Αφορμή για το άρθρο αυτό έχουν σταθεί τα δεκάδες μηνύματα που λαμβάνουμε από ναυτικούς, οι οποίοι ταλαιπωρούνται στον κυκεώνα της ελληνικής γραφειοκρατίας, και όπως φαίνεται δεν είναι το χειρότερο που έχουν να αντιμετωπίσουν οι ταλαίπωροι συνάδελφοι.
Κάποιος θα ρωτήσει, «Μα υπάρχει και χειρότερο;»
Η απάντηση είναι ότι υπάρχει και χειρότερο.
Πριν συνεχίσω θα ήθελα μέσα από μια παράγραφο να επισημάνω την αντιμετώπιση που είχε, έχει και θα έχει ο Έλληνας ναυτικός στις χώρες που επισκέπτεται, είτε πρόκειται για κάποιο λιμάνι είτε όταν μπαρκάρει και ξεμπαρκάρει. Όλοι γνωρίζουμε ότι τον ναυτικό η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου τον θεωρεί σαν μίασμα, σαν κακοποιό ή όπως αλλιώς θέλετε να τον χαρακτηρίσετε. Εάν κάποιος διαφωνεί με αυτό, αρκεί να δει τι έγινε στην πανδημία και τι γίνεται στο κάθε λιμάνι.
Μετά από αυτή την παρένθεση συνεχίζω και σκέπτομαι ότι μπορεί να με αντιμετωπίζουν σε όλες τις χώρες έτσι, αλλά στην χώρα μου έχω την απαίτηση όπως τους σέβομαι να με σέβονται. Αμ δε…
Αρκεί να πάτε μια βόλτα σε μια δημόσια υπηρεσία να δείτε πως αντιμετωπίζουν τον ναυτικό, όπου κάποιοι τον αντιμετωπίζουν
σα να είναι η δημόσια υπηρεσία τσιφλίκι τους και αυτοί οι τσιφλικάδες.
Με απαράδεκτη συμπεριφορά προς τους ναυτικούς, οι οποίοι δυστυχώς κάνουν υπομονή για να κάνουν την δουλειά τους και να συνεχίσουν παρά κάτω.
Άραγε για την συμπεριφορά όλων αυτών υπάρχει έλεγχος από το υπουργείο; Υπάρχει γνώση του θέματος αυτού; Γνωρίζουν οι ενώσεις, ακόμη και ο ίδιος ο υπουργός, πως αντιμετωπίζεται ένας Έλληνας ναυτικός ο οποίος ταξιδεύει 6,7,8 ή και παρά πάνω μήνες τον χρόνο φέρνοντας ένα σεβαστό συνάλλαγμα (όπως λέγαμε και παλιότερα) στον τόπο του και πληρώνοντας υπέρογκες και άδικες εισφορές φόρων την στιγμή που λείπει τόσους μήνες;
Επίσης, η διαδικασία εξαγορά της υπηρεσίας είναι μια χρονοβόρα διαδικασία και δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι από την υπηρεσία εξαρτάται και η ανανέωση του βιβλιαρίου υγείας. Αυτό σημαίνει ότι ο ναυτικός και η οικογένεια του είναι στην ουσία ανασφάλιστοι.
Πότε λοιπόν το ελληνικό κράτος θα μεριμνήσει και για αυτούς τους φουκαριάρηδες τους ναυτικούς;
Πότε το ελληνικό κράτος θα σεβαστεί τον Έλληνα ναυτικό όπως του αξίζει;
Πότε το ελληνικό κράτος θα αποφασίσει εάν θέλουμε ένα κανονικό κράτος ή τσιφλικάδες στις δημόσιες υπηρεσίες, οι οποίο θα μιλάνε και θα αντιμετωπίζουν το ναυτικό σαν να βρισκόμαστε στην περίοδο του μεσοπολέμου;
Θα φροντίσουν οι αρμόδιοι να φρενάρουν τους «τσιφλικάδες» ή θα ζούμε σε μια τριτοκοσμική χώρα;
Και φυσικά δεν είναι όλοι ίδιοι και υπάρχουν άξιοι δημόσιοι υπάλληλοι οι οποίοι και εξυπηρετούν και κάνουν την δουλειά τους όσο πιο καλά γίνεται.
Ας αποφασίσουμε τελικά αν σε αυτή την χώρα θέλουμε τσιφλικάδες που έχουν κάνει τους χώρους εξυπηρέτησης του κοινού τσιφλίκι τους ή άνθρωποι οι οποίοι σέβονται τον συμπολίτη τους και προσπαθούν να κάνουν όσο καλύτερα γίνεται την δουλειά τους.
Νίκος Αθανασιάδης
Πλοίαρχος Α
