Το ζήτημα των πλοίων μεταφοράς ζώων παραμένει ένα από τα πιο σκοτεινά κεφάλαια της παγκόσμιας ναυτιλίας. Παρά τους αυστηρούς κανονισμούς και την τεχνολογική πρόοδο, βλέπουμε ακόμη πλοία παμπάλαια, κακοσυντηρημένα και επικίνδυνα για ζώα και πληρώματα. Το ερώτημα είναι απλό και επίπονο: πώς γίνεται αυτό να συνεχίζεται το 2025;
Είναι κάτι που το σκέφτομαι εδώ και αρκετό καιρό. Πώς είναι δυνατόν εν έτη 2025, όπου οι διεθνείς αλλά και οι εθνικοί κανονισμοί κάθε χώρας είναι πιο αυστηροί από ποτέ όσο αναφορά τα εμπορικά πλοία, τους ναυτικούς και γενικότερα τη ναυτιλία, να υπάρχουν πλοία μεταφοράς ζώων τα οποία σε πολλές περιπτώσεις είναι παμπάλαια, ασυντήρητα, βρώμικα και επικίνδυνα για τα ζώα που μεταφέρει αλλά και το πλήρωμα του.
Η πρόσφατη υπόθεση του Spiridon II στην Τουρκία δεν είναι ένα μεμονωμένο και απλό γραφειοκρατικό λάθος . Είναι η γενική εικόνα ολόκληρου του κλάδου μεταφοράς και εμπορίας ζωντανών ζώων, όπως λειτουργεί σήμερα.
Το πλοίο ξεκίνησε από τη Νότια Αμερική, με προορισμό την Τουρκία και την Ουκρανία. Το ταξίδι κανονικά θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί εδώ και εβδομάδες. Τα βοοειδή θα έπρεπε ήδη να βρίσκονται στην ξηρά, ειδικές εγκαταστάσεις όπου θα τρώνε και θα ξεκουράζονται όπως προβλέπεται. Αντί αυτού, το πλοίο παραμένει αγκυροβολημένο, με τα ζώα στοιβαγμένα μέσα στη ζέστη, την υγρασία και τα λύματα.
Ο λόγος της καθυστέρησης; Προβλήματα σε ear tags που υπήρχαν από την ημέρα φόρτωσης. Μια τυπική διαδικαστική αστοχία έχει μετατραπεί σε μαρτύριο για ανθρώπους και ζώα. Μια περιπέτεια η οποία μπορεί να γίνει και επικίνδυνη.
Οι προμήθειες σε τροφή και νερό δεν είναι ανεξάντλητες. Και δεν μιλάμε για 20-30 και 50 ανθρώπους. Μιλάμε για χιλιάδες ζωντανά που πεινούν και αφυδατώνονται, μέρα με τη μέρα. Ήδη έχουν χάσει την ζωή τους δεκάδες ζώα μέχρι στιγμής.
Κανείς δεν ξέρει πόσα ακόμα θα χαθούν μέχρι να βρεθεί λύση. Η φράση «όσο περισσότερο κρατάει, τόσο περισσότεροι πεθαίνουν» είναι δυστυχώς η πραγματικότητα για ότι συμβαίνει αυτή την στιγμή στο πλοίο.
Στις φωτογραφίες που έχουν έρθει στην δημοσιότητα από το Spiridon II φαίνονται σάκοι στην πρύμνη, βαριοί και παραμορφωμένοι. Τα υγρά που τρέχουν δείχνουν το πόσο επικίνδυνη έχει αρχίσει να γίνεται η κατάσταση. Ακόμα και ένα πόδι ζώου φαίνεται να εξέχει. Η δυσοσμία απλώνεται μέχρι τη στεριά. Οι ναυτικοί αναγκάζονται να μεταφέρουν τα πτώματα των ζώων με τα χέρια. Το πλήρωμα δεν ήταν έτοιμο να αντιμετωπίσει μια τέτοια κατάσταση.
Και όμως, παρόλο που ακούμε πολύ συχνά για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν αυτά τα πλοία, αυτά θεωρούνται κάτι «κανονικό» στη διεθνή ναυτιλία. Τα περισσότερα πλοία που μεταφέρουν ζώα είναι σχεδόν 50 χρονών. Τα συστήματα εξαερισμού είναι η μόνη ανάσα των ζώων.
Αν κοπεί ο αέρας, τα ζώα πεθαίνουν από θερμικό σοκ και ασφυξία. Οι μηχανικοί και οι ηλεκτρολόγοι σε αυτά τα πλοία δουλεύουν κάτω από συνθήκες που λίγοι μπορούν καν να φανταστούν. Η αμμωνία, τα λύματα, το αλάτι, η σκουριά, όλα διαβρώνουν τα πάντα.
Δεν είναι μόνο η κακοποίηση των ζώων. Είναι και η εγκατάλειψη των ναυτικών στην τύχη τους. Τα πλοία αυτά βρίσκονται πολύ συχνά στις λίστες των ΙΤF / IMO με τα πλοία που έχουν εγκαταλειφθεί μαζί με τα πληρώματα τους.
Παλιά πλοία, δύσκολες συνθήκες, συχνές και σοβαρές ζημιές, συχνές καθυστερήσεις, συνεχείς κίνδυνοι. Και στο τέλος της ημέρας; Τα παρατημένα ζώα και οι άνθρωποι που απλά αντιμετωπίζονται σαν κάτι κανονικό σε μια δουλειά που απλά πρέπει να γίνει.
Η ταλαιπωρία και μια ενδεχόμενη απώλεια εκατοντάδων ή και χιλιάδων ζώων, δεν είναι κάτι που το συναντάμε πρώτη φορά. Έχουν υπάρξει πολλές περιπτώσεις όπως καμία χώρα δεν ήθελε να δεχτεί ένα φορτίο με χιλιάδες ζώα. Το πλοίο περιπλανιόταν για μήνες στη θάλασσα. Χιλιάδες ζώα ψόφησαν.
Το ερώτημα λοιπόν είναι γιατί η ναυτιλιακή βιομηχανία δεν δείχνει την δέουσα σημασία για την ασφάλεια και στις συνθήκες διαβίωσης σε αυτά τα πλοία; Γιατί εάν κρίνουμε από την εξωτερική εμφάνιση αυτών των πλοίων, δεν θέλουμε να φανταστούμε τι γίνεται στο εσωτερικό του.
Αν δεν υπάρχει εξασφαλισμένη και άμεση εκφόρτωση των ζώων σε οποιονδήποτε λιμένα, τότε το πλοίο δεν θα πρέπει να φορτώνει και το ταξίδι δεν πρέπει καν να ξεκινά. Κανένα ζώο και κανένας ναυτικός δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται έτσι.
