Το Ναυτικό Πειθαρχικό Δικαστήριο της Ολλανδίας επέβαλε πρόστιμο στον πλοίαρχο ενός ολλανδικού φορτηγού πλοίου για απόρριψη των υδροσυλλεκτών από αμπάρι φορτίου κατά τη διάρκεια καταιγίδας. Το συγκεκριμένο υγρό περιείχε και καύσιμο fuel.
Στις 7 Φεβρουαρίου 2022, το φορτηγό πλοίο μεταφοράς γενικού φορτίου Alaskaborg αναχώρησε από το Baie Comeau, στο Κεμπέκ, ένα μικρό λιμάνι στο ανατολικό τμήμα του ποταμού St. Lawrence. Το πλοίο βρισκόταν εν πλω με προορισμό το Ρότερνταμ, μεταφέροντας ένα φορτίο θρυμματισμένων ανοδίων άνθρακα (απόβλητο από την παραγωγή αλουμινίου).
Το απόγευμα της 9ης Φεβρουαρίου, το πλοίο βρισκόταν στα ανοιχτά των ακτών της Νέας Γης πλέοντας εν μέσω σφοδρής καταιγίδας.
Στις 1630, ο ο αξιωματικός φυλακής του μηχανοστασίου ανέφερε ότι υπάρχει συναγερμός στους υδροσυλλέκτες από το νούμερο δύο αμπάρι φορτίου. Οι μηχανικοί έθεσαν αμέσως σε λειτουργία την αντλία απόρριψης υδροσυλλεκτών, σύμφωνα με την προβλεπόμενη διαδικασία, αλλά ο συναγερμός δεν σταμάτησε και οι ενδείξεις έδειχναν ότι υπήρχε ακόμα υγρό στη σεντίνα.
Ο Α μηχανικός συζήτησε το θέμα με τον πλοίαρχο και τον υποπλοίαρχο σχετικά με που ενδεχομένως οφείλετε το υγρό στους υδροσυλλέκτες.
Κατα την διάρκεια της φόρτωσης του πλοίου στο Baie Comeau χιόνιζε και έτσι υποψιάστηκαν ότι ο συναγερμός υδροσυλλεκτών μπορεί να ήταν από το λιώσιμο του χιονιού ή την είσοδο θαλασσινού νερού, κάτι που είχε συμβεί και στο παρελθόν.
Λόγω της κακοκαιρίας ο πλοίαρχος αποφάσισε ότι ήταν πολύ επικίνδυνο να στείλει μέλη του πληρώματος για να ελέγξουν το αμπάρι εκείνο το βράδυ.
Αντίθετα, συμφώνησε με τον Α μηχανικό να συνεχίσει η απόρριψη των υδροσυλλεκτών μέχρι να ξημερώσει και να βελτιωθεί ο καιρός.
Στις 08:00 το επόμενο πρωί, οι μηχανικοί σταμάτησαν της απόρριψη υδροσυλλεκτών και ο υποπλοίαρχος πήγε μπροστά για να ελέγξει τι συμβαίνει στο νούμερο δύο αμπάρι. Ανακάλυψε ότι οι δακτύλιοι d που συγκρατούσαν μια καταπακτή tweendeck είχαν σπάσει, έχοντας ως αποτέλεσμα να πέσει η καταπακτή στο αμπάρι και να δημιουργήσει μια τρύπα στο πλάι μιας δεξαμενής καυσίμου.
Το καύσιμο πολύ χαμηλής περιεκτικότητα σε θείο (VLSFO) είχε αναμειχθεί με το φορτίο στο αμπάρι και είχε μαζευτεί στο φρεάτιο υδροσυλλεκτών στην αριστερή πλευρά προς τα εμπρός.
Η απόρριψη που συνεχίστηκε για περίπου 12 ώρες, είχε ως αποτέλεσμα να πέσει στη θάλασσα μια ποσότητα από την διαρροή του καυσίμου. Η μέγιστη δυνατή ποσότητα καυσίμου που υπολογίστηκε ότι απορρίφθηκε στη θάλασσα ήταν περίπου 55 κυβικά μέτρα.
Σύμφωνα με την Καναδική Ακτοφυλακή, η κηλίδα διαλύθηκε και η περιβαλλοντική ζημιά κατά μήκος της ακτής περιορίστηκε σε επτά πουλιά τα οποία είχαν πάνω τους πετρέλαιο.
Η Επιθεώρηση Ανθρώπινου Περιβάλλοντος και Μεταφορών της Ολλανδίας (ILT) κατηγόρησε τον πλοίαρχο ότι απέρριψε το υγρό υδροσυλλεκτών χωρίς να γνωρίζει τι περιέχει, με αποτέλεσμα το καύσιμο VLSFO να πέσει στη θάλασσα “λόγω εσφαλμένων υποθέσεων”.
Ο επιθεωρητής της ILT ισχυρίστηκε επίσης ότι ο πλοίαρχος θα έπρεπε να είχε εξετάσει για τυχόν πρόσθετες πιθανές αιτίες του συναγερμού υδροσυλλεκτών, λόγω του ότι αυτός ο συναγερμός υπήρχε σε μόνο ένα αμπάρι. Αυτός από την άλλη υπέθεσε ότι το υγρό που συγκεντρώθηκε στους υδροσυλλέκτες οφείλεται στο λιώσιμο του χιονιού ή την είσοδο θαλασσινού νερού.
Το πειθαρχικό δικαστήριο έκρινε ότι ο πλοίαρχος έκανε μια εύλογη υπόθεση ότι ο συναγερμός υδροσυλλεκτών οφείλονταν είτε στην εισροή νερού είτε στην τήξη του χιονιού και δεν εξέτασε κάποια άλλη αιτία, καθώς δεν υπήρχε λόγος να υπάρχει κάποια διαρροή καυσίμου στο αμπάρι.
Το δικαστήριο έκρινε επίσης ότι ο πλοίαρχος θα έπρεπε να είχε αντλήσει το περιεχόμενο της σεντίνας και να το είχε μεταφέρει σε μια δεξαμενή έρματος ώστε να αποφύγει κάποια ενδεχόμενη ρύπανση από κάποιο άγνωστο υγρό που θα μπορούσε να υπάρχει στο αμπάρι. (Ήταν τεχνικά δυνατό να αντληθούν οι υδροσυλλέκτες σε μια δεξαμενή έρματος, αλλά δεν υπήρχε επίσημη διαδικασία για να γίνει αυτό, και ο πλοίαρχος δεν γνώριζε ότι έχει την δυνατότητα να το κάνει).
Το δικαστήριο επέβαλε πρόστιμο περίπου 1.000 δολάρια στον πλοίαρχο και ακόμη 1.000 δολάρια με αναστολή.
Φωτογραφία: https://www.shipspotting.com
