμου που σφυρίζει «ξυρίζοντας» το ακομοδέσιο.

Κάποιοι λένε ότι δεν είναι επάγγελμα αλλά λειτούργημα. Κάποιοι λένε ότι το αγαπάνε. Άλλοι λένε ότι το μισούν. Το σίγουρο είναι ότι όλοι μισούν να το αγαπούν ή αγαπούν να το μισούν.

Είναι η κακοκαιρία, το κούνημα που δεν σε αφήνει να κοιμηθείς. Αυτό που πηγαίνεις δεξιά και αριστερά στο κρεβάτι, που τρίζουν οι μπουλμέδες. Είναι όμως και αυτή η ηρεμία όταν βγεις στη βαρδιόλα με μπουνάτσα. Εκεί που χαζεύεις τα αστέρια και το απέραντο της θάλασσας.

Είναι αυτό το επάγγελμα ή το λειτούργημα.. Τελοσπάντων… αυτό το επικίνδυνο, το δύσκολο, το απαιτητικό, που όταν φύγεις από τα καράβια το αναπολείς, θυμάσαι μόνο τα καλά. Είναι το ίδιο και όταν κατέβεις το «γκάνγουει» και ξεμπαρκάρεις. Τα ξεχνάς όλα.

Όλα αυτά είναι ο ναυτικός και το επάγγελμα του ναυτικού. Αξιομνημόνευτο, θαρραλέο, ριψοκίνδυνο.

Και το σίγουρο είναι ένα: «Η διαχείριση του ρίσκου είναι το πραγματικό μας καθήκον στη θάλασσα».