Η ζωή είναι εφήμερη.
Κανείς δεν είναι αθάνατος.
Προχθές “σαλπάρησε” για το στερνό ταξίδι ο Παναγιώτης Ηλιόπουλος, πλοιοκτήτης πλοίων πάση λογής, από φορτηγά μέχρι ταχύπλοα.
Ήταν ο συνιδρυτής της SEA JETS, της εταιρείας ταχυπλόων που έχει προ πολλού κατακτήσει την κορυφή.
Μαζί με τον γιο του, τον Μάριο Ηλιόπουλο κατάφεραν να δημιουργήσουν μια εταιρεία-πραγματικό κολοσσό.
Χθες ήταν μια πολύ ξαχωριστή μέρα για το λιμάνι της Ραφήνας.
Ζήσαμε πρωτόγνωρες στιγμές, τις οποίες δύσκολα θα ξαναζήσουμε.
Η χθεσινή μέρα ήταν αφιερωμένη στη μνήμη του Παναγιώτη Ηλιόπουλου, ιδρυτή της SEA JETS, o οποίος μίσεψε για το στερνό ταξίδι σε ηλικία ενενήντα ετών.
Δύο πλοία της εταιρείας, το “AQUA BLUE” και το “CHAMPION JET 1” κατέπλευσαν στο λιμάνι της Ραφήνας για να υτιμήσουν τη μνήμη του αλησμόνητου κυρίου Τάκη, όπως τον αποκαλούσαν στα καράβια της εταιρείας.
Το “CHAMPION JET 1” κατέπλευσε το πρωϊ στο λιμάνι της Ραφήνας, όπου και έδεσε.
Λίγο αργότερα κατέφτασε και το “AQUA BLUE”, το οποίο παρέμεινε αρόδου.
Λίγο πριν τις δύο το μεσημέρι τα δύο πλοία ανοίχτηκαν βόρεια του λιμανιού και έβαλαν τις πλώρες τους προς το Μάτι όπου στις δύο το μεσημέρι ξεκίνησε η εξόδιος ακολουθία του παναγιώτη Ηλιόπουλου.
Λίγο μετά τις τρεις το μεσημέρι τα δύο πλοία έδεσαν στο λιμάνι της Ραφήνας.
Αυτό που ακολούθησε ξεπερνά κάθε φαντασία.
Τα πληρώματα των δύο πλοίων παρατάχθηκαν στον καταπέλτη και περίμεναν να φτάσει το αυτοκίνητο που μετέφερε τη σορό του νεκρού.
Το αυτοκίνητο κατέφτασε, πέρασε μπροστά από τον καταπέλτη του “AQUA BLUE” και όλοι αποχαιρέτησαν τιμητικά το μεγάλο αφεντικό.Στη συνέχεια η σορός πέρασε μπροστά από τον καταπέλτη του “Champion Jet 1”, όπου και επιβιβάστηκε.
Ένα ρίγος διαπερνούσε την όλη σκηνή.
Στη συνέχεια η σορός μεταφέρθηκε στο Κοιμητήριο της Ραφήνας.
Τα δύο πλοία έλυσαν κάβους και ορθοπλώρισαν προς το Κοιμητήριο.
Ήταν ο τιμητικός τελευταίος αποχαιρετισμός των δύο πλοίων.
Στο φως του απογευματινού ήλιου όλα έμοιαζαν τόσο μαγικά.
Και ας ήταν μία κηδεία.
Το πλοίο δεν είναι ένα άψυχο κομμάτι λαμαρίνας που ταξιδεύει γρήγορα στη θάλασσα μεταφέροντας απλά επιβάτες και οχήματα.
Τα πλοία έχουν ψυχή και μπορούν και αυτά να λυπούνται για την απώλεια ενός προσφιλούς προσώπου.
Ο καπετάνιος, το πλήρωμα και το πλοίο απέδωσαν με τον τρόπο αυτόν την τιμή στον εκλιπόντα.
Όλοι ξέρουμε πως το “Aqua Blue” αν δεν υπήρχε η SEA JETS θα είχε προ πολλού καταλήξει σε σκραπ.
Ίσως το πλοίο να ήθελε να εκφράσει το δικό του τελευταίο ευχαριστώ προς τον σωτήρά του.
Λίγο μετά το “Champion Jet 1” έβαλε ρότα για τον Πειραιά.
Το “Aqua Blue” έδεσε ξανά στο λιμάνι και ξεκίνησε η φόρτωση για το δρομολόγιο για άγιος Ευστάτιο-Λήμνο-Καβάλα.
Η ζωή συνεχίζεται.
Ο κύριος Τάκης έφυγε…
Ο κύριος Μάριος συνεχίζει…
Η ζωή συνεχίζεται…
Και τα πλοία σαλπάρουν από τα λιμάνια.
Καλό ταξίδι κύριε Τάκη….
